Ανάβαση στο Όρος της Αφροδίτης (Διέγερση-Plateau)

Θα ήθελα εδώ να προσθέσω με τη μορφή σημειώσεων κάποιες πληροφορίες γύρω απο αυτά που συνοπτικά προσπάθησα να παρουσιάσω στο βίντεο.Ακολουθώ και πάλι το μοντέλο της συγκριτικής περιγραφής δομών-φαινομένων ανάμεσα στα δυο φύλα ώστε να γίνει κατανοητό ότι υπάρχουν αναλογίες ανάμεσα στα δυο φύλα και έτσι εναισθητικά ,μέσα απ το δικό μας σώμα, να προσεγγίσουμε το αισθησιακό υπόβαθρο του αλλόφυλου σώματος.Σαφέστατα υπάρχουν και διαφορές ή διαφοροποιήσεις τις οποίες επισημαίνω σαν ιδιαιτερότητες πάνω στις ομόλογες δομές.Βέβαια πιο εύκολα διαπιστώνει κανείς τις αναλογίες στην ανατομία των δυο φύλων ενώ καθώς προχωρούμε στην φυσιολογία (τρόπος λειτουργίας των ανατομικών δομών) και τα πιο συμπεριφορικά στοιχεία τους ,τόσο πιο έντονες γίνονται οι διαφοροποιήσεις.Ωστόσο ακόμα και στις διαφοροποιήσεις τους μπορεί κανείς να διακρίνει στοιχεία συμπληρωματικότητας,στοιχεία που κάνουν τα δυο διαφορετικά ουσιαστικά δυο μισά που συνδυαζόμενα μεταξύ τους παράγουν κάτι πιο ολοκληρωμένο.

Στο βίντεο ξεκινώ αναφερόμενος στις φάσεις του κύκλου της σεξουαλικής απόκρισης μας.Η αξία τους βέβαια είναι στο να οργανώνουν την γνώση της σεξολογίας και να συστηματικοποιούν τη μελέτη μεγάλου μέρος της παθολογίας του σέξ.Είναι ένας περιγραφικός κώδικας που βοηθάει πολύ στο να μιλήσεις τη γλώσσα της σεξολογίας και να επικοινωνήσεις θέματα γύρω απο αυτήν.Θα ήταν αφελές κάποιος να προσπαθεί να εκτιμήσει την υποκειμενική σεξουαλική του εμπειρία με αυτούς τους όρους (τώρα σε ποια φάση βρίσκομαι...? ή η/ο σύντροφος μου σε ποιά φάση είναι ? ).Σε κάθε μια απο αυτές τις φάσεις έχουν ομαδοποιηθεί μορφολογικές (ανατομικές) ,φυσιολογικές μεταβολές κι ίσως λίγο πιο διακριτικά (πολλές φορές και υπαινικτικά) μεταβολές που αφορούν τις πιο ψυχικές/συμπεριφορικές πτυχές του σέξ.Το Πλατώ (Οροπέδιο) είναι η περιοχή που η διέγερση μεταβαίνει στον οργασμό.Στο μοντέλο που αρχικά διατύπωσαν οι Master & Johnson ήταν ξεχωριστή φάση (έλειπε η φάση της επιθυμίας).Κατ'ουσίαν όμως είναι το σύνορο της διέγερσης με το χωράφι του οργασμού.Όπως φαίνεται στην γραφική παράσταση των φάσεων για τη γυναίκα,υπάρχουν περιπτώσεις γυναικών (πράσινη γραμμή) που ο οργασμός είναι μια μικρή διακύμναση πάνω στο επίπεδο του Πλατώ.Το Πλατώ λοιπόν έχει μεγάλη σημασία στο περαιτέρω οργασμικό ξεδίπλωμα της γυναίκας.

Αναφέρομαι στον στυτικό ιστό που υπάρχει και στα δυο φύλα και που αποτελεί την βασική ιστολογική δομή της διέγερσης.Ο στυτικός ιστός είναι μικροσκοπικές δεξαμενές που κατα την διέγερση γεμίζουν με αίμα και έτσι διογκώνονται ή και σκληραίνουν οι δομές που περιέχουν τις δεξαμενές αυτές.Στην ράχη του πέους (επάνω πλευρά του) το σύνολο αυτών των δεξαμενών αποτελεί τα δυο σηραγγώδη σώματα,ενώ στην κάτω επιφάνεια του πέους οι δεξαμενές αυτές αποτελούν το σπογγώδες σώμα του πέους (ή σηραγγώδες της ουρήθρας). Η διαφορά στην ονομασία σηραγγώδες-σπογγώδες αντιστοιχεί σε μια μικρή διαφοροποίηση στην μικροκατασκεύη τους. Πιο συγκεκριμένα στα σηραγγώδη σώματα επικρατούν τα ινώδη στοιχεία και έτσι κατα τη στύση είναι πιο σκληρά και δίνουν την αίσθηση συμπαγούς σώματος στην επάνω επιφάνεια του πέους. Αντίθετα στο σπογγώδες σώμα τα ινώδη στοιχεία είναι λιγότερα και επικρατούν μάλλον τα ελαστικά.Έτσι κατα την στύση η κάτω επιφάνεια του πέους (όπως και η βάλανος) είναι μεν διογκωμένη αλλά ταυτόχρονα και ευπίεστη.Αυτό συμβαίνει γιατί μέσα απ το σπογγώδες σώμα διέρχεται η ουρήθρα απ την οποία και γίνεται η εκβολή του σπέρματος. Άν είχαμε και στην κάτω πλευρά δομή ανάλογη με την σκληρή επάνω πλευρά τότε τα τοιχώματα της ουρήθρας θα ήταν σε συμπίεση και έτσι δεν θα μπορούσε να γίνει η έξοδος σπέρματος.Σε ότι αφορά τη βάλανο του πέους η μαλακή διόγκωση που παρουσιάζει εξυπηρετεί στην απορόφηση των κραδασμών των σηραγγωδών σωμάτων με τα τοιχώματα του κόλπου και το τραχηλικό στόμιο κατα τη συνουσία.

Στη γυναίκα ο χώρος ανάμεσα στα μικρά χείλη ονομάζεται πρόδομο του κολεού (κόλπου).(Πρόδομο =προθάλαμος,το χώλ).Κάτω απο αυτήν την βλεννογόνια επιφάνεια βρίσκονται οι βολβοί του προδόμου που δεν είναι τίποτα άλλο απο δομές που διαθέτουν σπογγώδη (μαλακό) στυτικό ιστό.Όπως λέω και στο βίντεο ,στην βοτανική βολβός είναι ο υπόγειος βλαστός και βλαστός είναι το μέρος εκείνου του φυτού γύρω απ το οποίο αναπτύσεται,ανθίζει και καρποφορεί το φυτό.Οι βολβοί του προδόμου έχουν το χάρισμα των κρυμένων βλαστών αφου είναι μορφώματα που δεν είναι επιφανειακά και που κατα την διέγερση καθώς γεμίζουν με αίμα και διογκώνονται διαμορφώνουν το εξωτερικό ανάγλυφο του αιδοίου (διόγκωση χείλεων),το κάνουν πιο "ανθισμένο" (ερυθρότερο) και πιο χυμώδες (λίπανση).Η εφύγρανση του αιδοίου κατα την διέγερση αφ'ενός πραγματοποιείται απ τους αδένες του (Βαρθολίνειοι και μικροί αδένες του προδόμου) αφ ετέρου όπως και απο απευθείας διαπίδυση υγρού απ το κολπικό τοίχωμα,φαινόμενο που οφείλεται επίσης στην αυξημένη αιμάτωση των ιστών.Ο λόγος που ο στυτικός ιστός των βολβών του προδόμου είναι σπογγώδης (μαλακός) είναι ακριβώς για να μπορεί το πέος να εισέλθει στον κόλπο χωρίς να δημιουργείται πόνος στην περιοχή.Καθώς το πέος είσέρχεται στον κόλπο ο μαλακός στυτικός ιστός των βολβών το αγκαλιάζει όπως το παιδικό σωσίβιο το σώμα του παιδιού.Αυτό αυξάνει λοιπόν το αίσθημα ηδυπάθειας για τον άντρα κατα τις παλινδομικές κινήσεις της συνουσίας.Μιας και μιλούσαμε για δάνειο απο τη βοτανική υπάρχει άλλη μια λέξη που παραπέμπει σε φυτά ωστόσο έχει μαρκαρισθεί με χυδαιότητα.Καυλός στα αρχαία ελληνικά ήταν ο βλαστός,ο κορμός και συνεπώς το αντίστοιχο ρήμα θα το μεταφράζαμε σαν βλαστάνω.Η διέγερση είναι μια βλάστηση για τις γενετήσιες επιφάνειες και όχι μόνο.(Συμπτωματικά η ανάρτηση του κειμένου συμπίπτει με την Απριλιάτικη Πανσέληνο που βάση σχετικών φαινομένων της φύσης ονομάζεται και Πανσέληνος της βλάστησης ή Πανσέληνος των ψαριών).

Σκληρός στυτικός ιστός (σηραγγώδη σώματα) υπάρχει στην κλειτορίδα.Φυσικά η βάλανος διατηρεί την χαρακτηριστική μαλακή και βελούδινη διόγκωση όπως συμβαίνει και με τη βάλανο του πέους.Η μορφολογική διαφοροποίηση της κλειτορίδας (πέρα απ το μικρότερο μέγεθος) σε σχέση με το πέος είναι ότι το σώμα της παρουσιάζει σε κάποιο σημείο μια γωνίωση (γόνυ της κλειτορίδας).Κατα την στύση της λοιπόν αντί να εκτείνεται προς τα έξω ,η γωνίωση αυτή την αναγκάζει να κλείνει προς τα κάτω και πίσω.Έτσι λοιπόν καθώς προχωράει η διέγερση αφ'ενός αυτό το "μάζεμα" της κλειτορίδος σε συνδυασμό με την διόγκωση των χείλεων,την κρύβουν.Ωστόσο η γωνίωση αυτή επιτρέπει στην βάλανο της κλειτορίδος (που είναι γεμάτη απο αισθητικούς υποδοχείς) να ολισθαίνει πάνω στην ραχιαία επιφάνεια του πέους στις στάσεις πρόσθιας διείσδυσης (πχ ιεραποστολική) τρέφοντας έτσι το διεγερτικό ηδονικό αποτέλεσμα.Γενικά η στύση εκπτύσει/τεντώνει τις επιφάνειες που την καλύπτουν και με αυτόν τον τρόπο αυξάνεται αλλά και οξύνεται η ευαισθησία των επιφανειών αυτών.Η ευαισθησία αυτή κάποιες φορές για την βάλανο της κλειτορίδος μπορεί να παίρνει και πιο επώδυνη χροιά.Η γυναίκα σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να εκφράσει δυσφορία ειδικά όταν οι ερεθισμοί που της προσφέρουμε είναι κάπως πιο άτσαλοι.Η οπίσθια κολπική διείσδυση (πχ στα τέσσερα-doggy style) θα μπορούσε να αμβλύνει αυτό το επώδυνο αίσθημα ακριβώς γιατί η κλειτορίδα μπορεί να είναι λιγότερο σε επαφή με το πέος και φυσικά ολισθαίνει πάνω στην πιο μαλακή σπογγώδη επιφάνεια του πέους.Στις στάσεις επίσης που η γυναίκα βρίσκεται απο πάνω της δίνεται η δυνατότητα να ρυθμίσει αυτή την δυναμική ολίσθησης στην περιοχή ευαισθησίας.Η κλειτορίδα ναι μεν είναι ένας σημαντικός πυρήνας ηδονής για τη γυναίκα ώστοσο θέλει μια "ευγένεια" κατα την εφαρμογή σεξουαλικών ερεθισμών σε αυτήν.

Εδώ μπορούμε να κάνουμε μια μικρή αναφορά γύρω απ το σημείο G. Επιστημονικά δεν έχει βρεθεί κάποια ανατομική δομή που να απαντάει σταθερά στο κατώτερο πρόσθιο κολπικό τοίχωμα.Έχοντας στο μυαλό μας όμως το στυτικό μαξιλάρι γύρω απ τον κόλπο (όταν θα γράψω για τον οργασμό θα δώσω πιο λεπτομερή ανατομικά στοιχεία για την γειτονιά του πρόσθιου κολπικού τοιχώματος) καθώς και την γωνίωση της κλειτορίδος θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει ότι το υποτιθέμενο σημείο είναι μια περιοχή ευαισθησίας που ούτως ή άλλως παράγεται απ τον υποκείμενο στυτικό ιστό και τις διατάσεις που προκαλεί αυτός σε παρακείμενες δομές.

Μιλώντας για την νεύρωση των περιοχών διέγερσης ξεκινάω λέγοντας ότι στην βάση της η διέγερση είναι αντανακλαστικό φαινόμενο.Αυτό σημαίνει ότι ερεθισμοί στην γενετήσια ζώνη άγονται με αισθητικά νεύρα (προσαγωγό σκέλος) σε ένα κατώτερο κέντρο του νωτιαίου μυελού (παρασυμπαθητικό κέντρο στύσης ) και απο εκεί αγγειοκινητικά νεύρα στέλνουν το μήνυμα διαστολής στα αγγεία του στυτικού ιστού. Αυτό το βραχύ νευρικό κύκλωμα ονομάζεται αντανακλαστικό τόξο και οι λειτουργίες που υποστηρίζονται απο τέτοια τόξα είναι αντανακλαστικές ή τα αντανακλαστικά όπως τα λέμε.Βέβαια το σέξ δύσκολα είναι υπόθεση ενός τέτοιου μόνο βραχέος κυκλώματος. Ούτως ή άλλως κάθε ηδονική αίσθηση που αντλείται απο αυτό είναι υπόθεση ανώτερων εγκεφαλικών κέντρων.Αυτά τα κέντρα όμως παίζουν πολύ σπουδαίο ρόλο και κατα την εξέλιξη της διέγερσης ενισχύοντας,τροποοποιώντας ή και αναστέλλοντας το διεγερτικό αποτέλεσμα.Με άλλα λόγια τα ανώτερα νευρικά κέντρα έχουν μια επιβλητική παρουσία άρα και εξουσία σε μια λειτουργία (διέγερση) που θα μπορούσε να είναι υπόθεση ενός απλούστερου αντανακλαστικού τόξου.Τα οπτικά,ηχητικά,απτικά,οσφρητικά,γευστικά, μνημονικά ή και φαντασιωσικά ερεθίσματα έτσι εμπλουτίζουν και ποικιλοποιούν την διεγερσιμότητα και τελικά την διέγερση.Σε συμπεριφορικά σχήματα όπως είναι το φλέρτ ή τα προκαταρκτικά δεν γίνεται τίποτα άλλο απ το να αυτοσχεδιάζουμε με συνδυασμούς των παραπάνω ερεθισμάτων με σκοπό να ευοδοθεί η διεγερσιμότητα και η διέγερση της /του συντρόφου μας.

Και εδώ ανοίγω και μια παρένθεση για την ίδια την αξία της σεξολογίας.Η σεξολογική γνώση τοποθετεί το σέξ κατ'αρχάς στο ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο οφείλουμε να το αντιμετωπίζουμε ,την υγεία δηλαδή και κατα δεύτερον σου δίνει πρόσβαση στην γραμματική και το συντακτικό του σέξ.Η γνώση αυτή σε κάνει ένα είδος λεξικογράφου για το σέξ.Ο κύριος Μπαμπινιώτης (του οποίου τα λεξικά είναι πάντα δίπλα μου και οι ετυμολογικές αναφορές που χρησιμοποιώ αυτά έχουν σαν βασική πηγή ) γνωρίζει πολύ καλά την παραγωγή των λέξεων και την αρτιότερη δυνατή διάρθρωση τους σε προτάσεις....αυτό όμως δεν τον κάνει υποχρεωτικά και άριστο λογοτέχνη,αυτό δεν είναι δηλαδή αρκετό για να γράψει ένα τέλειο μυθιστόρημα ή ποίημα.Σίγουρα μπορεί να εντοπίσει ή και να διορθώσει γραμματικά ή συντατικά λάθη που μπορεί να γίνονται στη παραγωγή ενός λογοτεχνικού έργου.Κατ αναλογία λοιπόν το να είσαι κάτοχος σεξολογικής γνώσης είναι σαν να προσεγγίζεις τον ρόλο του κυρίου Μπαμπινιώτη. "Λογοτέχνη" στο σέξ (καλό εραστή δηλαδή) όμως δεν θα σε κάνει η γνώση απο μόνη της αλλά το πως μπορείς να αξιοποιείς τα ηδυπαθή ερεθίσματα (οπτικά,ακουστικά,απτικά κλπ) ώστε να ενισχύεται η διεγερσιμότητα της/του συντρόφου σου και κάτι τέτοιο βέβαια είναι εκτός των ορίων της επιστήμης.

Η περιγραφή που δίνω στο βίντεο γύρω απ τις μεταβολές στην ανατομία και φυσιολογία του οργανισμού κατα την διέγερση αποτελούν τα αντικειμενικά "ευρήματα". Δεν σημαίνει όμως ότι όλα πρέπει να τα παρουσιάζουν όλοι και στον ίδιο βαθμό. Η στύση για τον άντρα και το δίδυμο διόγκωσης-λίπανσης είναι τα βασικότερα φαινόμενα που θα μπορούσαν να δώσουν έναν ελάχιστο αντικειμενικό ορισμό για τη διέγερση.Να θυμίσω και πάλι το πλαίσιο που αγκαλιάζει τα όρια όλων αυτών των φαινομένων είναι η υγεία με την διάσταση και της ευεξίας.Όταν λχ μιλούμε για εφύγρανση του αιδοίου δεν είναι απαραίτητο αυτή να παίρνει τη μορφή του Νιαγάρα.Είναι υπεραρκετή η ποσότητα υγρασίας που διασφαλίζει μια συνουσία χωρίς πόνο λόγο τριβών.

Η έγερση των θηλών του μαστού δεν είναι τόσο αγγειακό φαινόμενο όσο μυϊκό. Συγκεκριμένα λείες μυϊκές ίνες που υπάρχουν μέσα στην θηλή του μαστού και που είναι κυκλοτερείς (σαν κύκλοι,με κέντρο το κέντρο της θηλής και περιφέρεια ιστούς του εδάφους της θηλαίας άλου) συσπώνται με την δράση της ορμόνης ωκυτοκίνης και αυτό τις κάνει να συμπτύσονται προς το κέντρο τους και τελικά να ορθώνονται.Η ωκυτοκίνη (ωκύς=ταχύς και τίκτω=γεννώ) είναι μια ορμόνη που συντίθεται κυρίως στον υποθάλαμο και αποθηκεύεται στην οπίσθια υπόφυση απ όπου και εκκρίνεται στην περιφέρεια. Η ετυμολογία της οφείλεται στην επίδραση που έχει στις λείες μυϊκές ίνες της μήτρας κατα τον τοκετό (αυξάνει τις συσπάσεις τους,άρα επιταχύνει τη γέννα).Η έγερση της θηλής και άρα η έκκρσιη ωκυτοκίνης μπορεί να γίνει και με ερεθισμούς που εφαρμόζουμε απευθείας στην θηλή. Ενδιαφέρον έχει ότι πυκνώνουν οι αναφορές που θέλουν την ωκυτοκίνη να παρουσιάζει και κεντρική δράση (να επιδρά σε εγκεφαλικούς υποδοχείς) η οποία φαίνεται να παραλληλίζεται με την περιφερική της δράση.Στην κεντρική δράση της ωοκυτοκίνης αποδίδεται το βαθύτερο συναισθηματικό βίωμα της διέγερσης και γενικότερα απο κάποιους ερευνητές αποκαλείται και ορμόνη της αγάπης αφού η παρουσία της στο κεντρικό νευρικό σύστημα συνδέεται με το αίσθημα δεσίματος (δεσμοί συντρόφων,μάνας-παιδιού).Δεδομένου ότι η ωκυτοκίνη ,σαν περιφερική ορμόνη, έχει μια ιδιαίτερη σημασία και συμβολή στην γυναικεία φυσιολογία (τοκετός,θηλασμός) ίσως η έρευνα θα πρέπει να την μαρκάρει πιο στενά και στην αποκωδικοποιήση των ιδιατεροτήτων της γυναικείας συμπεριφοράς.

Απ όλα όσα έχουμε πεί ως τώρα γίνεται κατανοητή και η αδρή παθοφυσιολογία των διαταραχών διέγερσης.Παθολογία του καρδιαγγειακού συστήματος που μπορεί να συνδέεται με αλλοιώσεις στον στυτικό ιστό ή παθολογία του νευρικού συστήματος που επιφέρει αλλοιώσεις στις αγγειοκινητικές διεγέρσεις ή και στην περιφερική αισθητικότητα ,αποτελούν το οργανικό υπόστρωμα των διαταραχών διέγερσης, Σαφέστατα όμως υπάρχει και ένα ψυχογενές υπόστρωμα αφού όπως είπαμε τα ανώτερα εγκεφαλικά κέντρα παίζουν καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση της διέγερσης.