Savoir Vivre : Ζήτημα ουσίας για τον έρωτα.

                                                              Άλλη μια παρεξηγημένη έννοια,που έτσι όπως μας την πέρασαν,καλά κάναμε και την κλειδώσαμε σε αρχανιασμένα χρονοντούλαπα,θεωρώντας την ως παροχυμένη/παλιομοδίτικη. Η κατα λέξη ερμηνεία του Savoir Vivre  είναι "να ξέρεις να ζείς".Δεν θα ασχοληθώ με το πως κατέληξε συνώνυμη των τρόπων καλής συμπεριφοράς ,γιατί δεν νομίζω να ενδιαφέρει και κανέναν αυτή η παρερμηνεία.

    Οι κατα καιρούς μέντορες των αγοριών ,στο πως να προσεγγίζουν μια γυναίκα,πρήζουν τους επίδοξους και αναπτυσόμενους εραστές με "πρέπει".Πρέπει να είσαι ευγενικός, πρέπει να φέρεσαι ιπποτικά,πρέπει το ένα ή δεν πρέπει το άλλο.Κανείς δεν επιχειρεί να ερμηνεύσει πρώτα αυτά τα πρέπει,να μας πεί το γιατί τους δηλαδή.Όταν κάτι σου το επιβάλλουν,έστω και σαν κώδικα καλής συμπεριφοράς, καταντάει ψυχαναγκασμός και είτε αντιδράς αρνητικά σε αυτό είτε υποτάσεσαι καταναγκαστικά.Στα πλαίσια της ψυχαναγκαστικής λογικής είναι και η "μαγική σκέψη", προσδοκίες δηλαδή που πιστεύεις ότι ως δια μαγείας θα πραγματοποιηθούν ακολουθώντας το συγκεκριμένο τυπολόγιο που σου επιβάλλεται.Έτσι καλλιεργείται μέσα μας η πεποίθηση πως ακολουθώντας τέτοιες οδηγίες θα έχουμε σίγουρη την "επιτυχία" στις γυναίκες.Μια επιτυχία που στηρίζεται πάνω σε γενικεύσεις,υπερβολές,μύθους και καταναλωτικές τάσεις και έτσι εξ αρχής είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.Έτσι,σύντομα, θυμώνουμε με το καταναγκαστικό Savoir Vivre και υιοθετούμε εντελώς αντίθετες απόψεις που μας κάνουν όχι απλά λιγότερο ερωτικούς αλλά και περισσότερο δυστυχισμένους.

    Όταν μιλάμε για καλή συμπεριφορά ή έστω συμπεριφορά (σκέτο) απέναντι στις γυναίκες,το πρώτο πράγμα που πρέπει να πετάξουμε απ το μυαλό μας είναι το "πρέπει" και στην θέση του να βάλουμε το "αισθάνομαι" και συνεπώς μου βγαίνει αυθόρμητα.Η γυναίκα είναι ένα ευλογημένο με ομορφιά πλάσμα. Η φυσική της παρουσία,το ανάγλυφα καμπυλόγραμμο κορμί της,η χορογραφία των κινήσεων της,το ηχόχρωμα της φωνής της,το άρωμα γυναίκας (όχι μια συγκεκριμένη μάρκα , αλλά εκείνη η μαγευτική οσμή της επιδερμίδας της)...είναι απολαυστικές διεγέρσεις που σου προσφέρονται ακόμα και μόνο συνοδεύοντας μια γυναίκα.Αυτές οι απολαύσεις σου παρέχονται δωρεάν και μόνο με την παρουσία της και έτσι προμηθεύεται η ζωή σου με περισσότερη ομορφιά.Όπως λοιπόν όταν θα έπινες ένα πλούσιο σε γεύση και άρωμα κρασί,θα σεβόσουν και θα εκτιμούσες την παραμικρή σταγόνα του..... όπως όταν θα έτρωγες ένα νοστιμότατο έδεσμα θα απολάμβανες ακόμα και τα ψίχουλα που θα παρέμεναν απο αυτό στο πιάτο σου....έτσι και σε κάθε γυναίκα,που απ την φύση της είναι λαχταριστή και νόστιμη,εκτιμάς κάθε στιγμή που είσαι μαζί της σε όποια "ποσότητα" (εγγύτητα,βαθμός επαφής) κι αν σου προσφέρεται.Εκτός κι αν δεν μπορείς να διακρίνεις τα χαρακτηριστικά αυτά σε μια γυναίκα ή δεν ελκύεσαι απο αυτά. Savoir Vivre απέναντι στις γυναίκες είναι να ξέρεις να απολαμβάνεις τη ζωή με μια γυναίκα,για όσο καιρό είστε μαζί και σε κάθε τύπο αλληλεπίδρασης/επαφής σας.

    Ένας απ τους πρώτους συνειρμούς που μας έρχονται όταν σχολιάζονται παρόμοια θέματα,είναι το ποιός πληρώνει τις εξόδους,πόσα πρέπει να πληρώσει και για πόσο καιρό. Αναμφισβήτητα,ζούμε δύσκολες οικονομικά περιόδους με μια σταθερή επιδείνωση των χρηματικών μας πόρων και μια μόνιμη ανασφάλεια γύρω απ το αύριο μας.Ακόμα λοιπόν και παθολογικά σπάταλος να είσαι,αναγκαστικά στριμώχνεσαι. Απ την άλλη πλεύρα όμως,όταν ζητάς να βγείς με μια κοπέλα, φαντάζομαι ότι δεν το κάνεις για να βρείς έναν χρηματοδότη των εξόδων σου (κάτι για το οποίο πολλές φορές κατηγορούμε τις γυναίκες).Μπορεί να μην διαθέτεις τόσα πολλά ώστε να βγείτε σε ένα υπερπολυτελές ρεστωράν ή να της κάνεις τα αεροπορικά εισητήρια για αυθημερόν επίσκεψη στη Βενετία, όμως τουλάχιστον τα έξοδα ενός καφέ ή ποτού σε βραδινή σας έξοδο,μπορείς να τα καλύψεις.

    Ακόμα και αν φοβάσαι ότι μπορεί να ξεφύγετε στο μπάρ και να καταναλώστε πολλά περισσότερα απ όσα αντέχει η τσέπη σου,τότε αγόρασε εσύ ποτό απ την κάβα ενός σούπερ μάρκετ, ποτήρια με λίγη φινέτσα και κεριά...και πάτε να το απολαύστε δίπλα στην θάλασσα.Το κόστος για όλα αυτά είναι ασύγκριτα φθηνότερο και η ατμόσφαιρα που δημιουργεί η θάλασσα,το φεγγάρι και τα κεριά ασύγκριτα ομορφότερη.Δεν είναι όλα υπόθεση του πόσα θα ξοδέψεις αλλά εξίσου σημαντικό ή και σημαντικότερο ρόλο παίζει ο τρόπος που θα προσφέρεις αυτά που μπορείς.Αυτός ο τρόπος ,λοιπόν,δεν απομνημονεύεται απο κάποιο εγχειρίδιο με "πρέπει" καλής συμπεριφοράς ή απο κάποιους αυτοφώτιστους δασκάλους επιτυχημένου φλέρτ.Ο τρόπος αυτός έχει να κάνει με το πόσο πολύ,πόσο απόλυτα και ολοκληρωτικά,σε γεμίζει η κοπέλα αυτή και μόνο με την παρουσία της.

    Άν μου επιτρέπεται να καταθέσω και στοιχεία της προσωπικής μου εμπειρίας,ανήκω σε εκείνη την κατηγορία ανθρώπων που όταν συνοδεύονται απο μια γυναίκα είναι κάτι σαν αυτονόητο αντανακλαστικό το να κεράσω εγώ,τόσο τουλάχιστον όσο μπορεί να αντέξει η τσέπη μου.Δεν είναι υποχρεωτικό να υπάρχει ερωτικός δόλος σχετικά με αυτήν τη γυναίκα,μπορεί λχ να είναι μια απλή φίλη ή συγγενής.Ακόμα όμως και αν στο πίσω μέρος του μυαλού μου,την επιθυμώ ερωτικά τη γυναίκα αυτή,το κέρασμα δεν έχει καμμιά σχέση με αυτό.Χαλιέμαι όταν ακούω το "....δεν είναι σωστό εσύ να πληρώνεις ..." απο μια γυναίκα και αυτό που με χαλάει περισσότερο είναι το ρήμα "πληρώνεις". Γυναίκα με πληρωμή,την έχω ταυτισμένη με αγοραίο έρωτα και παρότι σέβομαι τις ιερόδουλες για το έργο που προσφέρουν δεν θεωρώ ερωτική εμπειρία την επαφή μαζί τους,ακριβώς γιατί δεν υπάρχει ερωτισμός αλλά εμπορική συνδιαλλαγή.Όσο κι αν με χαλάει αυτή η ατάκα, με την ετυμολογία του ίδιου ρήματος (πληρώνω) προσπαθώ να εξηγήσω γιατί το κάνω αυτό.Το ρήμα πληρώνω λοιπόν προέρχεται απ το ρήμα πληρώ που σημαίνει γεμίζω.Η παρουσία μιας γυναίκας μας γεμίζει,μας πλημμυρίζει με αφθονία ηδονών,μας πληρώνει (νιώθουμε πλήρεις). Εφοδιασμένος,λοιπόν,με αυτόν τον ευρύτερο και ουσιαστικότερο πλούτο,γεμάτος απο ευχαρίστηση,το να κεράσω είναι μια ελάχιστη αυθόρμητη αντίδραση μου.Το κέρασμα δεν είναι επι πιστώσει για μια αναμενόμενη "ανταμοιβή" στο μετά της εξόδου μας.Το κέρασμα είναι ήδη ξοφλημένο και με το παραπάνω απ τις στιγμές που μου χάρισε μέχρι το σημείο εκείνο η γυναίκα.

    Ίσως ακούγεται περίεργο,αφελές ακόμα και ανόητο όλο το παραπάνω,αφου μοιάζει με κέρασμα στα τυφλά, κέρασμα χωρίς σκοπό.Επιτρέψτε μου να ξαναγυρίσω στο παράδειγμα του καλού κρασιού και του νόστιμου φαγητού.Οι οινολόγοι ή οι γευσιγνώστες όταν εκτιμούν την αξία και την ποιότητα ενός κρασιού/εδέσματος δεν χρειάζεται να κατεβάσουν ολόκληρο βαρέλι απο κρασί ή να αδειάσουν μια κατσαρόλα απ το συγκεκριμένο έδεσμα.Μια γουλιά,μια μπουκιά είναι γι αυτούς υπεραρκετές ποσότητες για να εκτιμήσουν την αξία του εδώδιμου είδους.Αυτήν τη γουλιά/μπουκιά περιεργάζονται επιμελώς ανάμεσα στην γλώσσα και τον ουρανίσκο τους ώστε να ενημερωθούν με κάθε λεπτομέρεια οι γευστικοί τους υποδοχείς.Αναταρράσοντας το περιεχόμενο του στόματος τους με τη γλώσσα και τα μάγουλα τους,επιτρέπουν τις αναθυμιάσεις των συστατικών του ποτού/τροφής να διεγείρουν ακόμα και τους οσφρητικούς υποδοχείς στη μύτη τους.Αυτή η μικρή, δειγματοληπτική, δοκιμή μπορεί να πείσει τις αισθήσεις τους για το ηδονικό αντίκρυσμα αυτού που δοκιμάζουν.Η έξοδος και μόνο με μια κοπέλα,το πρώτο ραντεβού που λήγει χωρίς "μετά", είναι ακριβώς η γουλιά ή η μπουκιά του νοστιμότερου είδους που υπάρχει.Όσο λίγη και αν μοιάζει αυτή η επαφή μας, στοιχιζόμενη απέναντι στις βαθύτερες επιθυμίες μας, είναι υπέραρκετή για να μας γεμίσει με ηδονές.Όση ώρα είμαστε μαζί της ,γεμίζει ο οπτικός μας ορίζοντας με το ομορφότερο θέαμα του κόσμου,ερχόμαστε σε επαφή με την μεταξένια επιδερμίδα της,μας συνεπαίρνει η μελωδία της φωνής της,μας ταξιδεύει το φυσικό της άρωμα.Αυτό μπορεί να μην είναι ποσότητα ενός μπουκαλιού ή ενός γεμάτου πιάτου,παρόλα αυτά ακόμα και το μισό ποτηράκι ή το πιατάκι γλυκού απ την νόστιμη γοητεία της, μας χαρίσθηκε και μας έφτιαξε.Πάνω λοιπόν σε αυτό μας το "φτιάξιμο",ευφορικά και αφθόρμητα μας βγαίνει το κέρασμα.

    Πολλές φορές,πάνω σε αυτό,αρθρώνεται και ένας "ισχυρός" αντίλογος.Ότι υπάρχουν δηλαδή γυναίκες που δεν τα εκτιμούν αυτά,που συμπεριφέρονται γαϊδουρινά και άλλα τέτοια.Ναι,η ψυχή του ανθρώπου γενικότερα (και όχι μόνο της γυναίκας) είναι μια άβυσσος.Μπορεί κάποια/κάποιος να αντιδρά εντελώς ακατανόητα/αψυχολόγητα απέναντι στην δική μας στάση.Στην πραγματικότητα το κάνει γιατί έχει τους δικούς της/του λόγους που δεν είναι ορατοί σε εμάς.Αυτό όμως είναι εντελώς άσχετο με το όποιο κέρασμα της έχουμε κάνει εώς τότε. Επιλέξαμε να βγούμε μαζί της και η παρουσία της και μόνο "ξεπλήρωσε" με το παραπάνω τα έξοδα που κάναμε,όσο μεγάλα κι αν ήταν αυτά.Ακριβώς γι αυτό τα κάναμε,γιατί πλημμυρίσαμε απο την μαγευτική αύρα της,γίναμε πάμπλουτοι σε αισθήσεις και συναισθήματα,κι αυθόρμητα λοιπόν με το κέρασμα μας εκφράσαμε ένα ελάχιστο ευχαριστώ για την εμπειρία που μας χάρισε.Απο εκεί και πέρα,άν πιστεύουμε ότι ο χαρακτήρας της δεν μας ταιριάζει,τότε δεν ξαναβγαίνουμε μαζί της.Όταν μετανιώνεις για κέρασμα που έκανες,σημαίνει ότι οι αντίστοιχες στιγμές που πέρασες ήταν άδειες και συνεπώς τόσο ο χρόνος όσο και το χρήμα σου σπαταλήθηκαν.Ο ερωτισμός δεν είναι ποτέ σπατάλη αλλά επένδυση με άλλοτε μικρότερα και άλλοτε μεγαλύτερα κέρδη.

    Όπως αναφέραμε και πιο πάνω,ο γευσιγνώστης με ελάχιστες ποσότητες μπορεί να εκτιμήσει το καλό ,να διακρίνει το καλύτερο.Όταν κι αυτός βρεθεί σε πιο "δικές του",πιο προσωπικές στιγμές,βάση της γευσιγνωστικής του εμπειρίας θα παραγγείλει το καλύτερο με την έννοια αυτού που θα απολαύσει περισσότερο.Οι μικρές δόσεις θηλυκής παρουσίας πέρα απ τα μεγάλα φορτία ηδονών που φέρουν,εμπλουτίζουν και την ερωτική μας γευσιγνωσία ώστε όταν θα βρεθούμε στις στιγμές εκείνες που θα μπορούμε να έχουμε μεγαλύτερες ποσότητες απ το θηλυκό της προτίμησης μας,να απολαύσουμε την νοστιμιά του όσο περισσότερο γίνεται.Έχουν χυθεί τόνοι μελάνης για συγγραφή εγχειριδίων σχετικά με τα αυτά που "πρέπει" να κάνουμε για να φέρουμε τη γυναίκα σε απίστευτους οργασμούς και να λάβουμε απο αυτήν το χρίσμα του σούπερ επιβήτορα (για να μην το πώ πιο χοντρά).Πάλι "πρέπει",πάλι καταναγκαστικό έργο,συνεπώς απώλεια αυθορμητισμού άρα μη έρωτας.Αυτοί οι ερωτικοί "μπούσουλες" ,υποδεικνύουν περιοχές ή "διακόπτες" στο γυναικείο κορμί που ως δια μαγείας θα οδηγήσουν κάθε γυναίκα στην ύψιστη ηδονή.Πέραν του ότι τέτοιοι οδηγοί στερούνται επιστημονικής σοβαρότητας,μας εισάγουν σε μια λογική τσουβαλιάσματος των γυναικών (όλες οι γυναίκες έχουν τα ίδια κουμπιά) και ερωτικού αυτοματισμού (σκαλίζοντας μερικά της σημεία ,αυτόματα θα οδηγηθεί σε οργασμό). Κλασική περίπτωση το υπερφημολογούμενο σημείο G,το οποίο έχει γίνει ένα καταναγκαστικό must οργασμού,ωστόσο πρακτικά αυτό που είναι πιθανότερο να δημιουργήσει είναι κολπίτιδα (απ την εμμονή μας να το βρούμε με δάκτυλα μας) παρά κορύφωση.

    Για άλλη μια φορά θα επαναλάβω,ξεχάστε τα "πρέπει" και τα manuals που γράφονται απο μεμονωμένες προσωπικές εμπειρίες,οι οποίες μάλιστα κάποιες φορές μπορεί να είναι απλώς φαντασίες.Αυτό που θα κάνεις στο γυναικείο κορμί ,το κάνεις γιατί το επιθυμείς και το απολαμβάνεις.Ασχολείσαι με το κάθε χιλιοστό της επιδερμίδας της καθώς έτσι παρατείνεται ο χρόνος επαφής σου με την βελούδινη υφή της,τη νοστιμιά της, το άρωμα της.Τα χείλη της,το στήθος της,το αιδοίο της δεν είναι απλώς ερωτογενείς ζώνες της γυναίκας.Πρώτα απ όλα είναι οάσεις ηδονής για εσένα τον ίδιο.Επιφάνειες χυμώδεις, αρωματισμένες με εσάνς θηλυκότητας,και με μορφή που μόνο καλλιτεχνική έμπνευση θα μπορούσε να δημιουργήσει, καθηλώνουν την προσοχή σου όπως καθηλώνεται η προσοχή βρέφους απο ένα πολύχρωμο παιχνίδι.Το μικρό παιδί λοιπόν εξερευνά,αυτό που το εντυπωσιάζει, με όλες του τις αισθήσεις (όραση,αφή,γεύση,όσφρηση).Έτσι κι εσύ,σαν μαγεμένο μικρό παιδί,εξερευνάς όλα αυτά που σε εντυπωσιάζουν πάνω της,με κάθε σου αισθητήριο,ώστε να γεμίσεις περισσότερο απο αυτήν.

    Σαν "πρέπει",σαν συνταγή επιτυχημένου φλέρτ (και άλλα τέτοια ψυχαναγκαστικά εμφυτεύματα) μας έχουν περάσει και το να χαρίζουμε λουλούδια στις γυναίκες.Είναι μίζερο να σκέφτεται κανείς ότι αν κάποιοι δεν μας είχαν παρουσιάσει αυτήν την σύνδεση γυναίκας-άνθους,έστω κι αν αυτοί οι κάποιοι είναι τα μμε την ημέρα του αγίου Βαλεντίνου, απο μόνοι μας δεν θα μπορούσαμε να ταυτίσουμε τα λουλούδια με την γυναίκα.Τα λουλούδια απεικονίζουν τη γυναίκα,είναι η φωτογραφία της.Το πορφυρό βελούδινο άνθος αναπαριστά με τον καλύτερο τρόπο τις πιο θηλυκές-θελκτικές περιοχές του κορμιού της.Οι ερυθρές και αποστρογγυλωμένες επιφάνειες των χειλιών της,το περίτεχνα ανάγλυφο σχήμα των θηλών των μαστών της,οι πλεγμένες αναδιπλούμενες και αλληλοεπικαλυπτόμενες δερματο-βλεννογόνιες πτυχές του αιδοίου της,μόνο σε λουλούδια όπως τα τριαντάφυλλα συναντιούνται.

    Πέρα όμως απ την φυσική απεικόνιση της θηλυκότητας της,το λουλούδι την αναπαριστά ακόμα πιο επιτυχημένα και με χρώματα ψυχής.Βλέπετε,τα λουλούδια έχουν το μοναδικό χάρισμα να ντεκοράρουν άψογα ,τον χώρο στον οποίο βρίσκονται.Φέρτε για λίγο ,στο μυαλό σας, κήπους σε περίοδο ανθοφορίας,βεράντες γεμάτες με ανθισμένες γλάστρες ή ακόμα και εκείνο το ψυχρό γραφείο που μια γραμματέας βάζοντας σε ένα ποτήρι νερό και τοποθετώντας σε αυτό ένα τριαντάφυλλο, του δίνει φως και ζωή.Νομίζω ότι ακόμα και τα πιο ακριβά,τα πιο περίτεχνα διακοσμητικά μπιμπελό,δεν μπορούν να συναγωνισθούν με την αφοπλιστική καλαισθησία ενός λουλουδιού.Αλήθεια,αυτή ακριβώς δεν είναι και η επίδραση της γυναίκας,μιας συγκεκριμένης γυναίκας,στη ζωή και την ψυχή μας ; Στολίζει απόλυτα και ακαταμάχητα το είναι μας,είναι το λουλούδι ή μάλλον ο ανθισμένος κήπος της ύπαρξης μας.Δεν χαρίζουμε λοιπόν λουλούδια ,ούτε απο ευγένεια αλλά ούτε απο ψυχαναγκαστική σκλαβιά σε κάποια "πρέπει".Χαρίζουμε λουλούδια ως έκφραση της μοναδικής,απαράμιλλης,απόλυτης, άρρητης επίδρασης που ασκεί η συγκεκριμένη γυναίκα σε κάθε επίπεδο της ύπαρξης μας.Άν η γυναίκα που έχουμε πλάϊ μας ή που επιθυμούμε να έχουμε πλάϊ μας,δεν λειτουργεί έτσι στο είναι μας,τότε απο πλεύρας ηδονής ίσως να είμαστε και αξιοθρήνητοι.

    Συνοψίζοντας λοιπόν την αξία του λουλουδιού θα λέγαμε ότι οπτικοποιεί την συνολική εικόνα με την οποία μια συγκεκριμένη γυναίκα είναι καταχωρημένη μέσα μας.Μια εικόνα που δυστυχώς δεν μπορούν να καταγράψουν ούτε οι πιο σύγχρονες φωτογραφικές μηχανές,ούτε οι πιο εξελιγμένοι μαγνητικοί τομογράφοι.Μια εικόνα που είναι ανεξίτηλα τυπωμένη στους ιστούς της καρδιάς μας και στα εγκεφαλικά μας κύτταρα.Αυτό λοιπόν που η σύγχρονη τεχνολογία δεν το έχει ακόμα καταφέρει,το καταφέρνει άψογα η φύση με τα άνθη της.Χαρίζοντας λοιπόν λουλούδια στη γυναίκα,αυτήν ακριβώς την εικόνα της προσφέρουμε,τη φωτογραφία της που δεν μπορεί ακόμα να καταγράψει κανένα άλλο οπτικό μέσο.

    Πραγματικά είναι ανεξάντλητος ο κατάλογος με τους ψυχαναγκασμούς (αμπαλαρισμένους ως savoir vivre ή συνταγές φλέρτ) γύρω απ την συμπεριφορά μας απέναντι στις γυναίκες. Ποιός δεν έχει ακούσει το ότι καλό θα ήταν να τραβούμε την καρέκλα της ώστε να μπορέσει να κάτσει πιο εύκολα στο τραπέζι,ή να της ανοίγουμε την πόρτα όταν μπαίνει ή βγαίνει απ το αυτοκίνητο μας,να της δίνουμε το προβάδισμα ακολουθώντας την προστατευτικά,να της διασφαλίζουμε κάθισμα σε συνωστισμένους απο κόσμο χώρους πχ σε μπάρ κατα τις ώρες αιχμής τους.Άν κάτσεις να παπαγαλίσεις όλα αυτά,τότε καίς αφάνταστα μεγάλη χωρητικότητα εγκεφαλικής μνήμης και είσαι σε μια συνεχή διαδικασία απομνημόνευσης, στις εξόδους σου,σαν να δίνεις εξετάσεις.Αντίθετα,όταν η γυναίκα που συνοδεύεις,είναι για τα μάτια σου το πολυτιμότερο πλάσμα του κόσμου,η πιο αμύθητης αξίας ομορφιά που μπορεί να υπάρξει,τότε όλα τα παραπάνω όχι μόνο σου βγαίνουν αυθόρμητα αλλά ακόμα περισσότερο απολαμβάνεις να τα κάνεις.Γιατί μόνο ευχαρίστηση είναι να ασχολείται κανείς και να φροντίζει κάτι τόσο απόλυτα εκθαμβωτικό για τον ίδιο.Μόνο απόλαυση είναι να ασχολείσαι και να φροντίζεις ένα πλάσμα που το θεωρείς το μεγαλύτερο θαύμα στον κόσμο σου. Φροντίζοντας εκείνη να περνάει όσο καλύτερα γίνεται, έχεις την καλύτερη εκδοχή του θαύματος αυτού,το θαύμα σου με χαμόγελο ή έστω με διάθεση για χαμόγελο.Αυτά που αισθάνεσαι είναι που κάνουν ξεχωριστή,πολύτιμη και πολυτελή την κάθε στιγμή που περνάς μαζί της.Αυτός είναι ο αμύθητος πλούτος, που θέλοντας και μη,σε κάνει αριστοκράτη όχι σε χρήμα αλλά σε τρόπους.

    Θα μπορούσα να αναφερθώ και σε πολλές άλλες ακόμα ψυχαναγκαστικές (χωρίς ουσιαστική εξήγηση) υποδείξεις γύρω απ τις γυναίκες.Οι τύποι είναι μόνο για τα μαθηματικά και την φυσική και ο έρωτας δεν είναι ούτε μαθηματικά,ούτε φυσική. Δεν μπορείς να εγκλωβίσεις την ψυχή μέσα σε κανόνες,αλλά ακριβώς το αντίθετο,μπορείς να εμπνεύσεις την ψυχή να ακολουθήσει δικούς της κανόνες.Άν ποτέ μου ζητούσαν να γράψω σε κάποιο εγχειρίδιο Savoir Vivre ,το κεφάλαιο που αφορά το πως να συμπεριφερόμαστε στις γυναίκες,αυτό το κεφάλαιο θα ήταν όλο και όλο μια σελίδα με τρείς προτάσεις : "Τυλίξου στα δίχτυα της γοητείας της.Αγάπησε την παράφορα και ανεξάντλητα.Κάνε την μέρος του είναι σου".Αυτά και μόνο αρκούν για να σου βγάλουν απο μέσα σου,αυτόματα και αυθόρμητα, εκατομμύρια τρόπους εμπνευσμένης συμπεριφοράς, που ακόμα δεν έχουν σκεφτεί ή δεν έχουν γράψει οι πιο σπουδαίοι συγγραφείς εγχειριδίων Savoir Vivre.Η ερωτευμένη καρδιά μπορεί να αναπτύξει ταχύτητες που να ξεπεράσουν κατα πολύ τις δυνατότητες ακόμα και του πιο ισχυρού μυαλού.

    Συμφωνώ ότι ο χρόνος μαζί με τα προβλήματα της καθημερινότητας,διαβρώνουν το αρχικό πάθος όπως τα κύμματα της θάλασσας ,δέρνοντας έναν βράχο,τον αποσαρθρώνουν.Κανείς βράχος όμως δεν διαλύεται εντελώς απ την μια μέρα στην άλλη.Για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να περάσουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια.Μέσα σε αυτήν την περίοδο όμως εξίσου πιθανό είναι να εξατμιστεί η θάλασσα που τον διαβρώνει και τελικά η εναπομείνουσα αλμύρα της να ενισχύσει ακόμα περισσότερο τον βράχο.Όσος λοιπόν καιρός κι αν πέρασε ,απο τότε που γεννήθηκε μέσα σου, αυτό το πανίψηλο βουνό ερωτικού πάθους για μια γυναίκα,όσα προβλήματα κι αν κλέβουν πετραδάκια απο αυτό το όρος, εξακολουθεί να υπάρχει εξίσου επιβλητικό όπως όταν πρωτοένιωσες κάτι ιδιαίτερο για εκείνη.Μην κλείνεις τα μάτια σου απέναντι σε αυτό,αλλά ξανανέβα στην κορυφή του και απο εκεί ορμώμενος,γίνε ένας χείμαρος ερωτικών εκπλήξεων,πνίξε την στα λουλούδια,κάνε της έρωτα όπως την πρώτη σας φορά......ακόμα κι αν πέρασαν μερικές δεκάδες χρόνια απο τότε.