Κάτι σαν γνωριμία........

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Ερωτικές κατα-Στάσεις (2),Καλή Χρονιά

Λίγες μόλις ημέρες μας χωρίζουν απ την αυγή του νέου έτους.Εύχομαι το 2013 να φέρει υγεία ,πρωτα απ όλα,σε όλο τον κόσμο και να είναι ένα έτος πιο ανθρώπινο άρα και πιο ερωτικό για όλους.

 Στο βίντεο προσπάθησα να κάνω μια συνοπτική περιγραφή των φάσεων που μεσολαβούν απ'την στιγμή που θα αρχίσουμε να κινούμαστε στους ρυθμούς της ερωτικής επιθυμίας και τελικά να προχωρήσουμε σε μια γνωριμία την οποία θα εξελίξουμε σε αλληλεπίδραση ψυχικής και σωματικής επικοιινωνίας.

  Φυσικά μέσα στο 10λεπτο που διαρκεί το βίντεο,δεν είναι δυνατόν να χωρέσουν οι "άπειρες" διαμορφώσεις των σταδίων αυτών.Πρακτικά,κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του τρόπο,την δική του "συνταγή", για να μαγειρεύει το οδοιπορικό του στον έρωτα.Συνεπώς κάθε αλληλεπίδραση μεταξύ δυο ανθρώπων είναι μοναδική και υπο αυτήν την έννοια, απρόβλεπτη.Άν μάλιστα σε αυτήν την μοναδικότητα προσθέσουμε και την ανεπανάληπτη ιδιαιτερότητα της κάθε στιγμής ,με άλλα λόγια τις μοναδικές συνθήκες που επικρατούν στον τόπο και στον χρόνο που εξελίσσεται μια γνωριμία-σχέση,καταλαβαίνουμε καλύτερα πόσο σημαντικό ρόλο παίζει ο παράγων τύχη (το σύνολο δηλαδή των καταστάσεων που δεν μπορούμε ,εκ των προτέρων,να προβλέψουμε και συνεπώς να ελένξουμε). Συμπερασματικά,λοιπόν,η ιδιοσυγκρασία κάθε ανθρώπου μαζί με το ιδιαίτερο περιβάλλον στο οποίο ζεί τον κάνουν μια μοναδική οντότητα.Οι σχέσεις αναπτύσονται ανάμεσα σε τέτοιες μοναδικές οντότητες και συνεπώς είναι και αυτές μοναδικές επίσης.

  Σε ότι αφορά τις ερωτικές στάσεις,παρότι καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του βίντεο , δεν διεκδικούν σε καμμιά περίπτωση και το πιο ουσιαστικό του μέρος.Το σέξ δεν είναι κάποια μορφή γυμναστικής ή γιόγκα ώστε να έχουν τόσο μεγάλη σημασία οι στάσεις των σωμάτων μας.Δεν κρύβω ότι κάποιες απ τις εικονιζόμενες στάσεις τις προσάρμοσα σε φορμάτ που να μην απαιτούν ιδιαίτερη αθλητική προπαιδεία για να επιτευχθούν.Είναι ευνόητο ότι αν κάποιο ζευγάρι προσπαθήσει να εντάξει στο ερωτικό του ρεπερτόριο,κάποια απ τις στάσεις του βίντεο ή στάσεις απο άλλα εγτχειρίδια του σέξ,θα το κάνει όπως μπορεί (πχ προσθέτοντας μαξιλάρια ή στρώμα για αποφυγή τραυματισμού) και για όσο μπορεί.Το να καταφέρει ένα ζευγάρι να αντιγράψει με ακρίβεια μια στάση δεν του εξασφαλίζει και την αποκόμιση της μεγαλύτερης δυνατής ηδονής.

   Το μυστικό της ηδονικής επιτυχίας,δυστυχώς, δεν μπορεί να παρασταθεί ούτε με εικόνες αλλά ούτε και με βίντεο.Το μυστικό αυτό βρίσκεται στην ποικιλία και στην ένταση των συναισθημάτων που αποτελούν τα συσταστικά μιας σχέσης.Το ολοκληρωμένο σέξ δεν είναι τίποτα άλλο απο μια οπτικοποίηση-σωματοποίηση μιας συναισθηματικής πλοκής.Όσο καλοί κι αν είναι οι "ηθοποιοί",όσο πλούσια κι αν είναι τα σκηνικά ,αν δεν υπάρχει πλοκή το θέαμα γρήγορα κουράζει ακόμα και αυτούς που πρωταγωνιστούν σε αυτό.Εξίσου σημαντικό ρόλο παίζει και το να μπούμε στο πετσί του ρόλου μας,να ενδυθούμε δηλαδή τα συναισθήματα μας και να τα αφήσουμε να εκφραστούν ελεύθερα. Εννοείται ότι για να συμβεί αυτό,αυτά που νιώθουμε θα πρέπει να είναι αληθινά,πηγαία.

  Την αδυναμία μου να κάνω διακριτά στο βίντεο κι αυτά τα συστατικά προσπάθησα να την αντιρροπήσω με λέξεις.Θεωρώ πολύ περιοριστικό τον όρο στάσεις του σέξ,ακριβώς γιατί εννοιολογικά περιορίζεται σε διατάξεις των μελών του σώματος κατα την σεξουαλική επαφή.Για μένα ο όρος ερωτικές κατα-Στάσεις είναι πιο εύστοχος γι αυτό που θέλω να αποδώσω,αφου επκτείνεται πέρα απο στάσεις σωμάτων και αγκαλιάζει και τα συναισθήματα που διαπνέουν τα σώματα αυτά αλλά και τον περιβάλλοντα διάκοσμο (πχ ερωτικό λόγο,μουσική,λουλούδια,τζάκι κλπ) που μπορεί να αναζοπυρώσει τέτοια συναισθήματα.Έχουμε συνηθίζει τον όρο σέξ να τον αποδίδουμε και με την φράση "κάνουμε έρωτα".Για να είμαι ειλικρινής το ρήμα "κάνω" το βρίσκω πολύ εργώδες,κοπιαστικό, σαν να καταβάλω προσπάθεια άρα σαν να αναγκάζομαι για κάτι.Θα προτιμούσα σαν συνώνυμη φράση για το σέξ το "ζούμε τον έρωτα μας".

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Τα πελάγη αισθησιασμού


Αναλύοντας ένα παράδειγμα ερωτικού ερεθίσματος στο δέρμα μας, αποδίδεται (συνοπτικά) η περιγραφή της οδού επικριτικής αισθητικότητας.Στόχος μου βέβαια δεν είναι να αναπαράγω και να μεταδώσω την αντίστοιχη επιστημονική γνώση.Καθηγητές, συγγράμματα και σχολές ειδικεύονται σε αυτό και το κάνουν πολύ καλύτερα.Αυτό που προσπαθώ να "οπτικοποιήσω" μέσω αυτής της παρουσίασης είναι τις αισθήσεις σαν μηχανισμό μετάδοσης ευρύτερων μηνυμάτων,σαν μέσο επικοινωνίας δηλαδή.

Το σώμα μας λοιπόν είναι γεμάτο απο καλώδια (νευρικές ίνες) τα οποία εκτείνονται μεταξύ υποδοχέων που συλλέγουν μηνύματα(ερεθίσματα) απ το εξωτερικό περιβάλλον και ενός κεντρικού επεξεργαστή (κεντρικό νευρικό σύστημα) μέσω του οποίου τα μηνύματα αυτά αποκτούν αντιληπτική και συναισθηματική οντότητα.Οι εραστές λοιπόν παράλληλα και ταυτόχρονα με την σεξουαλική επαφή μπορούν να ανταλλάσουν μηνύματα που ξεπερνούν το "εδώ και τώρα" της επαφής αυτής.Αυτό δεν σημαίνει ότι γίνεται έτσι πάντοτε αλλά ότι υπάρχει ενσωματωμένη στον καθένα η δυνατότητα να αξιολογεί/αξιοποιεί και κατ'αυτόν τον τρόπο την ερωτική αλληλεπίδραση.

Για το ζευγάρι λοιπόν το σέξ πέρα απο πρόσκαιρες ηδονικές στοχεύσεις,πέρα απο μια διαδικασία που εξελίσσει δυο εραστές σε γονείς,είναι και μια οδός επικοινωνίας.Κάποιες φορές μάλιστα η οδός αυτή είναι και λυτρωτική αφου μέσω αυτής μπορούν να ειπωθούν πράγματα που ίσως να μην τολμούμε να πούμε μέσα απο άλλα επικοινωνιακά κανάλια.

Στον ηδονικό θησαύρο του έρωτα ,λοιπόν,θα πρέπει να συνυπολογίζουμε και την επικοινωνιακή του απόδοση.Άν το άτομο παράλληλα με τις σεξουαλικές επιδιώξεις του επικοινωνεί τα μηνύματα που επιθυμεί προς τον ερωτικό του σύντροφο και πετυχαίνει να λάβει την ανταπόκριση που αξιώνει στα μηνύματα αυτά,τότε το ηδονικό φορτίο της συνεύρεσης μεγενθύνεται τόσο ποσοτικά (αποκτά μεγαλύτερη διάρκεια ) όσο και ποιοτικά (επεξεργάζεται βαθύτερα την σχέση).

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Ερωτικές κατα-Στάσεις

                                                    
                                                                                                            Ένα σύντομο ταξίδι στις παρυφές του θαυμαστού κόσμου της σεξολογικής γνώσης.Ο έρωτας και το σέξ απαρτίζουν μια ακόμα ανθρώπινη λειτουργία η οποία έχει ιδιαίτερη σημασία αφού μεταξύ των άλλων ιδιοτήτων της φέρει και ζωοποιό δύναμη.Οφείλουμε λοιπόν να στεκόμαστε απέναντι και σε αυτήν την λειτουργία με τον ίδιο σεβασμό,την ίδια σοβαρότητα αλλά και υπευθυνότητα όπως επιδεικνύουμε και στα άλλα λειτουργικά συστήματα του ανθρώπου.

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Ερωτευμένος/η/οι ως το φεγγάρι: Η χημεία ενός λαχταριστού ερωτικού ηδύποτου


     Σήμερα λοιπόν έχουμε "μπλέ φεγγάρι".Έτσι λέγεται η πανσέληνος που εμφανίζεται για δεύτερη φορά μέσα στον ίδιο μήνα.Για τους πιο ρομαντικούς θα αποτελέσει άλλη μια συμβολική αφορμή για να ξεδιπλώσουν τον ερωτισμό τους.Οι πιο ευφάνταστοι θα βρούνε άλλη μια αφορμή για να ασχοληθούν με τον θαυμαστό κόσμο των θρύλων που σχετίζονται με την πανσέληνο.Ανάμεσα στον έρωτα και σε θαυμαστούς κόσμους κινείται και το βίντεο μου αυτό, προσπαθώντας να προσεγγίσει τον έρωτα μέσα απ τον θαυμαστό κόσμο του εγκεφάλου.
  
   Μίλησα πολλές φορές για την ερωτική ηδονή αλλά δεν θέλω να θεωρείται αυτή σαν κάτι εντελώς αφηρημένο.Παρότι υπάρχουν πολλά ερωτηματικά ακόμα ,υπάρχουν κάποιες ενδείξεις για το που μπορεί να βρίσκεται αυτή η ηδονή στον εγκέφαλο μας και τελικά τι περίπου είναι.Εκεί κινείται αυτό μου το βίντεο.Τουλάχιστον στο ερώτημα ποιά είναι η πιο ερωτογενής ζώνη στον άνθρωπο,να απαντούμε ενσυνείδητα ότι είναι το μυαλό μας ή σημείο G όπως εγώ το ονομάζω,όπου G η λατινική λέξη genium ,η ιδιαίτερη ευφυϊα...το μυαλό του καθενός δηλαδή.Όσοι τιμήσετε την αποψινή πανσέληνο σας εύχομαι πολλές πολλές διεγέρσεις σε κάθε G του μυαλού και του σώματος σας ;-)

Τρίτη 7 Αυγούστου 2012

Άς γίνουμε περισσότερο φιλήδονοι....(Π.Η.Ο.)


Το 1998 ο εικαστικός καλλιτέχνης Alexander Hirka καθιέρωσε την 8η Αυγούστου σαν Παγκόσμια Ημέρα Οργασμού (Π.Η.Ο.).Όπως έχω γράψει ,πολλές φορές, είμαι αντίθετος με όλη την φιλολογία που κατα καιρούς έχει διατυπωθεί γύρω απ τον οργασμό ακόμα και αν αρθρώνεται απο επιστήμονες.Θα προτιμούσα αυτή η μέρα να είναι αφιερωμένη γενικότερα στην ερωτική/σεξουαλική ηδονή και όχι στο αυστηρα περιορισμένο (χρονικά και εκφραστικά) πλαίσιο που σηματοδοτεί ο οργασμός είτε σαν τεχνικός όρος είτε σαν επιδιωκώμενο βίωμα.

  Μιλώντας αποκλειστικά με όρους και προοπτικές περισσότερης ηδονής,μοιάζει πολύ λίγο το να επικεντρωνόμαστε σε μερικές δεκάδες δευτερόλεπτα που διαρκεί ο οργασμός.Μοιάζει σαν να μιλάμε για το κερασάκι στην τούρτα παραβλέποντας όμως όλη την υπόλοιπη τούρτα.Μπορεί ο οργασμός να σηματοδοτεί (όταν εμφανίζεται) μια κορυφή στην σεξουαλική ένταση,ένα peak,ωστόσο η ερωτική ηδονή (σαν εγκεφαλικό φαινόμενο) δεν περιορίζεται και δεν πρέπει να περιορίζεται σε αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα.Νευροδιαβιβαστές που σχετίζονται με το "φτιάξιμο" μας,το ανέβασμα της διάθεσης μας,εκτείνουν τη δράση τους πολλές φορές πολύ πέρα απ τον οργασμό (είτε πριν είτε μετά απο αυτόν) και δεν είναι αποκλειστικά οργασμικοί.Ξεχωρίζοντας και κυνηγώντας μόνο αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα κορύφωσης μάλλον υποτιμάται το συνολικό εύρος ευχαρίστησης που μπορεί να παράγεται και να αγκαλιάζει το ζευγάρι.Ο λαός λέει "σαν πετύχει η μ..κία,τύφλα να έχει το γ..μήσι" και δεν έχει άδικο αν το ζητούμενο μας είναι το "στενό" βίωμα του οργασμού.Ο αυνανισμός φαίνεται να είναι μια πιο σίγουρη οδός για να φτάσει στον οργασμό είτε ο άντρας ή ακόμα περισσότερο η γυναίκα.Αλήθεια όμως αυτό και μόνο μας ικανοποιεί σαν πεμπτουσία της σεξουαλικής απόλαυσης?Το χέρι μας,οι δονητές ή άλλα βοηθήματα μπορούν να αντικαταστήσουν την συντροφική συνεύρεση ?Κι ακόμα περισσότερο μπορούμε να βαθμολογήσουμε την απόλαυση που μπορεί να μας προσφέρει η/ο σύντροφος σε μια κλίμακα που μονάδα μέτρησης(σύγκρισης) είναι η αυνανιστική εμπειρία (χωρίς να υπαινίσομαι κάτι αρνητικό για τον αυνανισμό) ?

  Στο κείμενο που αφιέρωσα στο ερωτικό νέκταρ,στην ευρύτερη εμπειρία της ερωτικής ικανοποίησης στα πλαίσια διαφυλικών σχέσεων,μίλησα για μια άλλη κατάσταση συνειδητότητας. Έναν διαφορετικό τρόπο πρόσληψης και ερμηνείας της πραγματικότητας.Οι χρήστες ναρκωτικών ουσιών (πχ LSD) συχνά περιγράφουν με μια παρόμοια ορολογία την εμπειρία που τους προσφέρει η ουσία που λαμβάνουν.Όχι τυχαία,μιας και ήδη υπάρχουν ενδείξεις ότι νευρικά κυκλώματα και νευροδιαβιβαστές που δημιουργούν αυτό το "φτιάξιμο" με την επίδραση εθιστικών ουσιών είναι παρόντα και στην ερωτική αλληλεπίδραση.Απ την πρώτη στιγμή που θα συναντήσουμε το άτομο που κινητοποιεί αυτήν την βιοχημεία μέσα μας,μπαίνουμε σε μια μη ελεγχόμενη νιρβάνα.Σε αυτή τη νιρβάνα,ο οργασμός είναι μια μόνο (και όχι απαραίτητα η σημαντικότερη) πτυχή ηδονής.Και μόνο που συναντιόμαστε  με το άτομο αυτό,αρκεί για να αρχίσουμε να διανύουμε τα πρώτα χιλιόμετρα ερωτικής έκστασης.Η διάθεση μας είναι αλλαγμένη,η ενεργητικότητα μας είναι αλλαγμένη,ο κόσμος γύρω μας αλλάζει ολόκληρος.Δεν υπάρχει κάποια δραστηριότητα που να κάνουμε με το ταίρι μας και να μην είναι μεστή απο απολαύσεις.Η εμπειρία του να είμαστε μαζί της/του δεν συγκρίνεται με καμμιά άλλη. Ο άνθρωπος αυτός γίνεται το ερωτικό "παραισθησιογόνο" μας που μας οδηγεί σε πολύ "high" καταστάσεις.Κι ακριβώς τότε είναι που το σέξ απ το πρώτο του λεπτό,απ το πρώτο άγγιγμα,το πρώτο φιλί γίνεται μια αμίμητη και παρατεταμένη απολαυστική εμπειρία.Σε αυτό το ντελίριο,ναι μπορεί να υπάρξει και οργασμός,όμως δεν είναι αυτό το αποκλειστικό ή το εξ αρχής μοναδικό ζητούμενο μας.Πολύ πριν απο αυτόν ξεκινούμε να εξαργυρώνουμε ηδονές και να νιώθουμε πλουσιότεροι. Παρακαλούμε η εμπειρία αυτή να μην τέλειωνε ποτέ και έτσι αν ο οργασμός αποτελεί το άνοιγμα της εξόδου απ τον  σεξουαλικό κύκλο τότε αυτή η έξοδος θέλουμε να μην έρθει γρήγορα ή αν έρθει επιθυμούμε να ξαναβρούμε είσοδο σε έναν νέο κύκλο.Δεν θα μπορούσα λοιπόν να δώσω τον χαρακτηρισμό "φιλήδονος" σε κάποιον που κυνηγάει μανιωδώς και μόνο αυτά τα λίγα οργασμικά δευτερόλεπτα και τα προτιμάει απο ένα πιο παρατεταμένο και πιο πλούσιο ηδονικό μενού.Μην ξεχνάμε ότι ο οργασμός είναι ένα απ τα πιάτα που σερβίρονται στο ερωτικό δείπνο και συνεπώς θα μας μείνει η γεύση του μόνο όταν εξίσου νόστιμα είναι και τα πιάτα που προηγούνται ή ακολουθούν αυτόν.Άν γαστρονομικά χαλαστούμε απ τα πρώτα πιάτα τότε δεν θα μπορέσουμε να απολαύσουμε τα επόμενα όπως τους αξίζει,όσο νόστιμα και αν είναι αυτά.

   Κάποιες φορές αγχώνονται,άντρες και γυναίκες,σχετικά με το αν θα καταφέρουν να οδηγήσουν σε οργασμό τον σύντροφο τους.Το να "τελειώνουμε" μαζί δεν πρέπει να ταυτίζεται με το τελειώνουμε και ταυτόχρονα.Απλά όπως ο ένας παρευρίσκεται και συμμετέχει στο τελείωμα του άλλου αυτό αξιώνει και ο άλλος απο εμάς,να βρισκόμαστε εκεί και να συμμετέχουμε στο δικό του τελείωμα.Αυτό ακούγεται κάπως καταναγκαστικό ,στην κατάσταση όμως της ερωτικής νιρβάνας είναι μάλλον αυθόρμητο,αυτονόητο,συμβαίνει απο μόνο του.Επιθυμείς να είσαι παρών και να απολαμβάνεις κάθε στιγμή της ερωτικής γιορτής της/του συντρόφου σου και αν είναι δυνατόν να μην τελειώσει ποτέ αυτή.Σίγουρα κάθε μορφή διασκέδασης μπορεί σε κάποια φάση να μας καταπονεί σωματικά,όμως ποιός λέει όχι στην διασκέδαση,ποιός δεν θέλει να βγαίνει και να διασκεδάζει ακόμα και κάθε μέρα αν είναι δυνατόν ? Ποιός δεν ονειρεύεται μια ζωή γεμάτη απο πάρτυ και ξεφάντωμα ?

   Αντί για επίλογο ας θυμηθούμε όλοι το ζευγάρι των ηθοποιών Σπύρου Καλογήρου και Ευαγγελίας Σαμιωτάκη.Ο κακός του ελληνικού κινηματογράφου είχε βρεί στο πρόσωπο της γυναίκας του,το ελιξήριο της ισόβιας ευδαιμονίας του.Της έγραφε ποιήματα μέχρι τα βαθιά γεράματα του και έδειχνε τρισευτυχισμένος δίπλα της.Δεν είναι το μόνο ζευγάρι που το κατάφερε αυτό ούτε απ την άλλη υπονοώ ότι δεν χρειάζεται και κάποια "δουλίτσα" ανάμεσα στους δυο για να αντέξει αυτή η ευδαιμονία στον χρόνο.Όμως οι πραγματικά φιλήδονοι μπορούν να βρούν τον δρόμο.Ποιός δεν θα ήθελε να είναι όσο περισσότερο ευτυχισμένος γίνεται ? Τις ευχές μου λοιπόν σε όλους για μονιμότερες και πιο παρατεταμένες ηδονές.Ηδονές όπου ο χρόνος δεν θα καταγράφει την πορεία προς την εξάντληση τους αλλά προς τη διεύρυνση και τον εμπλουτισμό τους.Άν είσαι πραγματικά φιλήδονος/η μπορείς και να τις διεκδικήσεις και να τις προσεγγίσεις.

Υ.Γ. Στις 8 Αυγούστου γιορτάζουν και η Τριανταφυλλιά και ο Τριαντάφυλλος,χρόνια τους πολλά.Με τους συνειρμούς αυτής της γιορτής-τα τριαντάφυλλα δηλαδή- ας γαρνίρουμε/στολίζουμε και την κάθε επέτειο (παγκόσμια ή προσωπική) ερωτικής ικανοποίησης που στην τελική είναι ένα πολύτιμο δώρο που μόνο η ερωτική συντροφικότητα μπορεί να μας χαρίσει.

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012

Υπο το σεληνόφως,η ανατομία ενός συναισθήματος



  Η πανσέληνος του Αυγούστου έχει την φήμη του πιο ερωτικού φεγγαριού.Ξεκινώντας λοιπόν απο αυτήν την φήμη ας δούμε σε ένα βίντεο,όσο απλούστερα γίνεται,το πως διαχειρίζεται ο έρωτας το μυαλό μας.

Το κλιπάκι αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί και σαν συμπλήρωμα σε ένα πρηγούμενο μου βιντεάκι (εξακολουθεί να υπάρχει αναρτημένο στο ιστολόγιο) που έφερε τον τίτλο "Άνοδος στο όρος της Αφροδίτης (Διέγερση-Plateau)".Πιο συγκεκριμένα σε κάποιο σημείο του βίντεο που μόλις ανέφερα κάνω λόγο και για την ψυχογενή διέγερση.Με το "Υπο το σελήνοφως, η ανατομία ενός συναισθήματος" δίνεται η ευκαιρία να πάρουμε μια ιδέα του τι περίπου συμβαίνει μέσα στο κεφάλι μας κατα την ψυχογενή διέγερση,πως δηλαδή συνδράμει ο εγκέφαλος στο ερωτικό/σεξουαλικό πανηγύρι.

   Μέσα στα 4 λεπτάκια που κρατάει το μουσικό κομμάτι που επέλεξα προσπάθησα να παρουσιάσω όσο πιο συμπυκνωμένα και απλοποιημένα γίνονταν αυτές τις λειτουργίες.Μιλώντας για το μουσικό κομμάτι φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι το αναγνωρίσατε ότι είναι το My Way που στιχουργικά ανήκει στον Paul Anka αλλά η ερμηνεία που το απογείωσε ήταν αυτή του Frank Sinatra.Στο συγκεκρίμενο βίντεο διάλεξα την εκτέλεση του σε πιάνο απ τον Richard Clayderman.Βεβαίως,το τραγούδι αυτό προϋπήρχε του My Way μιας και σύνθεση του έγινε απ τους γάλλους Claude François και Jacques Revaux με τον τίτλο "Comme d'habitude" (ως συνήθως) και το αρχικό τραγούδι περιέγραφε την ρουτίνα στην οποία είχε πέσει η σχέση ενός ζευγαριού,ώστε αυτό που τελικά τους συνέδεε ήταν η συνήθεια.Επέλεξα το My Way ακριβώς γιατί το ουσιαστικό Way μεταφράζεται και σαν δρόμος/διαδρομή αλλά στη φράση my way μεταφράζεται σαν ο τρόπος μου.Έτσι ναι μεν επιχείρησα να περιγράψω χοντρικά μια απ τις άπειρες διαδρομές που γίνονται στο κεφάλι μας αλλά θέλω να διευκρινήσω ότι τις διαδρομές αυτές ταυτόχρονα ο καθένας τις κάνει με τον τρόπο του,με τα ιδιαίτερα στοιχεία που φέρει η προσωπικότητα του.Το να επιχειρεί κάποιος να εξετάσει τη συμπεριφορά και λίγο πιο οργανοδυναμικά (μέσα στον εγκέφαλο) δεν σημαίνει ότι έχει υιοθετήσει κάποια μηχανιστική αντίληψη για την ανθρώπινη φύση ώστε να βρεί έναν "μαγικό" τρόπο για το πως σκέφτονται/συμπεριφέρονται όλοι ή και ο καθένας εκ των προτέρων και απο απόσταση.Απλώς μελετάς ένα ακόμα εργαλείο που έδωσε η φύση στον άνθρωπο,στον κάθε άνθρωπο,για να εκδηλώνει/εκφράζει τη μοναδικότητα του.Ο ρομαντισμός λοιπόν έχει κι αυτός μια φυσική διάσταση,κάποιες διαδρομές νευρικών σημάτων στον εγκέφαλο μας,και άρα είναι και εκ φύσεως προστατεύομενος.Είναι ένας μηχανισμός που εμπλουτίζει με άλλες ποιότητες/αποχρώσεις τη σεξουαλική ηδονή.

   Θα περίμενε κανείς ότι κάποιο απ τα επόμενα βίντεο που θα ετοίμαζα θα ασχολούνταν και με τον οργασμό.Παρότι το σκέφτηκα αρκετές φορές, άρχισα να δημιουργώ/επιλέγω το αντίστοιχο οπτικό υλικό , δεν νιώθω ότι έχει λόγο ύπαρξης ένα τέτοιο βίντεο.Έχω αναφέρει επανειλημένως ότι η αίσθηση μου είναι ότι παγιδευθήκαμε στο αντρικό μοντέλο οργασμού και με βάση αυτό πάμε μάλλον να δούμε και τον γυναικείο.Αυτό μάλλον αδικεί την έκταση και τις μορφές που μπορεί να πάρει ο γυναικείος οργασμός και κάτι τέτοιο δεν θα ήθελα να αναπαράγω. Απ την άλλη πλευρά όμως λίγο πολύ όλοι τείνουμε να πιστέψουμε ότι το σέξ είναι το κυνήγι ενός καλύτερου οργασμού,εστιαζόμενοι σε αυτήν την φάση και αδικώντας έτσι ηδονές που μας προσφέρουν και οι άλλες φάσεις του σέξ και που προστίθενται στην τελική γεύση που μας μένει απο αυτό.Προτιμώ να βλέπουμε τον οργασμό σαν ότι ακολουθεί τις φάσεις της επιθυμίας και της διέγερσης-plateau ή   ότι συνδέει το foreplay (συνήθως το ερμηνεύουμε σαν προκαταρκτικά) με το afterplay (ότι ακολουθεί τον οργασμό άσχετα με την μορφή που μπορεί να πάρει αυτός σε κάθε φύλο ή άτομο).
 

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

The Winner Takes it All ή Η ισχύς εν τη ενώσει ;-)


  
Για άλλη μια φορά σας προτρέπω να προτιμήστε το βίντεο που ανέβασα απ το κείμενο μου.Τι μπορεί να πεί κανείς για την Meryl Streep ; Προσέξτε την ερμηνεία της και αφήστε την να σας μιλήσει η ίδια.Έχει πολλά να σας πεί μέσα απ το σύνολο της έκφρασης της (λεκτικός και εξωλεκτικός-σωματικός λόγος).Το πρώτο απ όλα αυτά που θα ήθελα να περάσει σε όλες τις γυναίκες είναι ότι ο ερωτισμός,η ικανότητα να σαγηνεύετε είναι πολύ πέρα απ τα χρόνια που μπορεί να κουβαλάτε,απ την γεωμετρία του σώματος σας ,το σχήμα που μπορεί να φέρετε ή να μην φέρετε.Σίγουρα κάποιος στυλίστας,κάποιος απο αυτούς που διαμορφώνουν τις τάσεις της μόδας δεν θα διάλεγαι την Streep για μοντέλο του ,τόσο λόγο ηλικίας όσο και λόγο γενικότερης μορφής.Όμως μπροστά σε αυτήν την έκφραση ποιός άντρας δεν θα γινόταν λιώμα; Ναι είναι η ίδια γυναίκα που ενσάρκωνε και την σκληροπυρηνική αφεντικίνα στο "Ο διάβολος φοράει Prada".Είναι άδικο να μιλάμε για υποκριτικό ταλέντο και έτσι να προσδιορίζουμε τέτοιες ερμηνείες με τη λέξη υποκριτική,άρα υποκρισία,άρα κάτι μη αληθινό.Το ταλέντο αυτό θα ήταν προτιμότερο να λέγεται ταλέντο ταύτισης.Η Meryl πιστεύει τόσο πολύ στον ρόλο της που γίνεται μια πραγματικότητα γι αυτήν και ανακινεί απο μέσα της την Meryl αυτής της πραγματικότητας.Σε αυτό το βίντεοκλίπ λοιπόν δεν κάνει τίποτα άλλο με το να ταυτίζεται με το ρόλο της ως θηλυκό και έτσι να αναβλύζει απο μόνη της η γοητεία απο μέσα της.Στο "θηλυκό" Meryl ,όπως και σε κάθε άλλο "θηλυκό" πχ Δήμητρα,Ιωάννα,Σταυρούλα και όποιο άλλο όνομα θέλετε, πως μπορεί να μείνει ασυγκίνητος ένας άντρας ;Το σαγηνευτικό μυστικό της δεν βρίσκεται ούτε στην ηλικία,ούτε στη μορφή,ούτε στα ρούχα αλλά τελικά στην ταύτιση με το θηλυκό που φέρει μέσα της.Αυτό το θηλυκό είναι δοσμένο απ την ίδια την φύση σε κάθε γυναίκα και η δύναμη της γοητεία σας λοιπόν δεν κρύβεται στην μίμηση άλλων μοντέλων ομορφιάς ή και συμπεριφοράς αλλά στην ταύτιση άρα στην πίστη του ίδιου σας του θηλυκού φορτίου.

   Άς πούμε όμως κάποια γενικότερα πράγματα γι αυτό το αριστούργημα που βλέπουμε.Πρό κειται για απόσπασμα της ταινίας Mamma Mia.Η ταινία αυτή στηρίζεται σε μιούζικαλ που κτήσθηκε πάνω σε τραγούδια των ΑΒΒΑ,ένα συγκρότημα που προσωπικά το θεωρώ εξίσου ανεπανάληπτο με αυτό των Βeetle's.Οι Björn Ulvaeus & Benny Andersson αρθροίζουν για άλλη μια φορά το μουσικό τους ταλέντο και δημιουργούν ανεξίτηλα αριστουργήματα.Η υπόθεση του μιούζικαλ (για όσους δεν είδαν την παράσταση ή την ταινία) έχει να κάνει με μια μάνα τη Donna που διοργανώνει τον γάμο της κόρης της. Αυτός γίνεται σε ένα ελληνικό νησί.Αυτό που λείπει είναι ο πατέρας που η κόρη ποτέ δεν έμαθε ποιός είναι.Ψάχνοντας όμως στα προσωπικά αντικείμενα της μητέρας της βρίσκει στοιχεία που δείχνουν ότι ανάμεσα σε τρείς άντρες, του ερωτικού παρελθόντος της μητέρας της,βρίσκεται ο πατέρας της.Έτσι προσκαλεί στον γάμο αυτούς τους τρείς άντρες,κρυφά απ τη μητέρα της.Με αυτόν τον αιφνιδιασμό στοχεύει στο να της αποκαλύψει η μητέρα της ποιός τελικά είναι ο πατέρας της.Η Donna (=γυναίκα στα ιταλικά) αντιστέκεται στο ενδεχόμενο μιας τέτοιας αποκάλυψης μέχρι λίγο πριν την γαμήλια τελετή,όπου και "λυγίζει" και με δείκτη το ίδιο της το συναίσθημα υποδεικνύει ότι ο πατέρας της είναι ο Sam (Pierce Brosnan).Αυτό ακριβώς το στιγμιότυπο καταγράφεται σε αυτό το βίντεο.Στο τέλος του κειμένου έχω τους στίχους του τραγουδιού που ακούγεται (The winner takes it all) τους οποίους θα προτιμούσα να ξεψαχνίσετε κοιτώντας παράλληλα το βίντεο.

  Στο προηγούμενο κείμενο μου είχα αναφερθεί στον ρόλο του άρρενος ως βιο-προστάτη.Μέσω της μήτρας της συζύγου του κατα κάποιον τρόπο θα νικήσει τον θάνατο (αφου το παιδί/παιδιά θα φέρουν και την υπογραφή της δικής του σύστασης) και έτσι η ζωτική αυτή ανάγκη είναι αυτή που τον χρίζει σε προστάτη της γυναίκας του που όπως ξαναέγραψα αυτό δεν ερμηνεύεται σαν ισχυρό φύλο μιας και η γυναίκα αναλαμβάνει την δημιουργία της ζωής άρα και την δική του συνέχεια/αθανασία.Αυτή εξάλλου είναι και η έννοια του όρου Συ(ν)-ζύγου,συ(ν)-ζυγίζονται και οι δυο απέναντι σε έναν κοινό στόχο που είναι η διατήρηση της ζωής.Αυτή η συ(ν)-ζυγία είναι δυο διαφορετιμοί ,μεν, αλλά όχι ανισότιμοι,δε, ρόλοι.Δείτε λοιπόν στην αρχή του βίντεο πως εκκλιπαρεί ο Sam να παραδεχτεί η Donna ότι αυτός είναι ο πατέρας.Ο Sam έχει φτάσει σε μια ώριμη ηλικία άρα βρίσκεται πλησιέστερα στο κατώφλι του θανάτου ,σε σχέση τουλάχιστον με τότε που ήταν νέος και άρα πιο ανέμελος.Τώρα νοιάζεται περισσότερο λοιπόν για την αυριανή συνέχεια του.Με αυτό το φαινόμενο είμαστε εξοικειωμένοι άλλοστε και μέσω της τηλεόρασης όπου συχνότερα βλέπουμε μεσήλικες άντρες να αναζητούν τα παιδιά που εγκατέλειψαν ή που η ζωή τα έφερε να αποχωριστούν.

  Είναι πραγματικά εμπνευσμένη και ερμηνευτικά και σκηνοθετικά η στάση του Brosnan,όταν ακούει τους στίχους "I was in your arms,Thinking I belonged there
I figured it made sense,Building me a fence,Building me a home,Thinking I'd be strong there...".(απ'το 1:28 λεπτό του βίντεο).Με αυτούς τους στίχους του αναγνωρίζεται ο ρόλος ως βιο-προστάτη,ο αρσενικός ρόλος, και αυτό τον γεμίζει απο αυτοπεποίθηση που ανακλάται στο βλέμμα James Bond τύπου,που εσνάρκωνε παλιότερα.Σε αντιδιαστολή βέβαια με όλο το υπόλοιπο τραγούδι όπου η Μ.Streep εκφράζει την θλίψη/απογοήτευση της και ο Ρ.Brosnan δείχνει συμπάσχων αλλά και σκεπτικός-μπερδεμένος.Αυτή η στάση δεν δείχνει μόνο μια ευθυγράμμιση με τη θλίψη της γυναίκας αλλά και μια δική του θλίψη απέναντι στην ανεπάρκεια του ως βιο-προστάτη,όπως αυτή ανακλάται στα παράπονα της Donna.Συχνά τέτοιες συναισθηματικές αντιστοιχήσεις στο ζευγάρι αποτελούν αίτιο σύγκρουσης.Το αίσθημα του ανικανοποίητου που ανακλά η γυναίκα προσλαμβάνεται απ τον άντρα σαν αμφισβήτηση του αρσενικού του ρόλου και αμυντικά αντιδρά με θυμό απέναντι σε αυτό.Το αίσθημα ανικανοποίητου βέβαια μπορεί να το εκδηλώνει μια γυναίκα είτε σαν προσπάθεια να διασφαλίσει καλύτερες συνθήκες για το παιδί της είτε όμως και λόγο της ευμετάβλητης ψυχοσύνθεσης που συνάδει με τις συνεχείς ορμονικές μεταβολές που συμβαίνουν στο σώμα της,είτε να αποτελεί ένα συμπεριφορικό σχήμα αντίδρασης απέναντι στο στρές απ την υπόλοιπη καθημερινότητα της.Πολλές φορές λοιπόν οι άντρες δεν το αντέχουν αυτό γιατί το χρεώνονται σαν αμφισβήτηση του ρόλου τους.Μας εκνευρίζει η γκρίνια τους γιατί την προσλαμβάνουμε σαν δική μας ανεπάρκεια.Στο πίσω μέρος του μυαλού μας όμως ας έχουμε και αυτές τις σκέψεις ότι δηλαδή μέσα στον βιολογικό ρόλο της γυναίκας είναι και το να αναζητά τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης του παιδιού της,ότι και οι βιοχημικές μεταβολές που συμβαίνουν μέσα τους συνδράμουν σε αυτήν την ψυχική ευθραυστότητα της αλλά και τις ιδιαιτερότητες που μπορεί να έχει ο χαρακτήρας της.Με αυτό βέβαια περιγράφω ένα γενικό σκηνικό παραγόντων που κάνουν λίγο πιο γριφώδη,πιο ακαταλαβίστικη (για τον άντρα) μια γυναίκα.Ωστόσο δεν δικαιολογώ ή παραγνωρίζω περιπτώσεις όπου η γυναικεία συμπεριφορά γίνεται υπερβολική ή ο άντρας εμφανίζει υπερ-ευθυξία και έτσι η μορφή και η ένταση των συ-ζυγικών συγκρούσεων/ αλληλεπιδράσεων  να αγγίζει το παθολογικό φάσμα.(Είναι ευνόητο ότι τέτοιες περιπτώσεις κάνουν αναγκαία την συνεργασία του ζεύγους με κάποιον ειδικό πάνω στη θεραπεία ζεύγους).

  Ένα άλλο σημείο στο οποίο αξίζει να σταθούμε είναι στο πως αποτυπώνεται/ βιώνεται ο γυναικείος συναισθηματισμός απ την ίδια την γυναίκα."But tell me does she kiss,Like I used to kiss you? Does it feel the same?When she calls your name? " και καθώς προχωράει ο στίχος λέει ότι "Somewhere deep inside,You must know I miss you " που χρειάζεται να το μεταφράσω για να το καταλάβουμε καλύτερα <<κάπου βαθιά μέσα σου ,πρέπει να ξέρεις ότι μου λείπεις>>.Αυτή η "βαθιά αίσθηση" είναι πιο αυτονόητο προνόμιο στις γυναίκες και λιγότερο στους άντρες. Μιλώντας λίγο πιο συμβολικά θα λέγαμε ότι η γυναίκα ενσωματώνοντας το πέος του άντρα της ,τον προσλαμβάνει και τον αισθάνεται βαθειά μέσα της.Η γυναίκα ,αργότερα σαν εγκυμονούσα,θα αισθάνεται την ύπαρξη του παιδιού της βαθιά μέσα της.Αυτή λοιπόν η ευαισθησία απέναντι σε "βαθύτερες" αισθήσεις δείχνει μάλλον πιο οικεία στο θηλυκό παρά στο αρσενικό.Πολλές φορές οι γυναίκες θεωρούν αυτονόητο ότι την ίδια βαθιά αισθητικότητα που έχουν εκείνες,την έχουν ταυτόχρονα και οι σύντροφοι τους.Σαφώς και κάποιοι άντρες μπορεί να είναι πιο ευαισθητοποιημένοι σε σχέση με κάποιους άλλους ωστόσο μην θεωρούμε σαν δεδομένο ότι αυτή η ανδρική ευαισθητοποίηση μπορεί πάντα να συστοιχίζεται με την αντίστοιχη γυναικεία.Στο ερώτημα λοιπόν της γυναίκας "Μα καλά,δεν καταλαβαίνει τι αίσθανομαι βαθιά μέσα μου γι αυτόν ? "  πολλές φορές η απάντηση είναι όχι,δεν καταλαβαίνει.Το πρόβλημα αυτής της μη βαθιάς αλληλοκατανόησης οξύνεται ακόμα περισσότερο όταν η γυναίκα φυλακίζει αυτήν την βαθύτερη αίσθηση και περιχαρακώνει έτσι την έκφραση της όπως επίσης και όταν ο άντρας είναι πιο συνεσταλμένος και συνεπώς χρειάζεται περισσότερη ενίσχυση και αποσαφήνιση της βαθύτερης αίσθησης της γυναίκας αυτής.Με άλλα λόγια μπορεί να υπάρχει δυνατότητα για καλή εναίσθηση (empathy) στον άντρα,άρα για καλή εκτίμηση της συναισθηματικής εμπειρίας της γυναίκας, αλλά να μην υπάρχει εμπιστοσύνη του ίδιου απέναντι στην ικανότητα του αυτή (λόγο ιδιοσυγκρασίας,παρελθοντικών ματαιώσεων κλπ).Ωστόσο για μην μπλεκόμαστε σε ειδικότερες περιπτώσεις ας αρκεσθούμε στο ότι στην επικοινωνία ανάμεσα στους δυο συντρόφους ,αυτό που αισθάνεται ο καθένας δεν πρέπει να θεωρείται εξ αρχής αυτονόητο και για τον άλλον.

   Επιτρέψτε μου να αναφερθώ και στο ευρύτερο τοπίο που εξελίσσεται η σκηνή του βίντεο.Το ζευγάρι βρίσκεται πάνω σε μια βραχώδη τοποθεσία η οποία περιβάλλεται απο θάλασσα.Η θάλασσα είναι ένα ρευστό μέσο,ευμετάβλητο,που ανάλογα με τις ευρύτερες καιρικές συνθήκες μπορεί να μεταμορφώνεται απ την απόλυτη ηρεμία στην εφιαλτική τρικυμμία ή ακόμα και σε τσουνάμι.Μια ανάλογη ρευστότητα παρουσιάζουν και οι ευρύτερες βιολογικές,κοινωνικές και οικονομικές συνιστώσες στη ζωή μας.Η ίδια η ζωή ,δηλαδή, μπορεί άλλοτε να είναι μια ήρεμη θάλασσα και να μας δελεάζει να κολυμπήσουμε σε αυτήν και άλλοτε να είναι μανιασμένη και να μας απειλεί με πνιγμό.Απέναντι σε αυτήν την αστάθεια,σε αυτήν την ρευστότητα, αναπτύ- σσονται ,σαν βράχοι, ψυχικές άμυνες.Όσο γεροί κι αν είναι οι βράχοι αυτοί δεν μπορούν να ξεφύγουν απο την αποσάρθρωση που προκαλούν τα κύμματα που πέφτουν επάνω τους.Η σχέση του ζευγαριού ,λοιπόν ,πολλές φορές εκτυλίσσεται πάνω σε ένα τέτοιο τοπίο.Καταλαβαίνουμε τις διακυμάνσεις και τα πλήγματα που μπορεί να δεχθεί μια σχέση όσο πιο μανιασμένη είναι η θάλασσα και όσο πιο αδύναμος είναι ο βράχος πάνω στον οποίο βρίσκεται.Αυτό το σκηνικό το βλέπουμε να διατυπώνεται και στους στίχους "The gods may throw a dice,Their minds as cold as ice ,And someone way down here,Loses someone dear".

  Συνοψίζοντας λοιπόν όλα όσα έχουμε πεί ως τώρα ,μπορούμε να καταλάβουμε γιατί οι σχέσεις μοιάζουν πολύπλοκες,σύνθετες ή δύσκολες.Υπάρχουν σταθερές διαφυλικές ιδιαιτερότητες που απορρέουν απ τον ίδιο τον βιολογικό ρόλο ή προορισμό (αν θέλετε) του κάθε φύλου,οι οποίες περιπλέκονται απο χαρακτηρολογικές ιδιαιτερότητες που φέρει το κάθε άτομο και σε όλη αυτήν την συνθετότητα επιπροστίνθενται και οι ευρύτερες συνθήκες ζωής (θάλασσα-βράχοι).Οι αλληλεπιδράσεις όλων αυτών των επιμέρους παραγόντων διαμορφώνουν το ιδιαίτερο σενάριο,την ιδιαίτερη παράσταση της κάθε σχέσης.Κάποιες φορές μάλιστα όλη αυτή η πολυπλοκότητα κάνει τα πράγματα να φαίνονται δύσκολα εκ των έσω (για το ίδιο το ζευγάρι) και ταυτόχρονα εύκολα εκ των έξω (για αυτούς που παρατηρούν ως εξωτερικοί θεατές ή επεμβαίνουν ως τρίτοι,ως συγγενείς και ως περίγυρος).Αυτήν την διττή μορφή,αυτήν την διαφορετικότητα της σχέσης εκ των έσω και εκ των έξω, μπορεί να διακρίνει κανείς στον στίχο "Spectators of the show,Always staying low" που σε ελεύθερη μετάφραση είναι ότι οι θεατές της παράστασης,την παρακαολουθούν πάντα απο κάτω και ακόμα πιο ελεύθερα θα το ερμηνεύαμε με τη γνωστή παροιμία "Έξω απ τον χορό,πολλά τραγούδια λένε".Φαντασθείτε λίγο πως νιώθετε όταν πάτε σινεμά και βλέπετε μια ταινία η οποία εξελίσσεται διαφορετικά απο αυτό που θα θέλατε.Αναρρωτιέστε γιατί αυτό που είναι προφανές σε εσας σαν θεατές είναι δυσθεώρητο για τους ήρωες της ταινίας.Μέσα σας ταυτίζεστε με τους ήρωες του έργου και πολύ εύκολα ζείτε το σενάριο έτσι όπως εσείς θα θέλατε.Καταλαβαίνετε τους ειδικούς χειρισμούς του θεράποντα της σχέσης που ναι μεν είναι τρίτος αλλά αν ταυτισθεί με τους θεατές της παράστασης κινδυνεύει να βρεθεί εκτός σεναρίου και συνεπώς αντί να βοηθήσει να δημιουργήσει μεγαλύτερο χάος.Ακριβώς αυτό όμως εξηγεί και το γιατί ακόμα και αν κάποιος βοηθά εκ των έξω σχέσεις,τα θαλασσώνει εκ των έσω στην δική του ζωή.Όσο αντιφατικό κι αν μοιάζει δεν είναι ασύμβατο με την πραγματικότητα.

  Όμως πρέπει να καταλήξουμε κάπου,να φτάσουμε στον τίτλο.Η Donna μοιάζει να χαρακτηρίζει σαν νικητή τον Sam στο παρελθόν τους όμως δεν δείχνει τελικά ο Sam να απολαμβάνει κάποια νίκη,το αντίθετο μάλιστα θα λέγαμε.Απ την άλλη κινησιολογικά η Donna χρίζει τον εαυτός της σε τωρινό νικητή (παίρνοντας αν θέλετε εκδίκηση) και τρέχει προς τα πάνω αφήνοντας χαμηλότερα τον Sam να εκκλιπαρεί.Όμως ούτε και εκείνη απολαμβάνει κάποια νίκη κάνοντας αυτό αλλά μάλλον το ακριβώς αντίθετο βλέπουμε.Όταν δυο άτομα συζευχθούν σε μια σχέση και υπάρχει αμοιβαιότητα στα συναισθήματα,υπάρχει συναισθηματική ανταπόκριση,τότε νικητής δεν μπορεί να είναι ποτέ ένας απ τους δυο.Πραγματική νίκη μπορούν να καταφέρουν μόνο και οι δυο μαζί,στο βάρθρο του νικητή μπορούν να σταθούν μόνο ως ζευγάρι μαζί.Στο "The winner takes it all" ίσως το all θα άξιζε να το μεταφράσουμε σαν ολότητα,σαν σύνολο,σαν το ένα που το αρθροίζουν οι δυο τους.
Γι αυτό στον τίτλο βάζω σαν ερμηνεία το " ισχύς εν τη ενώσει".Αυτό μπορεί να ακούγεται ρομαντικό και άρα συνειρμικά να μας φαίνεται εκτός πραγματικότητας,σαν happy end μιας ταινίας μόνο και όχι της ζωής.Όμως ο ρομαντισμός δεν είναι κάτι απαραίτητα εκτός της φύσης.Συνηθίζουμε να χαρακτηρίζουμε ως ζωώδη (άρα αυθ-ΟΡΜΗ-τη) συμπεριφορά την πολυγαμικότητα ή την διάθεση μας γι αυτήν.Ακούω πολλές φορές ότι ο άντρας είναι πολυγαμικό ζώο απ τη φύση του ή οτι γενικότερα άντρες και γυναίκες φτιάχτηκαν σαν πολυγαμικοί.Αυτό είναι όμως μάλλον μια πολύ επιφανειακή προσέγγιση της ανθρώπινης σεξουαλικότητας.Πολύ συντομα να πώ ότι αν εκ φύσεως (αν μας ήθελε η φύση) είμασταν πολυγαμικοί τότε μάλλον δεν θα επιβιώναμε τόσο πολύ.Πρώτα απ όλα γιατί η πολυγαμικότητα θα οδηγούσε σε ανεξέλγκτο αριθμό γεννήσεων (καθένας θα συνουσιάζονταν με την καθεμία) αλλά το ακόμα πιο προβληματικό θα ήταν ότι απο μια τέτοια τάση σύντομα θα φτάναμε σε γεννεές όπου ο καθένας θα είχε μια συγγένεια με τον κάθε άλλον ,που πολυ απλά αυτό μπορεί να μεταφράζονταν σε αναγκαστικές αιμομιξίες ή εν πάση περιπτώση ανακύκλωση γενετικών συνδυασμών και περιορισμός της γενετικής ποικιλότητας άρα και της εξέλιξης/επιβίωσης.Η ρομαντική αγάπη,το να δεσμεύομαι μοναδικά με ένα άτομο και να συνουσιάζομαι μαζί του με σκοπό την αναπαραγωγή μας,διαφυλάσει καλύτερα τις γονιδιακές δεξαμενές και συνεπώς την γενετική ποικιλότητα.Όσο ζωώδες λοιπόν μπορεί να είναι το θέλω να συνουσιάζομαι με ότι περνάει απο μπροστά μου (άρα το δέλεαρ είναι η περισσότερη ηδονή) άλλο τόσο και ίσως περισσότερο φυσικά (ζωϊκά) επιβεβλημένο είναι να δημιουργώ σταθερό και μόνιμο δεσμό αναπαραγωγής,γιατί έτσι διασφαλίζεται καλύτερο το αύριο της φύσης.Μην προσπαθούμε βιαστικά να εξομοιωθούμε με την πολυγαμία άλλων ζωϊκών οργανισμών παραβλέποντας το ότι αυτά παρουσιάζουν εποχιακό οίστρο (τάση για αναπαραγωγή σε συγκεκριμένες και περιορισμένες περιόδους του έτους) ενώ εμείς είμαστε σε συνεχή σεξουαλική διάθεση και πάντως πιο συχνή απο αυτή των άλλων οργανισμών.

  Καταλαβαίνετε ότι δεν θέλω να απομυθοποιήσω κάποια πράγματα απεναντίας αυτό που κάνω είναι να στηρίζω ποιότητες που έχουμε εξορίσει στον κόσμο του εξωπραγματικού.Το να είμαστε ρομαντικοί,το να δεσμεύομαστε μονιμότερα,δεν είναι μόνο φυσικά συμβατό αλλά και φυσικά συμφέρον.Ήδη κάποια ερευνητικά πορίσματα
δείχνουν το ζευγάρωμα μας να γίνεται στα πλαίσια του καλύτερου ταιριάσματος γονιδίων ή ανοσοποιητικών παραγόντων.Με άλλα λόγια αυτό που συνδέει ειδικά και στενά δυο ανθρώπους ίσως να μην συνδέεται με μια αφηρημένη ρομαντικίζουσα διάθεση αλλά και με βιολογικές συνιστώσες που διασφαλίζουν το καλύτερο μέλλον(ομοιοστατική τελεολογία) για το είδος μας.

   The Winner Takes it All

I don't wanna talk
About the things we've gone through
Though it's hurting me
Now it's history
I've played all my cards
And that's what you've done too
Nothing more to say
No more ace to play

The winner takes it all
The loser standing small
Beside the victory
That's her destiny

I was in your arms
Thinking I belonged there
I figured it made sense
Building me a fence
Building me a home
Thinking I'd be strong there
But I was a fool
Playing by the rules

The gods may throw a dice
Their minds as cold as ice
And someone way down here
Loses someone dear
The winner takes it all
The loser has to fall
It's simple and it's plain
Why should I complain?

But tell me does she kiss
Like I used to kiss you?
Does it feel the same
When she calls your name?
Somewhere deep inside
You must know I miss you
But what can I say
Rules must be obeyed

The judges will decide
The likes of me abide
Spectators of the show
Always staying low
The game is on again
A lover or a friend
A big thing or a small
The winner takes it all

I don't wanna talk
Cos it makes me feel sad
And I understand
You've come to shake my hand
I apologize
If it makes you feel bad
Seeing me so tense
No self-confidence
But you see
The winner takes it all
The winner takes it all

The game is on again
A lover or a friend
A big thing or a small
The winner takes it all

The winner takes it all

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Αντρική οπτική πάνω στην συντροφικότητα



    Πρίν δύο περίπου χρόνια το blog αυτό δεν υπήρχε αλλά υπήρχε μια αντίστοιχη ομάδα στο Facebook που είχα δημιουργήσει.Κάποια μέρα λοιπόν έκπληκτος είδα την ομάδα αυτή να έχει σβηστεί απ το Facebook και η χωρίς αιτιολογία λογοκρισία με απογοήτευεσε.Έγραφα όπως και γράφω τολμηρά,ίσως και λίγο ωμά αλλά όχι με προθέσεις ή διάθεση χυδαιολογίας κι αυτό ήταν ξεκάθαρο.Κάποιοι φίλοι λοιπόν με παρότρυναν να συνεχίσω αυτήν την προσπάθεια στην bolg-σφαιρα και έτσι κάπως προέκυψε αυτό το blog.Υπάρχει ένας μετρητής που το ίδιο το blogspot σου βάζει και που καταμετρά τις αναγνώσεις.Δεν κάνω εκπομπή,δεν σπονσοράρομαι απο κανέναν άρα δεν είμαι δέσμιος της δημοτικότητας του ιστολογίου.Μπορεί να με διαβάζει ένας ή δυο και απλά κλικάροντας την ιστοσελίδα να προσμετράται αυτό σαν ν΄'εα ανάγνωση. Μπορεί τυχαία κάποιοι να μπαίνουν είτε στα πλαίσια αναζήτησης με λέξη κλειδί "φυλολογία/fylologia",ψάχνοντας κάτι σχετικό με τη φιλολογία είτε μπορεί να τους προσελκύει το ότι το ιστολόγιο έχει την ένδειξη "ακατάλληλο για ανηλίκους περιεχόμενο" που την επέλεξα εγώ για να μην ξαναφάω καμμιά διαγραφή.Κοιτώντας τον μετρητή νιώθω λοιπόν την υποχρέωση να ευχαριστήσω αν κάποιοι με διαβάζουν και να ζητήσω συγνώμη απο εκείνους που μπαίνουν με άλλες προσδοκίες στο ιστολόγιο αυτό και τελικά διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχει αυτό που πίστευαν ότι θα βρούνε.

   Μέχρι τώρα,αν έπαιρνα τα κείμενα όλα που υπάρχουν στο ιστολόγιο και τα περνούσα απο σουρωτήρι,θα μπορούσε να πεί κάποιος ότι μάλλον υπάρχει μια ιδιαίτερη ευαισθησία απέναντι στη γυναίκα,μια ιδιαίτερη μεταχείριση.Ακόμα και στο λογότυπο του blog κυριαρχεί (έστω και σουρεαλιστικά) το γυναικείο αιδοίο ενώ η αντρική/σχηματική-συμβολική αντιπροσώπευση περιορίζεται στους κύκνους.Ο λόγος που το κάνω αυτό δεν ανακλά μόνο την ιδιαιτερη αγάπη μου προς τη γυναίκα αλλά πολυ περισσότερο σχετίζεται με το γνωστικό/επιστημονικό ενδιαφέρον γύρω απ την συνθετότητα του οργανισμού της όπως αυτή αποτυπώνεται και στη σεξουαλικότητα της.Προσωπικά θεωρώ ότι ο άντρας μπορεί να προκαλέσει τον έρωτα αλλά μόνο η γυναίκα μπορεί να εμπνεύσει έρωτα.Θέλετε να το αποδώσουμε σε πιο βιολογικές παραμέτρους,στην θεωρία των φερορμονών (οσμηγόνες ουσίες που εκκρίνονται απο θηλυκά άλλων ειδών του ζωϊκού βασιλείου,με τις οποίες προσελκύουν τα αρσενικά),θέλετε να το κάνουμε πιο ποιητικό/περ-φυσικό και να μιλήσουμε για μια αύρα ,ένα "μαγνητικό" πεδίο που εκπέμπεται απ το θηλυκό.....δώστε όποια ερμηνεία σας βολεύει.Άσχετα με τις θεωρίες που μπορεί να διατυπώνονται πάνω σε αυτό το θέμα όλοι συμφωνούμε ότι η γυναίκα έχει προικοδοτηθεί απ την φύση να έλκει,να πυροδοτεί τον πόθο του αρσενικού Παρακολουθώ-ντας τη βιβλιογραφία και κάθε ερευνητική προσέγγιση που γίνεται γύρω απ το θέμα της διαφυλικής (σεξουαλικής) συμπεριφοράς,μου δημιουργείται η αίσθηση ότι έχουμε πολλά να μάθουμε ακόμα γύρω απ τη γυναικεία σεξουαλικότητα και ότι τα μοντέλα που στηριζόμαστε (εμπνευσμένα απ την αντρική σεξουαλικότητα κατα κύριο λόγο) δεν επαρκούν σε αυτήν την κατανόηση/διερεύνηση.Φοβάμαι ακόμα περισσότερο ότι έχουμε παρασείρει και τις ίδιες τις γυναίκες να δούν την σεξουαλικότητα τους μέσα απο πιο "αντρικά" πλαίσια και τελικά αυτό να τις μπερδεύει ,προβληματίζει,απογοητεύει ή ακόμα και να τις φοβίζει δίνοντας χαριστική βολή στην ίδια την αυτοπεποίθηση της.Άν λοιπόν θα είχα να προτείνω κάτι στις γυναίκες γύρω απ τον τρόπο που επεξε- ργάζονται /διαχειρίζονται τη σεξουαλικότητα τους.....είναι να την δούνε σαν μια ηλιόλουστη θάλασσα την οποία μπορούν να απολαύσουν όπως η κάθε μια θέλει. Άλλη μπορεί να κολυμπάει κρόουλ,άλλη να προτιμάει το ύπτιο,άλλη απλώς να πλατσουρίζει ή να κάνει μακροβούτια ή και απ όλα.Ότι κι αν κάνει,εφόσον είναι αυθόρμητη και ελεύθερη επιλογή της,είναι φυσιολογικά θεμιτό.

   Σε αυτό το κείμενο σκέφτηκα να ασχοληθώ λίγο με την αντρική ματιά πάνω στο θέμα της σχέσης.Ο τρόπος που θα προσεγγίσω το θέμα είναι ο συνηθισμένος που ακολουθώ εώς τώρα,δηλαδή να ανιχνεύουμε ένα ευρύτερο και αδρότερο περίγραμμα γύρω απο το θέμα μας χωρίς να εξατομικεύουμε ή να ψάχνουμε "μαγικές" συνταγές.Με άλλα λόγια εδώ ανοίγουμε έναν χάρτη μέσα στον οποίο υπάρχουν και οι τοποθεσίες ή οι διαδρομές που ενδιαφέρουν τον καθένα χωρίς όμως να στοχεύουμε στο να ασχοληθούμε με κάποια συγκεκριμένη τοποθεσία ή κάποια συγκεκριμένη διαδρομή.Είναι άλλο πράγμα να κινώ τα μάτια μου πάνω στο χάρτη και άλλο να κινούμαι στο έδαφος που απεικονίζεται στον χάρτη (άρα τις φυσικές συνθήκες που θα συναντήσω,το όχημα που χρησιμοποιώ,τις ταχύτητες που θα αναπτύξω,τον συγκεκριμένο δρόμο που θα επιλέξω και το πως θα οδηγήσω σε αυτόν).

   Σαν βίντεο επέλεξα το τραγούδι I Know him so well απ το μιούζικαλ Chess.Το κομμάτι αυτό το λατρεύω για πολλούς λόγους,πρώτα απ όλα για τους ίδιους τους συνθέτες του (Benny Andersson and Björn Ulvaeus,τα αντρικά μέλη του συγκροτήματος των ΑΒΒΑ),έπειτα για τις δυο κυρίες που το ερμηνεύουν την Barbara Dickson και την Elaine Paige(όποιος είδε την παράσταση Cats του Andrew Lloyd Weber είναι αδύνατον να μην έχει γοητευθεί απ την ερμηνεία της άριας Memory που την ερμηνεύε η Paige στον ρόλο της Grizabella),αλλά και για το λυρικό μέρος και συνεπώς την πλοκή που είναι δημιούργημα του Tim Rice.Το τραγούδι αυτό έχει ερμηνευτεί αξιόλογα επίσης απ το ντουέτο της αείμνηστης W.Huston μαζί με τη μητέρα της.

 
Με λίγες γραμμές ,στο μιούζικαλ αυτό έγινε μια προσπάθεια να προσωποποιηθεί η ψυχροπολεμική ατμόσφαιρα Η.Π.Α.-Σοβιετικής Ένωσης πάνω σε έναν αγώνα σκάκι μεταξύ ενός Αμερικανού ,του Φρέντυ, και ενός Ρώσου του Ανάτολι. Ο Φρέντυ συνοδεύονταν απ την Φλόρενς (E.Paige) η οποία ήταν συνεργάτης του/μάνατζερ/προπονήτρια και με την οποία διατηρούσε και ερωτικό δεσμό.Ο Ανάτολι είχε αντίστοιχα συνεργάτη τον Molokov και ήταν παντρεμένος με τη Σβετλάνα (B.Dickson).O Φρέντυ ήταν άστατος και ανώριμος άνθρωπος και αγνοούσε τις συμβουλές της Φλόρενς.Η επιπολαιότητα του τον οδήγησε να χάσει και τον σκακιστικό αγώνα αλλά και τη Φλόρενς.Τυχαία και αναπάντεχα αναπτύχθηκε όμως ερωτικό ειδύλλιο ανάμεσα στη Φλόρενς και τον ρώσο σκακιστή Ανάτολι.Η σχέση που αναπτύσεται ανάμεσα στον Ανάτολι και τη Φλόρενς είναι τόσο έντονη ώστε την ακολουθεί ζητώντας άσυλο απ την αγγλική πρεσβεία.Αμέσως κινητοποιούνται η αμερικάνικη και η ρωσική κατασκοπεία ,η μέν πρώτη για να σταματήσει η ανοδική σκακιστική πορεία του ρώσου Ανάτολι (και άρα της εχθρικής Σοβιετικής Ένωσης) και η δεύτερη για να επιστρέψει το φαβορί Ανάτολι στην πατρίδα του.Οι δυο αντιμαχόμενες δυνάμεις κατασκοπείας αναγκάζονται να συμπλεύσουν και κοινός στόχος τους γίνεται να χάσει ο Ανάτολι στο παιχνίδι που θα τον αναδείκνυε παγκόσμιο πρωταθλητή.Προκειμένου να τον πείσουν να χάσει βάζουν θεούς και δαίμονες και τελικά χρησιμοποιούν ακόμα και την Φλόρενς (με αντάλλαγμα να απελευθερωθεί ο πατέρας της που ήταν κρατούμενος της Σοβιετικής Ένωσης) αλλά και την Σβετλάνα.Το τραγούδι αυτό λοιπόν παρουσιάζει τον διάλογο Φλόρενς-Σβετλάνας.Ένα τραγούδι που αν και επιφανειακά μοιάζει με διάλογο ανταγωνισμού-διεκδίκησης (του Ανάτολι) ανάμεσα στις δυο γυναίκες,τελικά είναι δυο παράλληλοι μονόλογοι που η κάθε μια απευθύνει στον εαυτό της και που παραδέχονται τι δεν είχαν,τι δεν έδιναν στον Ανάτολι για να παραμείνει μαζί τους.(Στο τέλος του κειμένου παραθέτω όλους τους στίχους του τραγουδιού και πιστεύω ότι απ το να διαβάσετε το κείμενο μου είναι πολύ προτιμότερο να διαβάσετε και να ξεψαχνίσετε αυτούς τους στίχους).

    Στο ρεφραίν του τραγουδιού λοιπόν η μεν Φλόρενς λέει "But in the end he needs a little bit more than me,more security..." και η Σβετλάνα λέει "He needs his fantasy and freedom" και καταλήγουν και οι δυο σε μια εκ των υστέρων παραδοχή "I know him so well".Προσέξτε λίγο τη στιχομυθία.Η Φλόρενς αναγνωρίζει ότι ο Ανατόλι χρειάζεται αίσθηση σιγουριάς που η ίδια δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να του προσφέρει η δε Σβετλάνα αναγνωρίζει ότι ο άντρας της χρειάζεται φαντασία και ελευθερία που η έγγαμη ρουτίνα , στραγγαλίζει.Ο αντρικός εγκέφαλος λειτουργεί περισσότερο χωροταξικά.Άν προσέξτε τους άρρενες σκύλους,ουρούν περιμετρικά στην περιοχή που κινούνται αυτοί και τα θηλυκά τους στείνοντας έναν οσμηγόνο φράχτη απέναντι σε άλλους περαστικούς ανταγωνιστές σκύλους.Η πατρίδα μου, το σπίτι μου,η οικογένεια μου δεν δηλώνουν απλά κεκτημένα και περιουσίες αλλά πολύ περισσότερο είναι κάτι σαν επέκταση του ίδιου του του εαυτού και έτσι γεννιέται και η ανάγκη μέσα του να τα υπερασπιστεί και να τα προστατέψει.Τα κύτταρα του είναι στερεά συνδεδεμένα πάνω του και έτσι όταν κινείται/αγωνίζεται να υπερασπιστεί την ακεραιότητα τους απο εξωτερικούς εισβολείς ξέρει ότι αυτά θα συνεχίζουν να είναι μαζί του και δεν θα τον εγκαταλείπουν στην πορεία.Αυτή η αίσθηση σιγουριάς-συνοχής τον κάνει να ταυτίζεται ακόμα περισσότερο με αυτά και άρα να μάχεται πιο δυναμικά γι αυτά.Είναι ο εαυτός του.Ο ρόλος του ως προστάτη (που είναι και βιολογικά καθορισμένος) προσδιορίζεται απο αυτό που προστατεύει,απ τον προστατεύομενο του.Αυτή είναι και η πιο πειστική αίσθηση ασφάλειας/σιγουριάς που μπορεί να εισπράξει.Να ξέρει ότι έχει κάτι να προστατεύσει,κάτι που είναι σταθερά συγκρατημένο επάνω του όπως τα κύτταρα του μεταξύ τους.Κάτι που θα δίνει νόημα στην κάθε μάχη που θα δίνει και δεν θα φτάσει στο σημείο να πολεμάει χωρίς να υπάρχει λόγος/αντικείμενο προστασίας.

    Οι φράσεις του τύπου "αυτή είναι γυναίκα για σπίτι" ή "ψάχνω να βρώ το λιμάνι μου" μοιάζουν κάπως φαλλοκρατικές στο άκουσμα τους.Όμως πέρα απ το "εγωϊστικό" τους φορτίο έχουν και ένα πιο ουσιαστικό,πιο φυσικό,ριζωμένο στην ίδια μας την βιολογική εξέλιξη, αν θέλετε.Η αίσθηση σιγουριάς προσδιορίζει και το τι έχω να υπερασπίζομαι και να προστατεύω.Ο γυναικείος κόλπος είναι ένας σκοτεινός και βαθύς διάδρομος.Ο άντρας (με το πέος του) καλείται να διαβεί το τούνελ αυτό και να αποθέσει το σπέρμα του,άρα το μέλλον του και κατ'επέκταση την αιωνιότητα του.Το μόνο "τούνελ" που γνωρίζει εκ των έσω είναι ο κόλπος της μητέρας του που τον έχει διαβεί εξερχόμενος κατα τη γέννηση του.Το μητρικό κολπικό τούνελ όση ασφάλεια κι αν εμπνέει,είναι πολύ προσωρινό και σε καμμιά περίπτωση δεν είναι στόχος.Και δεν το λέω αυτό στηριζόμενος μόνο στην Φροϋδική αντίληψη γύρω απ το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα και τον φόβο ευνουχισμού του αγοριού απ τον πατέρα αν τολμήσει και οικειοποιηθεί τον κόλπο της μητέρας του ,αλλά πολύ περισσότερο σε μια βιολογικά τελεολογική θεώρηση όπου ο κόλπος της μητέρας είναι αυτός που με έφερε στο τώρα και πλέον αναζητώ τον κόλπο που θα με οδηγήσει στο αύριο,θα οδηγήσει το δικό μου DNA στο αύριο.Άν ο κόλπος της μητέρας μου είναι σημαντικός γιατί με έφερε σε αυτήν τη ζωή, ο κόλπος της γυναίκας μου είναι εξίσου (αν όχι περισσότερο) σημαντικός γιατί θα με επαναφέρει στη ζωή (μέσω των απογόνων μου).Ο κόλπος της μάνας μου με έφερε στο κατώφλι της ζωής αλλά ο κόλπος της γυναίκας μου θα με βοηθήσει να υπερβώ το κατώφλι του θανάτου.Αυτό που θα προσδοκούσε λοιπόν ο άντρας είναι να βρεί ένα κοπλικό "τούνελ" που ο ίδιος (σαν DNA απογόνων του) θα ξαναπερπατούσε για να αντικρύσει και πάλι τη ζωή.Αυτόν τον κολπικό διάδρομο θέλει να διασφαλίσει και τελικά να τον υπερασπίζεται με τη ζωή του γιατί ακριβώς αυτός ο διάδρομος θα τον ξαναφέρει στη ζωή.Καταλαβαίνουμε λοιπόν πόσο πυρηνικά με την ύπαρξη του είναι συνδεδεμένη αυτή η ανάγκη για αίσθηση ασφάλειας/σιγουριάς.Εξακολουθώ λοιπόν να θεωρώ πολύ εμπνεύσμενο τον στίχο που αρθρώνει η Φλόρενς και που ουσιαστικά λέει ότι ο άντρας χρειάζεται κάτι παραπάνω απο μένα,περισσότερη σιγουριά.Είναι ερωτευμένος μαζί μου,είναι παθιασμένος αλλά ακόμα δεν είμαι η γυναίκα του-το λιμάνι του-η πατρίδα του-ο κόλπος που θα ξαναπερπατήσει για να "αναστηθεί" ή να ανασυσταθεί.

     Όμως δεν είναι μόνο αυτή η σιγουριά που θα καταξιώσει την συντροφικότητα στα μάτια του άντρα.Δεν φτάνει μόνο να μπαίνεις κάτω απ τις φτερούγες μου,θέλω να μου δείχνεις ότι πιστεύεις στην προστασία που μπορώ να σου παρέχω.Πολλές φορές η μακροχρόνια συμβίωση (έγγαμη ή μή) αυτό ακριβώς σκοτώνει,το να δείχνεις ότι με πιστεύεις σαν προστάτη.Και για άλλη μια φορά διευκρινίζω ότι με τον όρους προστάτης-προστατεύομενος δεν υποννοώ κάποια διάκριση σε ανώτερο-κατώτερο φύλο ή δυνατό-ασθενές φύλο.Είναι όροι που προσδιορίζουν ρόλους (ακόμα και βιολογικά εδραιωμένους) μιας ενότητας (ζεύγος) που διεκδικεί το σήμερα και το αύριο του.Αυτό που προστατεύω δεν μπορεί να είναι ούτε κατώτερο απο μένα ούτε πιο αδύναμο απο μένα,αφου εγώ θα φύγω απ τη ζωή κι αυτό θα μου την "ξαναχαρίσει",θα με ξαναπεναφέρει.Ως βιο-προστάτης λοιπόν έχω ανάγκη μιας αίσθησης αυτοδυναμίας,έχω ανάγκη να πραγματώνω αλλά και να πραγματώνομαι μέσα απ την δραστηριοποίηση μου και να μου αναγνωρίζεται αυτό.Η φαντασία μου σαν μια ευρύτερη διαδικασία προβολής ενδιαφερόντων και στόχων σχηματοποιεί τη φιγούρα του βιο-προστάτη που θα ακολουθήσω.Η ελευθερία μου δίνει την δυνατότητα να ενσαρκωθώ,να γίνω αυτός ο βιο-προστάτης.Η φαντασίωση αυτής της φιγούρας μπορεί να έχει μια ευρύτερη αποτύπωση απο αυτήν του αυστηρά περιορισμένου ρόλου ως πατέρα.Μπορεί να επεκτείνεται στα χόμπυ μου,στις αγαπημένες συνήθειες μου,στις παρέες μου κλπ. Όλες αυτές οι "επεκτάσεις" εννοείται ότι είναι θεμιτές και αποδεκτές στον βαθμό που δεν αναστέλουν ή εμποδίζουν τον ρόλο μου ως βιο-προστάτη (συζύγου-πατέρα).Απεναντίας αυτές οι επεκτάσεις μπορούν να ενισχύσουν την πίστη και αφοσίωση μου σε αυτόν τον ρόλο και τελικά να προβάλλουν μια πιο ολοκληρωμένη πατρική φιγούρα η οποία θα μπορούσε να λειτουργήσει και σαν πρότυπο για το παιδί μου.

  Το αρσενικό είναι πιο "προβλητικό" και εξοπλισμένο(μυϊκά) για πιο έντονη δραστηριοποίηση.Στο σέξ αυτή η προβολή ενσαρκώνεται στο πέος που βρίσκεται σε στύση ενώ η δραστηριοποίηση αποτυπώνεται στις στάσεις εκείνες που ο άντρας είναι πιο ενεργητικός στην διακόρρευση/συνουσία αλλά και σε όλη την ενεργοποίηση του οργανισμού για την παραγωγή "φρέσκου" σπέρματος.Το να φαντασιώνομαι καταστάσεις όπου το πέος μου είναι επιθυμητό και η στύση μου τυγχάνει περισσότερης επιβράβευσης δεν είναι μόνο μια στεγνή φαλλοκρατική οπτική αλλά και μια αίσθηση αυτοδυναμίας/επάρκειας.Στην τελική αυτό το πέος δεν θα το κρατήσω για μένα αλλά θα σου το δωρίσω στα πλαίσια της ερωτικής μας συνεύρεσης.Το έχω για σένα αλλά θέλω και να σου αρέσει γιατί επιθυμώ μόνο το καλύτερο για σένα.Και στο σύμβολο πέος δείτε κάθε δεξιότητα,χειρισμό,εξοπλισμό που χρησιμοποιώ για να διεισδύω στην πραγματικότητα,να διεισδύω στη ζωή ,άρα και να μάχομαι και να προστατεύω,να πραγματώνω τον αρσενικό μου ρόλο.Άν μου περιορίσεις δραματικά το πεδίο της φαντασίας,αν μου στερήσεις την ελευθερία έκφρασης με ευνουχίζεις,μου ακυρώνεις τον ρόλο που διεκδικώ.Λογικό είναι να στρέφομαι προς πηγές που με επικυρώνουν αυτόν τον ρόλο,με κάνουν να νιώθω πιο έγκυρος.Η Σβετλάνα λοιπόν ανακαλύπτει ότι αυτό που χρειάζεται ο σύζυγος της είναι η επικύρωση του, το να ενδιαφέρεται/επιβραβεύει τα ενδιαφέροντα του.Η Φλόρενς μην ξεχνάμε ότι ήταν σκακίστρια,βοηθούσε και προγύμναζε τον σκακιστή,στήριζε τις νίκες του.Αυτό επίσης δεν θέλω να το βλέπουμε μίζερα και μονόπλευρα.Η νίκη και η καταξίωση μπορεί σε κάποιον πιο ανώριμο χαρακτήρα να λειτουργεί υπέρ ναρκισσιστικού όφελους ωστόσο μπορεί να εξυπηρετήσει και άλλους ψυχισμούς (με λιγότερα ναρκισσιστικά αιτούμενα) που αυτήν την δύναμη θα την αξιοποιήσουν στα πλαίσια του ρόλου του ως βιο-προστάτη.

   Σε όλα αυτά θα μπορούσε να αρθρωθεί και ένας επιθετικός αντίλογος φτάνοντας ακόμα και στα όρια μιας φεμινιστικής υπερβολής.Να υπενθυμήσω όμως ότι σχεδόν σε κάθε παράγραφο αναγνωρίζω και την πιο φαλλοκρατική πλευρά και συνεπώς εκμετάλλευση αυτής της υπόθεσης.Δεν στοχεύω στο να δικαιώσω εκ των προτέρων όλους εμάς,όλους τους άντρες κι ούτε είμαι αυτός που θα πεί ότι είμαστε εμείς πιο αθώωοι ή πιο αγγελικά πλασμένοι σε σχέση με τις γυναίκες.Είμαι ορκισμένος συνήγορος μόνο του υγιούς έρωτα και της εποικοδομητικής συντροφικότητας.Όλα αυτά είναι μια ακόμα χαρτογράφηση και δεν ταξιδεύουμε πραγματικά αν περιοριζόμαστε στο να κοιτούμε μόνο έναν χάρτη,τον όποιο χάρτη.

http://www.youtube.com/watch?v=d_6BTJxCK24&feature=related
Υ.Γ. : σε αυτό το ling οι Ε.Paige και η B.Dickson ξαναερμηνεύουν το ίδιο τραγούδι είκοσι χρόνια μετά απο τότε που το έκαναν οι ίδιες hit.Εί ναι αξιοθαύμαστο πόσο ερωτικές παραμένουν στην ερμηνεία (έκφραση) τους παρά το ότι περάσαν τόσα χρόνια,ακριβώς όπως το καλό κρασί που όσο παλιώνει τόσο πιο εύγευστο γίνεται.Παίρνω την ευκαιρία λοιπόν απο αυτο να υπενθυμίσω κάτι σε όλες τις γυναίκες.Εχθρός σας (στη γοητεία σας) δεν είναι ο χρόνος.Εχθρός που μπορεί να σας φθείρει και να αλλοιώσει τη γεύση σας είναι η ίδια η παραίτηση σας απ τον θηλυκό σας ρόλο,απ τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει και η κάθε μία απο εσάς και που την αναδεικνύουν σε μοναδική γυναίκα-θηλυκό.

                 I Know Him So Well

 [FLORENCE]
Nothing is so good it lasts eternally
Perfect situations must go wrong
But this has never yet prevented me
Wanting far too much for far too long.
Looking back I could have played it differently
Won a few more moments who can tell
But it took time to understand the man
Now at least I know I know him well

[FLORENCE]
Wasn't it good?
Wasn't he fine?
Isn't it madness
He can't be mine?

[SVETLANA]
Oh so good
Oh so fine

He can't be mine?

[FLORENCE]
But in the end he needs
A little bit more than me --
More security

[SVETLANA]
He needs his fantasy
And freedom

[FLORENCE]
I know him so well.

[SVETLANA]
No one in your life is with you constantly
No one is completely on your side
And though I move my world to be with him
Still the gap between us is too wide.

[FLORENCE]

Looking back I could
Have played things
Some other way

[SVETLANA]

Looking back I could
Have played it
Differently

Learned about the man
Before I fell

[FLORENCE]
I was just a little
Careless maybe

[SVETLANA]
But I was
Ever so much
Younger then
Now at least

[FLORENCE]
Now at least
I know him well

[BOTH]
I know I know him well

[SVETLANA]

Wasn't it good?
Wasn't he fine?
Isn't it madness

[FLORENCE]

Oh so good
Oh so fine

[BOTH]
He won't be mine?
Didn't I know
How it would go?
If I knew from the start
Why am I falling apart?

[SVETLANA]

Wasn't it good?
Wasn't he fine?

[FLORENCE]

Isn't it madness
He won't be mine?

[SVETLANA]
He won't be mine?

[FLORENCE]
But in the end he needs a
Little bit more than me --
More security

[SVETLANA]
He needs his
Fantasy and freedom

[FLORENCE]
I know him so well

[SVETLANA]
It took time to understand him

[BOTH]
I know him so well


Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Το ερωτικό νέκταρ και η γλυκιά μέθη που προκαλεί

     Στο προηγούμενο θέμα αναφέρθηκα στην σχέση έρωτα-μίσους.Μια σχέση που εννοολογικά μοιάζει ανταγωνιστική (συγκρουσιακή) αφού ο έρωτας συνδέει και το μίσος χωρίζει,στην πράξη όμως μπορεί να συνδέονται σε μια σχέση συνεργασίας όπου το ένα εξυπηρετεί το άλλο.Σε αυτήν την περίπτωση χρέη υπηρέτη εκτελεί το μίσος ενώ αυτός που το χρησιμοποιεί και "εξυπηρετείται" είναι ο έρωτας.Τελιώνοντας έκανα λόγο για την γλυκιά μέθη του έρωτα κι ακριβώς με αυτό θα ασχοληθώ εδώ.

    Ξεκινώντας απ τον τίτλο που επέλεξα αξίζει να δώσω κάποιες διευκρινήσεις.Νέκταρ είναι αφ ενός ο χυμός των λουλουδιών που ρουφούν οι μέλισσες και παράγουν μέλι αφ'ετέρου όμως ήταν και το νόστιμο ποτό των θεών του Ολύμπου που μαζί με την αμβροσία τους χάριζε αθανασία.(Ετυμολογικά η λέξη νέκταρ προέρχεται απ την αρχαιοελληνική ρίζα νεκ*- που παρήγαγε λέξεις σχετικές με τον θάνατο όπως ας πούμε νέκυς=νεκρός και την κατάληξη ταρ*- που προέρχεται απ το σανσκριτικό tarati που σημαίνει διαπερνώ και άρα και νικώ.Το νέκταρ λοιπόν αφορά την νίκη απέναντι στον θάνατο,την αθανασία).Πάντρεψα τον έρωτα με το νέκταρ τόσο υποννοώντας την γλυκύτητα αυτού του συναισθήματος (ηδύς=γλυκός και απο εκεί προέρχεται και η λέξη ηδονή) αλλά ταυτόχρονα προσδιορίζοντας και για ποιόν έρωτα θα μιλήσω.Τον ζωντανό-σφύζοντα έρωτα που βιωματικά είναι άφθαρτος (άρα αθάνατος) ή τουλάχιστον παρατεταμένος ενώ όταν γνωρίζει την καλύτερη δυνατή εξέλιξη του,μπορεί να οδηγήσει και σε πραγματική αθανασία μέσω των απογόνων που θα φέρει.

    Λίγο πολύ όλοι αμφισβητούμε και ακόμα περισσότερο απορρίπτουμε το ενδεχόμενο ενός μεγάλου έρωτα που θα μας προσήλωνε σε έναν μονογαμικό ορίζοντα.Η σεξουαλική ελευθεριότητα είναι δεδομένη,οι διαθέσιμες ευκαιρίες επίσης πολλές και για τα δυο φύλα και εν πάση περιπτώση η ικανοποίηση της γενετήσιας ορμής δεν προυποθέτει πλέον τελετουργίες και επισημοποιήσεις δέσμευσης (αρραβώνες,γάμος) που μερικές δεκαετίες πρίν ήταν κάτι σαν καθεστώς.Απ την άλλη πλευρά οι συνθήκες ζωής συνεχώς επιφορτίζονται με όλο και περισσότερο στρές-ανασφάλεια-αβεβαιότητα,πράγμα που επιρρεάζει τη σεξουαλική μας ζωή ποικιλοτρόπως και μάλλον αρνητικά.Οι ιλιγγιώδεις ταχύτητες με τις οποίες τρέχει η εποχή μας θέτει σε ανάλογες επιταχύνσεις και την ερωτική μας έκφραση και σε συνδυασμό με τις διαθέσιμες ευκαιρίες,πολλές φορές μετατρέπουν το σέξ σε ένα καταναλωτικό υποκατάστατο, κάτι σαν shopping therapy δηλαδή.Αυτό με τη σειρά του λειτουργεί αρνητικά στην ποιότητα, διάρκεια και τελικά επάρκεια της ηδονής που απολαμβάνουμε.Έτσι ενώ θα περίμενε κανείς να ζούμε σε έναν ερωτικό (ηδονικά) παράδεισο όλα δείχνουν ότι πετυχαίνουμε κάτι λιγότερο, ίσως και πολύ λιγότερο,απο αυτό.Κοινωνικοί,ψυχολογικοί και οργανικοί παράγοντες μπορεί να συμβάλλουν σε αυτή την ηδονική "παρακμή" όμως και αυτή με την σειρά της επιδεινώνει τους παραπάνω παράγοντες.

    Το ευρηματικό (αυθόρμητο) φλέρτ,ο ερωτικός λόγος τείνουν προς εξαφάνιση λόγο μιας διάθεσης απλοποίησης εώς και υπεραπλούστευσης της σύνθετα φορτισμένης ζωής μας.Τόσο το φλέρτ όσο και ο ερωτικό λόγος καταχωρήθηκαν μέσα μας σαν παλαιομοδίτικα τελετουργικά που εν ονόματι της εξέλιξης μας θα έπρεπε να τα ξεπεράσουμε.Αυτές οι απουσίες κάνουν φτωχότερα τόσο το foreplay (προκαταρκτικά) όσο και το afterplay (οτι ακολουθεί τον οργασμό) που αρθροιζόμενα με τον οργασμό συνθέτουν την ερωτική απόλαυση.Με άλλα λόγια η "παλαιομοδίτικη" ερωτοτροπία δεν είναι εν τέλει μια τυπικότητα,μια περιττή τελετουργία,αλλά έχει ουσιαστική συμμετοχή στην ευρύτερη ερωτική ικανοποίηση μας και μέσω αυτής στην ψυχοσυναισθηματική μας ολοκλήρωση.

    Σε προηγούμενα κείμενα μου έχω αναφερθεί αναλυτικά στις διάφορες φάσεις του σεξουαλικού κύκλου.Υπενθυμίζω λοιπόν ότι σύμφωνα με το μοντέλο των Master & Johnson και την τροποποίηση που δέχτηκε απ την H.Kaplan,διακρίνονται 4 στάδια σωματικών και ψυχικών μεταβολών κατα την διάρκεια της σεξουαλικής συνεύρεσης.Αυτά είναι : 1) η επιθυμία, 2)η διέγερση,3)ο οργασμός και 4)η χαλάρωση.Άν θυμηθούμε και την γραφική παράσταση που αποτυπώνει την εξέλιξη των φάσεων αυτών,αυτό που παρατηρούμε είναι ότι απ την φάση της επιθυμίας εώς και τον οργασμό έχουμε μια καμπύλη με ανοδική κατεύθυνση που αντιστοιχεί σε μια αυξανόμενη σεξουαλική ένταση.Πιο απλά το ζευγάρι μοιάζει να ανεβαίνει σε μια σκάλα ηδονής που κάθε σκαλοπάτι της είναι πιο ηδονογόνο σε σχέση με το προηγούμενο.Η μετάβαση της διέγερσης στον οργασμό γίνεται μέσα απο μια ενδιάμεση φάση ,την φάση του plateau ή οροπεδίου.Μετά το plateau,στο μέν άντρα έχουμε μια απότομη ηδονική κορύφωση που αντιστοιχεί στον οργασμό ενώ στην γυναίκα ο οργασμός μπορεί να πάρει περισσότερες μορφές είτε απο μικρές διακυμάνσεις πάνω απ το plateau είτε με μια κορύφωση ανάλογη με αυτήν του άντρα και φυσικά και με περισσότερες της μια κορυφώσεις (πολυοργασμικότητα). Για να το συνδέσω με το παράδειγμα της σκάλας στο οποίο αναφέρθηκα πρίν,μοιάζει σε κάποιο σημείο καθώς ανεβαίνουν την σκάλα ηδονής να φτάνουν και οι δυο σε έναν υψηλό όροφο (plateau).Απο εκεί και πέρα ο άντρας συνεχίζει να ανεβαίνει πιο ψηλά με άλλη σκάλα ενώ η γυναίκα είτε ακολουθεί μια ανάλογη σκάλα με αυτήν του άντρα,είτε ανεβοκατεβαίνει σε "μικρότερα" υψώματα που διαθέτει ο όροφος εκείνος ή και συνεχίζει να ανεβαίνει σε όλο και περισσότερες σκάλες και άρα σε υψηλότερους ορόφους.Δεν χρειάζεται να τυποποιήσουμε τον οργασμό στην γυναίκα αφου είναι κάτι που μπορεί να εξελίσσεται διαφορετικά είτε απο γυναίκα σε γυναίκα,είτε και στην ίδια γυναίκα στις διάφορες συνεύρεσεις της.Πρακτικά όποια πορεία κι αν "επιλέξει" ο οργανισμός της μετά το plateau,όποια σκάλα και αν συνεχίσει να ανεβαίνει είτε σωματικά είτε ψυχικά,είναι οργασμός.Το μόνο που αρκεί είναι να "επιτραπεί" στον οργανισμό της να κάνει ελεύθερα την επιλογή του.Μετά τον οργασμό ακολουθεί μια τσουλήθρα,πιο απότομη για τον άντρα ή λιγότερο απότομη για την γυναίκα (με περισσότερα ενδιάμεσα επίπεδα) και έτσι η σεξουαλική ένταση κατεβαίνει προς το σημείο απ το οποίο ξεκίνησε.Αυτή είναι η φάση της χαλάρωσης.Το ότι μειώνεται η σεξουαλική ένταση δεν σημαίνει απαραίτητα ότι τελιώνει η ερωτική αλληλεπίδραση ή ότι δεν είναι δυνατόν να ακολουθήσει κι άλλος ή κι άλλοι σεξουαλικοί κύκλοι.

    Η διέγερση,το ανέβασμα δηλαδή στην σκάλα που οδηγεί στο plateau,είναι αποτέλεσμα του σεξουαλικού/ερωτικού ερεθισμού που δέχεται το άτομο σε συνδυασμό με την αναστολή των παραγόντων εκείνων που θα τον οδηγούσαν σε "λαχάνιασμα" και διακοπή ή αναβολή της ηδονικής ανύψωσης του.Για παράδειγμα ,το στρές δρά ανασταλτικά στην σεξουαλική διέγερση.Το φλέρτ,ο ερωτικός λόγος και το επακόλουθο foreplay λειτουργούν ευνοϊκά στην διέγερση αφού εμπλουτίζουν με περισσότερα ερεθίσματα την ερωτική αλληλεπίδραση ενώ ταυτόχρονα παράγουν και ένα κλίμα όπου το στρές ελαχιστοποιείται.Αυτή η βιωματική ερωτική προετοιμασία είναι σημαντική και για τους δυο αφού διασφαλίζει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για το ανέβασμα στη σκάλα της απόλαυσης.Αυτός που φλερτάρει,αυτός που αρθρώνει τον ερωτικό λόγο έχει γεμίσει πρώτα ο ίδιος απ την παρουσία της γυναίκας που τον ενδιαφέρει και δεν κάνει τίποτα άλλο απ το να εξωτερικεύει και να αναπαράγει αυτό του το "γέμισμα".Η εξωτερίκευση αυτής της εσωτερικής πληρότητας (με λέξεις και με πράξεις) προσφέρει στο θηλυκό μια μεγαλύτερη ποικιλία ερεθισμάτων ενώ ταυτόχρονα ο ίδιος αναπαράγοντας αυτό που ήδη βιώνει μέσα του,αυξάνει και την δική του διεγερσιμότητα.

   Το αυθόρμητο φλέρτ λοιπόν,ο εμπνευσμένος ερωτικός λόγος δεν είναι ούτε τεχνικές αλλά ούτε και φαινόμενα μονής κατεύθυνσης απο έναν αποστολέα προς έναν παραλήπτη.Αυτός που φλερτάρει έχει εμποτισθεί,θαμπωθεί,μαγευτεί απ το αντικείμενο του πόθου του.Βρίσκεται σε μια άλλη διάσταση συνειδητότητας όπου το κέντρο του κόσμου,η ύψιστη και μοναδική ομορφιά είναι η γυναίκα που τον γοήτευσε.Αυτήν την διάσταση αναπαριστά με το φλέρτ, αυτήν την διάσταση περιγράφει με τον ερωτικό λόγο προσκαλώντας το άτομο που ποθεί επίσης σε αυτήν τη διάσταση.Αυτή είναι η γλυκιά μέθη του έρωτα.Είναι εκείνη η διάσταση συνειδητότητας όπου η σημαντικότερη,σπουδαιότερη και μοναδική ύπαρξη στον κόσμο είναι το ερωτικό σου ταίρι.Όλα τα άλλα που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν κατασταλτικά ή διασπαστικά στο ανέβασμα στην σκάλα της ηδονής μοιάζουν ασήμαντα ή και εξαφανίζονται εντελώς.Οι κινήσεις αφιέρωσης,τα λόγια αφιέρωσης είναι το όχημα που μπορεί να οδηγήσει προς αυτήν ,την παράλληλη διάσταση.Σε έναν κόσμο όπου οι συνθήκες είναι οι ιδανικότερες για να ξεδιπλωθεί η ηδονή και να τυλίξει και τους δυο.Η παραμικρή σωματική επαφή,η κάθε επαφή απ το πρώτο άγγιγμα των χεριών,το πρώτο χάδι,το φιλί εώς και την ολοκλήρωση γίνονται πηγές άπλετης ευχαρίστησης ακριβώς γιατί κάθε σημείο του κορμιού της ανήκει στο απόλυτα ομορφότερο πλάσμα της διάστασης εκείνης.Το ερωτικό νέκταρ αναβλύζει απο κάθε κύτταρο αυτού του πλάσματος και όσο το πίνεις τόσο πιο πολύ μεθάς.Αυτό που άλλοτε εσύ,και που τώρα οι άλλοι κυνηγούν να βρούν μέσα στο πλήθος και την ποσότητα,βρίσκεται εκείνη τη στιγμή στην αγκαλιά σου και η εμπειρία αυτή δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο.Ακριβώς επειδή γίνεται πρότυπο στον ορίζοντα σου,το μονογαμικό σχήμα παύει να μοιάζει με φυλακή και γίνεται λύτρωση,γίνεται ένας παράδεισος.Αυτή η κατάσταση έκστασης δίνει στην οργασμική εμπειρία άλλη ένταση,άλλη ποιότητα,άλλη διάρκεια και τελικά άλλη προοπτική.

   Παρότι στη βιοχημεία του έρωτα εμπλέκονται πολλές ουσίες (ορμόνες,νευροδιαβιβαστές κλπ) μια νευρο-ορμόνη μαγνητίζει ιδιαίτερα το ερευνητικό ενδιαφέρον.Πρόκειται για την ωκυτοκίνη,στην οποία έχω ξαναναφερθεί και σε προηγούμενα κείμενα.Η ωκυτοκίνη είναι ένα πεπτίδιο (μια μικρή πρωτεϊνη δηλαδή) που αποτελείται απο 9 αμινοξέα και παράγεται κατα κύριο λόγο στον υποθάλαμο (στον υπεροπτικό και παρακοιλιακό πυρήνα του).Απ τον υποθάλαμο φεύγει και αποθηκεύεται στον οπίσθιο λοβό της υπόφυσης (νευρουπόφυση) και μέσω των αγγείων που υπάρχουν εκεί απελευθερώνεται στην κυκλοφορία του αίματος.Έτσι φτάνει και επιδρά σε περιφερικούς ιστούς.Η έρευνα υποστηρίζει ότι ένα μέρος της ωκυτοκίνης δεν απελευθερώνεται στο αίμα αλλά μέσω νευρωνικών διασυνδέσεων πηγαίνει σε επιδρά σε άλλα κέντρα του εγκεφάλου που διαθέτουν ειδικούς υποδοχείς γι αυτήν.(Για τους πιο ειδικούς αναφέρω ότι η ωκυτοκίνη δεν μπορεί να διέλθει απ τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και έτσι δεν μπορεί να φτάσει/επιστρέψει στο κεντρικό νευρικό σύστημα μέσω της αιματικής κυκλοφορίας). Έτσι λοιπόν η ορμόνη αυτή έχει μια περιφερική δράση που την ασκεί μέσω της κυκλοφορίας της στο αίμα και μια κεντρική δράση που την ασκεί μέσω της κυκλοφορίας της στους νευρώνες του εγκεφάλου.Εκτός βέβαια απ τον υποθάλαμο,ωκυτοκίνη βρέθηκε να παράγεται και σε άλλες θέσεις όπως το ωχρό σωμάτιο και τον πλακούντα στη γυναίκα ή τα κύτταρα του Leydig στον όρχη του άντρα).

   Άν προσπαθούσαμε να συνοψίσουμε την δράση της ωκυτοκίνης στην περιφέρεια θα λέγαμε ότι προκαλεί κυρίως μυϊκές συσπάσεις.Έτσι έχει πολύ μεγάλη σημασία στον τοκετό καθώς εντείνει τις μυικές συσπάσεις στην μήτρα και τον τράχηλο ή συστολές όπως έχουμε συνηθίσει να τις αποκαλούμε.Απο εκεί πήρε και το όνομα της καθώς ωκύς σημαίνει ταχύς και η κατάληξη -τοκίνη προέρχεται απ την λέξη τοκετός.Με παρόμοια δράση πάνω σε μυοεπιθηλιακά κύτταρα του μαστού,προάγει την γαλακτοφορία στη γυναίκα κατα την περίοδο του θηλασμού.Όμως και το σωματικό σκέλος του οργασμού σχετίζεται με μυϊκές συσπάσεις (τόσο στις γεννητικές δομές όσο και στο πυελικό έδαφος) φαίνεται η ωκυτοκίνη να διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο κατα την διάρκεια της διέγερσης και του οργασμού ενώ αναφέρονται και μελέτες που διαπίστωσαν αυξήσεις των επιπέδων ωκυτοκίνης του αίματος κατα την διάρκεια των φάσεων αυτών.

   Εξίσου θεαματική είναι και η κεντρική δράση της ωκυτοκίνης σε ότι αφορά το αποτέλεσμα που έχει στην συμπεριφορά.Υποστηρίζεται ότι γενικά ευνοεί το δέσιμο ανάμεσα στους ανθρώπους είτε αυτό είναι ερωτικό,είτε κοινωνικό και κυρίως τον μητρικό δεσμό της μάνας προς το παιδί της.Σε περιορισμένες μελέτες βρέθηκε ότι ζευγάρια που είχαν μακροχρόνιες και δυνατές σχέσεις είχαν υψηλότερα επίπεδα ωκυτοκίνης σε σχέση με ζευγάρια με πιο περιστασιακές και χαλαρές σχέσεις.Υποστηρίζεται το ίδιο και για σχέσεις με έντονο το στοιχείο του ρομαντισμού όπου η ωκυτοκίνη φαίνεται να μειώνει και τα επίπεδα του στρές.Παρότι η έρευνα βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη υπάρχουν ερευνητικά ευρήματα που συνδέεουν την ωκυτοκίνη με δεσμούς εμπιστοσύνης,σύσφιξη σχέσεων και ελάττωση του κοινωνικού άγχους. Κάποιοι μάλιστα την βάφτισαν και σαν ορμόνη της αγάπης.

    Σε καμμιά περίπτωση δεν θα ήθελα να εννοηθεί ότι η ωκυτοκίνη ή κάποιο άλλο μόριο ή μόρια είναι αυτό που αποκαλώ ερωτικό νέκταρ.Ωστόσο η ωκυτοκίνη δίνει και μια πιο απτή, πιο αντικειμενική γεφύρωση που μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στο έντονο ερωτικό συναίσθημα και την ερωτική ηδονή.Κάνοντας λοιπόν λογοπαίγνιο θα μπορούσε να πεί κανείς ότι ο ρομαντισμός και το συναίσθημα έχουν και ουσία (πείτε την ωκυτοκίνη :-P) αλλά και παρουσία (εύοδωση και εμπλουτισμός της ερωτικής εμπειρίας).Ο ερωτικός λόγος και η συμπεριφορά του φλέρτ δεν είναι τελικά κάτι τόσο επιπόλαιο ή επιφανειακό αλλά παράγεται απο μια ευρύτερη κατάσταση η οποία διαρρέει όλο μας το σώμα και τελικά όλο μας το είναι.Αυτή η ευρύτερη και η ενδότερη κατάσταση του οργανισμού μας είναι που δίνει άλλη διάσταση στην ερωτική συνύπαρξη και απογειώνει αυτόν/αυτούς που την υφίστανται.Δεν υπάρχουν συνταγές λοιπόν,δεν χρειάζεται να παπαγαλίσουμε ατάκες ή να κοπιάρουμε κινήσεις φλέρτ απο άλλους. Αυτό που χρειάζεται είναι να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να πλημμυρίσει απο συναίσθημα. Συνέπεια αυτού του ερωτικού ξεχειλίσματος είναι η αυθόρμητη διαρροή ερωτικού λόγου απ το στόμα μας και φλέρτ/ερωτικών κινήσεων αφιέρωσης απ το σώμα μας.

    Το ερωτικό νέκταρ είναι ότι μπορεί να συνδέσει δυο ανθρώπους κατ'αυτόν τον τρόπο. Πίσω απο αυτό το "ότι" κρύβονται πολλοί παράγοντες (βιολογικοί και ψυχολογιικοί) για τους οποίους έχουν διατυπωθεί πολλές υποθέσεις αλλά στο μεγαλύτερο τμήμα τους είναι αδιευκρίνιστοι.Με άλλα λόγια το ερωτικό νέκταρ δεν είναι δεδομένο σε κάθε ζευγάρωμα ούτε παράγεται κατόπιν προγραμματισμένης απόφασης μας.Έτσι λοιπόν η αδιάκριτη εναλλαγή συντρόφων δεν θα πρέπει να πιστώνεται στο ερωτικό νέκταρ αλλά σε κάτι άλλο που μπορεί να είναι κάτι σαν σφηνάκι και που ενίοτε αποδεικνύεται και "μπόμπα".Βασικότερη παράμετρος είναι η συναισθηματική απελευθέρωση του ατόμου και απο εκεί και πέρα το ταίρι εκείνο που θα τον πλημμυρίσει ερωτικά ώστε να απολαύσουν μαζί την γλυκιά μέθη.

Κυριακή 8 Ιουλίου 2012

Η ερωτική αποκρυπτογράφηση του μίσους και των δηλώσεων άρνησης.

Αρχικά,εύχομαι καλό καλοκαίρι σε όλους.Οι καιροί είναι δύσκολοι,κάποιοι ίσως να μην έχουν τον χρόνο ή τα μέσα για διακοπές,όμως όλοι μπορούμε να απολαύσουμε την συντροφιά του ήλιου σε ότι κι αν κάνουμε.Το καλοκαίρι είναι ότι βρίσκεται έξω απ το παράθυρο μας,είτε είναι παράθυρο γραφείου,είτε δωματίου,είτε κάποιου θέρετρου και πάνω απ όλα το παράθυρο της ψυχής μας.Δυστυχώς κάποιοι άνθρωποι έχουν φουμέ τζάμια στα παράθυρα της ψυχής τους κι ο ήλιος που μπαίνει μέσα τους είναι λιγότερο φωτεινός.Τα χρόνια που ζούμε είναι ούτως ή άλλως λιγότερο φωτεινά και περισσότερο άχρωμα οπότε για κάποιον που έχει απ την φύση του φουμέ τζαμαρία το περιβάλλον μοιάζει ακόμα πιο σκοτεινό, αυτό το σκότος τυφλώνει την ψυχή του....και έτσι φτάνουμε στον μαζικό αποδεκατισμό με τις αυτοκτονίες που παίρνουν διαστάσεις επιδημίας.Το καλοκαίρι λοιπόν το αντιλαμβάνεσαι και το ζείς ανάλογα με το πόσο ανοιχτά παράθυρα έχεις και όχι ανάλογα με την τοποθεσία στην οποία βρίσκονται τα παράθυρα αυτά.Στην ευχή μου για καλό καλοκαίρι αυτό που πραγματικά εννοώ είναι "περισσότερο ανοιχτά και ανοιχτόχρωμα παράθυρα" όπου κι αν βρίσκονται αυτά.Το φως μπορεί να είναι λιγότερο αλλά υπάρχει σε επαρκή ποσότητα ώστε να μην τυφλωθούμε.Άς φροντίσουμε να του βάζουμε λιγότερα εμπόδια στο να μας προσεγγίζει.

       Όλοι έχουμε ακούσει κατα καιρούς συμβουλές ή προτροπές ώστε να μην απευθυνόμαστε στον εαυτό μας (ή και σε άλλους) με προτάσεις που τονίζουν μια απαγόρευση,με προτάσεις άρνησης αλλά να εκφραζόμαστε περισσότερο καταφατικά ή θετικά.Κλασσικό παράδειγμα η συνήθης σύσταση των ειδικών προς τους γονείς να μην καταφεύγουν σε προτάσεις του τύπου "Όχι,δεν θα το ξαναεπαναλάβεις αυτό" αλλά να προτιμούν απευθείας προτροπές για το τι θέλουν απ τα παιδιά τους και μάλιστα όταν το κάνουν να τα επιβραβεύουν κιόλας.Βέβαια αυτό δημιούργησε μια ολόκληρη φιλολογία και που έχει μετατρέψει τις προτάσεις απαγόρευσης ή άρνησης σε αρνητικό τρόπο σκέψης.Δαιμονοποιήσαμε εκφράσεις που μπορεί να ξεκινούν απο "Όχι...","Μην...","Δεν..." κλπ.Τα προθέματα αυτά,οι αυτές οι μονοσύλλαβες λέξεις,δεν κουβαλούν καμμιά αρνητική αύρα μέσα τους ή γύρω τους και άρα καμιά αρνητικότητα σε ότι αφορά το πως σκεφτόμαστε.Το μόνο πρόβλημα απο αυτές τις λεξούλες είναι ότι ακολουθούνται απο αυτό το οποίο προσπαθούμε να αποφύγουμε,την κακιά συνήθεια.Λέγοντας στο παιδάκι "Πάψε να σκαλίζεις τη μύτη σου" οι λέξεις αυτές δεν ακούγονται και δεν προσλαμβάνονται με την ίδια βαρύτητα.Το να σκαλίζει τη μύτη του είναι μια εγκατεστημένη ενέργεια που μπορεί να του δίνει ηδονή ή να το ανακουφίζει απο κάτι επώδυνο,στην τελική είναι κάτι βιωμένο σαν θετικό απ το παιδί...οπότε η φράση αυτή ακούγεται και φιλτράρεται μέσα του σαν "πάψε ΝΑ ΣΚΑΛΙΖΕΙΣ ΤΗ ΜΥΤΗ ΣΟΥ", ανακινώντας (συνειρμικά) όλο το θετικό φορτίο με το οποίο έχει βιωθεί και έχει καταχωρηθεί η πράξη αυτή μέσα του.Είναι σαν να υποβάλλουμε το παιδί,τον άνθρωπο στον οποίο απευθυνόμαστε,τον εαυτό μας στην επανάληψη παρά στην κατάργηση της πράξης.Τον επανεκθέτουμε έστω κι ακουστικά και μόνο στην πράξη αυτή κι ακριβώς επειδή η πράξη αυτή είναι βιωμένη εμπειρία ακούγεται πολύ πιο έντονα και πολύ πιο ζωντανά μέσα του σε σχέση με όλη την υπόλοιπη πρόταση,στην προκειμένη περίπτωση σε σχέση με το "πάψε".Άλλο χτυπητό παράδειγμα είναι το "μην αυνανίζεσαι","δεν κάνει να αυνανίζεσαι".Προσπερνώ την ελαφρότητα και επι της ουσίας αυτής της προτροπής (μιας και ο αυνανισμός είναι κάτι φυσιολογικό και ακόμα και στην παράταση ή υπερβολή του είναι σύμπτωμα και όχι η πάθηση) και πάλι με κριτήριο το βιωματικό φορτίο της ενέργειας αυτής αυτό μπορεί να φιλτραριστεί σαν "δεν κάνει ΝΑ ΑΥΝΑΝΙΖΕΣΑΙ".

           Ανέβασα ένα απ τα αγαπημένα μου τραγούδια των Apocalyptica,το I dont care.Με μια ψυχρή απόσταξη των λέξεων που δομούν τους στίχους του τραγουδιού θα μπορούσε να πεί κανείς ότι είναι αντι-ερωτικό,αφου αναφέρεται σε κάποιον άνθρωπο που δεν τον νοιάζει το αν υπάρχει ή όχι κάποιος άλλος άνθρωπος.Με άλλα λόγια το ακριβώς αντίθετο του έρωτα αφου ο ερωτευμένος ζεί,αναπνέει,υπάρχει για το αντικείμενο του πόθου του.Βέβαια και μόνο ο τρόπος που το ερμηνεύει ο τραγουδιστής όχι εντύπωση αντι-ερωτισμού δεν αφήνει αλλά απεναντίας μας το περνάει σαν καψουροτράγουδο.Επιφανειακά κυριαρχούν στον στίχο συναισθήματα άρνησης (δεν με νοιάζει η ύπαρξη σου,παράτησε με κλπ) όμως ο στίχος αυτός γράφτηκε και απευθύνεται προς ένα άτομο που έχει ήδη μια καλά εδραιωμένη θέση μέσα στον τραγουδιστή.Η άρνηση του πλέκεται γύρω απ το πρόσωπο της και το πρόσωπο της είναι θεμελιωμένο μέσα του με έντονο πόθο και πάθος.Ο δημιουργός έπρεπε να βρεί έναν τρόπο να διατηρεί την επαφή του με το άτομο που πρωταγωνιστεί στη σκέψη και τη ζωή του χωρίς όμως να τσαλακώνεται η εγωϊστική "αξιοπρέπεια" του τόσο απέναντι σε άλλους όσο και απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό.Μέσα του όμως γίνεται το ξεσκαρτάρισμα του στίχου,βάση του συναισθηματικής γαρνιτούρας με την οποία πλαισίωνε το άτομο αυτό,κι αυτό που αναγνωρίζεται και μένει είναι η προσκόλληση του προς το άτομο αυτό.Είναι ένας μηχανισμός ανάλογος με αυτόν που περιέγραφα στην προηγούμενη παράγραφο.Οι λέξεις και οι έννοιες,ανάλογα με τα βιώματα που φέρει ο καθένας μας,έχουν και διαφορετικό ειδικό βάρος. Σε μια πρόταση,σε μια ιστορία,σε μια περιγραφή όλες οι λέξεις δεν προσλαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο και με την ίδια ένταση απ όλους.Στον καθένα κάποιες λέξεις έχουν μια έντονα βιωμένη συναισθηματική αντήχηση και επικρατούν απέναντι στις υπόλοιπες και ουσιαστικά τις αποσιωπούν.Έτσι λοιπόν όλη η διατυπωμένη άρνηση γίνεται απλώς αφορμή,βάρθρο, για να επαναφέρουμε στο προσκήνιο το άτομο που μας λείπει.

      Σε προηγούμενα θέματα έχω αναφερθεί στην χημεία του έρωτα,στις τροποποιήσεις που γίνονται σε επίπεδο νευροδιαβιβαστών και υποδοχέων οι οποίες και οδηγούν στην δημιουργία ενός κυκλώματος.Το κύκλωμα αυτό έχει πολύ χοντρά "καλώδια" που δεν μπορεί να τα κόψει μια αιφνίδια/στιγμιαία απογοήτευση.Χρειάζεται χρόνος και η παύση του κυκλώματος αυτού θα έρθει με την προοδευτική απευαισθητοποίηση/μη έκθεση στο αντικείμενο της εξάρτησης μας.Οι στοχευμένες αρνήσεις,οι αφορισμοί και οι διαγραφές που επικεντρώνουμε στο πρόσωπο που μας ελκύει δεν κάνουν τίποτα άλλο απ το να το επαναφέρουν στην επιφάνεια το άτομο αυτό και τελικά να δραστηριοποιούν το εγκεφαλικό "κύκλωμα" που μας δένει μαζί του.

       Η άρνηση μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο δεν διαφέρει ουσιαστικά απ την αφιέρωση μας στο αντικείμενο του πόθου μας. Η άρνηση αυτή μπορεί να μην περιορίζεται μόνο σε ηχηρές διατυπώσεις και "αντι-ερωτικούς" στίχους αλλά να βιώνεται και να εκφράζεται σαν συναίσθημα και σχήμα συμπεριφοράς.Το μίσος μετά απο μια ερωτική απογοήτευση όπως και αν εκφράζεται μπορεί να λειτουργεί σαν μια ψευδο-διαγραφή του ατόμου που μας απογοήτευσε που στην ουσία όμως συντηρεί το δέσιμο μαζί του.Το μίσος,η συμπεριφορά αποστροφής,έχοντας και βιολογικά έναν πολύ σημαντικό ρόλο (απομακρύνει τον οργανισμό απο επώδυνες ή επικίνδυνες για την επιβιώση του καταστάσεις) πάντα επισκιάζει κάθε άλλη απόχρωση συνειδητότητας και πρωταγωνιστεί.Το συγκεκριμένο μίσος όμως κουβαλάει και ένα φορτίο που είναι ήδη μαρκαρισμένο με έντονα συναισθήματα έλξης,κουβαλάει τον άνθρωπο που αγαπήσαμε και μας απογοήτευσε.Έτσι λοιπόν η βιολογική προτεραιότητα του μίσους γίνεται ανελκυστήρας της έλξης μας προς το άτομο αυτό.Κάποιες φορές μάλιστα αυτό επαληθεύεται. Υπάρχουν ζευγάρια που εξομολογούνται ότι μετά απο έναν έντονο καυγά,μετά απο μια δυνατή σύγκρουση,ακολουθεί μια ακόμα πιο έντονη και παθιασμένη ερωτική συνεύρεση.Θα ήταν βιαστικό να πούμε ότι έτσι την βρίσκουνε,ότι όλο αυτό είναι μόνο ένας μαζοχισμός και συνεπώς ότι η επιθετικότητα λειτουργεί γι αυτούς αφροδισιακά.Η σύγκρουση είναι ένα εφαλτήριο.Το φορτίο ηδονής που ταλαντώνεται πάνω στο εφαλτήριο και μας οδηγεί σε άλματα (χαριτολογώντας και το πήδημα άλμα είναι :-P) δεν είναι ούτε πάντα ένα ούτε σε κάθε περίπτωση το ίδιο.

          Το αποτύπωμα του μίσους στην δραστηριοποίηση μας είναι συνήθως η εκδίκηση.Αφού βρωντοφωνάξαμε και τραγουδήσαμε ότι την/τον μισούμε πάμε και ένα βήμα παρακάτω, την/τον εκδικούμαστε.Δεν της/του αφιερώνουμε μόνο τη σκέψη αλλά και με την δράση μας του στήνουμε άγαλμα,τον κάνουμε τοτέμ.Και έτσι ενώ σε επίπεδο καταστάσεων και γεγονότων τέτοιες αντιδράσεις μας απομακρύνουν απ το αντικείμενο του πόθου μας, αυτό που γίνεται μέσα μας είναι άλλη μια ανατροφοδότηση του ισχυρού κυκλώματος που μας συνδέει με το άτομο αυτό.Βέβαια,σε αυτό το σημείο μπορεί να πέσουμε σε μεγάλα σφάλματα απέναντι στον εαυτό μας και ταυτόχρονα να την πληρώσουν κι άλλοι άνθρωποι που δεν φταίνε σε κάτι.Η συνταγή ότι ο έρωτας με έρωτα περνάει, ενώ κρύβει μια μεγάλη αλήθεια μέσα της συχνά μας οδηγεί σε στρεβλώσεις.Ψάχνουμε μια ώρα αρχίτερα να βρούμε έναν αντικαταστάτη που ο επιπόλαιος τρόπος με τον οποίο σχετιζόμαστε μαζί του,τον χρίζουν εξ'αρχής ως υποκατάστατο.Η σχέση στη βάση της είναι χλιαρή ακριβώς γιατί αντικείμενο πόθου παραμένει αυτός που προσπαθούμε να αποφύγουμε μέσα απ τη σχέση αυτή.Έτσι λοιπόν αλληλεπιδρούμε με έναν σκιώδη εραστή που υποκαθιστά ή μάχεται (άρα ανασύρει) την προηγούμενη σχέση μας.Αυτή η χαλαρή πρόσδεση μας αποδεικνύεται στην πρώτη δυσκολία της νέας σχέσης όπου εκεί η/ο πρώην γίνεται ήρωας ενώ η/ο νύν συνθλίβεται.Όποιος είναι θύμα μιας τέτοιας σύνθλιψης ή γνωστός του θύματος θα μας χαρακτηρίσει σαν ανήθικους (με ότι χοντρό συνώνυμο έχει ο χαρακτηρισμός αυτός).Όμως η ηθική δεν είναι αυτό που ερμηνεύει τη συμπεριφορά μας.Υπάρχει μια άλλη διάσταση ερμηνείας,η ωριμότητα.Δημιουργήσαμε μια ολόκληρη θεατρική παράσταση για να καταλήξουμε εκεί ακριβώς απ όπου ξεκινήσαμε δυσκολεύοντας ακόμα παραπάνω τη ζωή μας.Η κάθε σχέση που δημιουργούμε έχει όφελος και αξία εφόσον καθορίζεται απο παράγοντες που απορρέουν απ τα ίδια τα σπλάχνα της σχέσης και όχι απο εξωγενείς παράγοντες (πχ συναισθηματικό "χρέος" σε πρώην, κοινωνικές πιέσεις κλπ).

     Αναμφισβήτητα δεν υπάρχουν πολλές ομορφιές στη ζωή που να μπορούν να συγκριθούν με την ομορφιά του έρωτα.Είναι η πιο γλυκιά μέθη απ το πιο νόστιμο ποτό.Για να την βιώσουμε έτσι όμως θα πρέπει να είμαστε νηφάλιοι ώστε να απολαμβάνουμε το ποτό που επιλέξαμε.Άν αρχίσουμε και ανακατεύουμε ποτά τότε αντί της γλυκιάς μέθης θα καταλήξουμε σε άγριο μεθύσι που το μόνο που θα πετύχει είναι να μας εκθέσει και να μας οδηγήσει σε εμετούς,πονοκεφάλους ή και σοβαρότερα προβλήματα.Άν δεν μπορούμε να απολαύσουμε τη γλυκιά μέθη δεν χρειάζεται να θυσιάζουμε την βασική της προϋπόθεση,τη νηφαλιότητα.Η ζωή διαθέτει και άλλες ομορφιές.

Σάββατο 19 Μαΐου 2012

Ευφορία




Είναι πραγματικά εκπληκτικό να μπορείς να συμπυκνώνεις νοήματα μέσα σε λίγους στίχους. Νοήματα που δεν χαϊδεύουν απλά τα αφτιά μας αλλά έχουν και μια πιο ρεαλιστική βάση,πιο αληθινή και πιο φυσική απ όσο αρχικά τα εκτιμούμε.Αυτήν την πιο φυσική/φυσιολογική βάση συνήθως περιγράφω στο blog όμως το τραγούδι αυτό πρόλαβε ένα θέμα που μετά απο καιρό θα έθιγα και το περιγράφει πολύ περισσότερο απο όσο θα μπορούσε να κάνει ένα τραγούδι..Δεν ξέρω την τύχη που θα έχει στη Eurovision αλλά καλό θα ήταν τους στίχους του να τους διαβάσουμε και άντρες και γυναίκες.Οι μεν άντρες για να "ανοίξουμε" λίγο τις οπτικές μας πάνω στην προσέγγιση του γυναικείου ερωτισμού/σεξουαλικότητας και τελικά την συμβολή αλλά και ουσιαστική συμμετοχή σε αυτήν την εμπειρία.Οι δε γυναίκες για να έχουν και μια ακόμα έξωθεν μαρτυρία (τραγουδιστική βέβαια) για την ιδιαίτερη ομορφιά του τρόπου αλλά και της έκτασης του ερωτικού τους βιώματος που κάποιες φορές είτε απο έλλειψη σεξουαλικού "τάκτ" απο πλευράς μας,είτε απο ρουτίνιασμα είτε τελικά και απο υποβάθμιση (σαν συνέπεια και των προαναφερθέντων) της εμπειρίας αυτής,την "πετσοκόβουν"ή την αναστέλουν ,ευνουχίζοντας έτσι τον εαυτό τους απ το μεγαλύτερο δυνατό φορτίο ηδονής που σαν οργανισμοί είναι προικισμένες να απολαμβάνουν.Αυτό μπορεί να επιτευχθεί στα πλαίσια ενός γόνιμου διαλόγου τόσο στην γλώσσα του συναισθήματος όσο και του σώματος ανάμεσα στο ζευγάρι.Παρακάτω θα αναφερθώ σε κάποιους απο αυτούς τους στίχους...και σε κάποια φάση θα τους "επεξεργαστώ" μέσα απ το blog χρησιμοποιώντας και όρους φυσιολογίας.

Ο τίτλος Euphoria είναι ελληνική λέξη,η λέξη ευφορία (ευ + φέρω) που έχει διπλή σημασία και καλό είναι να την έχουμε αποθηκεύμενη και στο ερωτικό λεξικό μας με αυτήν τη διπλή σημασία. Ευφορία σημαίνει λοιπόν 1) κατάσταση/αίθηση ψυχικής και σωματικής ευεξίας και 2) γονιμότητα/καρποφορία.(Δυστυχώς η λέξη αυτή είναι ομόηχη με μια άλλη που ακούμε και τρέμουμε,την εφορία.Η τελεταία όμως παράγεται απ το εφ',την πρόθεση επί δηλαδή και το ρήμα ορώ που σημαίνει βλέπω.Εφορία λοιπόν είναι η επίβλεψη έστω και με την μορφή επιβολής φόρων απ το κράτος).Πάμε λίγο και σε κάποιους απ τους στίχους που όμως θα τους προσεγγίσω όχι κάνοντας μια κατα λέξη μετάφραση αλλά μια μεταγλώττιση σε ένα πεδίο πιο κοντά σε συνειρμούς.

"Why, why can’t this moment last forevermore?
Tonight, tonight eternity’s an open door…" Γιατί βιαζόμαστε,γιατί δεν δίνουμε παράταση σε αυτές τις στιγμές ; Αυτή τη νύχτα,την κάθε νύχτα η αιωνιότητα μας ανοίγει την πόρτα της.

"No, don’t ever stop doing the things you do.
Don’t go, in every breath I take I’m breathing you…" Ας συνεχίσουμε αυτό που ξεκινήσαμε,αυτά που κάνουμε,δεν σταματώ δεν σημαίνει οπωσδήποτε επαναλαμβάνω αλλά συνεχίζω να είμαι εκεί, συνεχίζουμε να είμαστε μαζί εκεί,δίνοντας φιλιά ζωής ο ένας στον άλλον ώστε με τις αναπνοές μας να αναπνέουμε ο ένας τον άλλον.

"We are here, we’re all alone in our own Universe..." Είμαστε ολομόναχοι εδώ και ακριβώς επειδή σε αυτό το "εδώ" υπάρχουμε μόνο εσύ κι εγώ,αυτό διευρύνεται και γίνεται σύμπαν ολόκληρο.Ένα ολόκληρο σύμπαν εντελώς δικό μας ,φτιαγμένο μόνο για εμάς.

"We are free, where everything’s allowed and love comes first
Forever and ever together, we sail into infinity,
We’re higher and higher and higher, we’re reaching for divinity."Είμαστε εντελώς απελευθερωμένοι στο να εκφράσουμε τα πάντα.Τέρμα οι απαγορεύσεις που επιβάλουμε στον εαυτό μας (απο φόβο/εγωϊσμό).Ο έρωτας πρωταγωνιστεί και μας καθοδηγεί.Μόνο αυτός έχει προτεραιότητα,γίνεται ένας θεός για το σύμπαν αυτό.Μαζί για πάντα σαλπάρουμε προς το άπειρο και αγγίζουμε το υπερβατικό,το θείο.

Σε αυτά το μόνο που θα προσθέσω εγώ είναι ότι φτάνοντας στο σημείο εκείνο που το ζευγάρι μοιράζεται τέτοιες στιγμές οι λέξεις αποκτούνε άλλη αίσθηση και βιώνονται σε μια παράλληλη διάσταση.Όσο υπερβολικές ή υπέρογκες κι αν ακούγονται ή διαβάζονται όταν είμαστε σε πιο νηφάλια κατάσταση,σε πιο πεζή κατάσταση,τόσο πιο πραγματικές...πιο αληθινές και πιο βιώσιμες γίνονται σε ένα στάτους ερωτικής ευφορίας."Μαζί για πάντα","σαλπάρουμε στο άπειρο","αγγίζουμε το θείο,γινόμαστε θεοί" είναι φράσεις που όχι μόνο υπερβολικές δεν είναι τις στιγμές της ερωτικής έκστασης αλλά ίσως να είναι και λίγες για να περιγράψουν αυτό που νιώθουμε.Όσο λίγες όμως κι ας είναι ας τις πούμε ο ένας στον άλλον,ας τις ψιθυρίσουμε στο αφτί της συντρόφου μας κι ας μην εγκλωβιστούμε στο πόσο ρεαλιστικές είναι.Μην ξεχνάμε ότι αυτή η εκστατική συνύπαρξη είναι ένα όνειρο που το ξεκινήσαμε μαζί και τυλίγοντας μας στην ίδια αγκαλιά μας δίνει την ευκαιρία να συνεχίσουμε την μετάβαση μας στην επόμενη μέρα μαζί.Όσο "μίζερο" κι αν είναι το επόμενο αύριο,θα μας βρεί πιο δυνατούς ενώ πλέον θα έχουμε εδραιώσει πιο στερεά στη συνείδηση μας τον δρόμο εκείνο που οδηγεί σε ένα άλλο σύμπαν που ανήκει μόνο σε εμάς,που η αγάπη είναι ο θεός του και που σε αυτή τη θεϊκή εμπειρία συμμετέχουμε κι εμείς σαν ζευγάρι άρα σαν κάτι ολοκληρωμένο,σαν κάτι τέλειο.

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Ανάβαση στο Όρος της Αφροδίτης (Διέγερση-Plateau)



Θα ήθελα εδώ να προσθέσω με τη μορφή σημειώσεων κάποιες πληροφορίες γύρω απο αυτά που συνοπτικά προσπάθησα να παρουσιάσω στο βίντεο.Ακολουθώ και πάλι το μοντέλο της συγκριτικής περιγραφής δομών-φαινομένων ανάμεσα στα δυο φύλα ώστε να γίνει κατανοητό ότι υπάρχουν αναλογίες ανάμεσα στα δυο φύλα και έτσι εναισθητικά ,μέσα απ το δικό μας σώμα, να προσεγγίσουμε το αισθησιακό υπόβαθρο του αλλόφυλου σώματος.Σαφέστατα υπάρχουν και διαφορές ή διαφοροποιήσεις τις οποίες επισημαίνω σαν ιδιαιτερότητες πάνω στις ομόλογες δομές.Βέβαια πιο εύκολα διαπιστώνει κανείς τις αναλογίες στην ανατομία των δυο φύλων ενώ καθώς προχωρούμε στην φυσιολογία (τρόπος λειτουργίας των ανατομικών δομών) και τα πιο συμπεριφορικά στοιχεία τους ,τόσο πιο έντονες γίνονται οι διαφοροποιήσεις.Ωστόσο ακόμα και στις διαφοροποιήσεις τους μπορεί κανείς να διακρίνει στοιχεία συμπληρωματικότητας,στοιχεία που κάνουν τα δυο διαφορετικά ουσιαστικά δυο μισά που συνδυαζόμενα μεταξύ τους παράγουν κάτι πιο ολοκληρωμένο.

Στο βίντεο ξεκινώ αναφερόμενος στις φάσεις του κύκλου της σεξουαλικής απόκρισης μας.Η αξία τους βέβαια είναι στο να οργανώνουν την γνώση της σεξολογίας και να συστηματικοποιούν τη μελέτη μεγάλου μέρος της παθολογίας του σέξ.Είναι ένας περιγραφικός κώδικας που βοηθάει πολύ στο να μιλήσεις τη γλώσσα της σεξολογίας και να επικοινωνήσεις θέματα γύρω απο αυτήν.Θα ήταν αφελές κάποιος να προσπαθεί να εκτιμήσει την υποκειμενική σεξουαλική του εμπειρία με αυτούς τους όρους (τώρα σε ποια φάση βρίσκομαι...? ή η/ο σύντροφος μου σε ποιά φάση είναι ? ).Σε κάθε μια απο αυτές τις φάσεις έχουν ομαδοποιηθεί μορφολογικές (ανατομικές) ,φυσιολογικές μεταβολές κι ίσως λίγο πιο διακριτικά (πολλές φορές και υπαινικτικά) μεταβολές που αφορούν τις πιο ψυχικές/συμπεριφορικές πτυχές του σέξ.Το Πλατώ (Οροπέδιο) είναι η περιοχή που η διέγερση μεταβαίνει στον οργασμό.Στο μοντέλο που αρχικά διατύπωσαν οι Master & Johnson ήταν ξεχωριστή φάση (έλειπε η φάση της επιθυμίας).Κατ'ουσίαν όμως είναι το σύνορο της διέγερσης με το χωράφι του οργασμού.Όπως φαίνεται στην γραφική παράσταση των φάσεων για τη γυναίκα,υπάρχουν περιπτώσεις γυναικών (πράσινη γραμμή) που ο οργασμός είναι μια μικρή διακύμναση πάνω στο επίπεδο του Πλατώ.Το Πλατώ λοιπόν έχει μεγάλη σημασία στο περαιτέρω οργασμικό ξεδίπλωμα της γυναίκας.

Αναφέρομαι στον στυτικό ιστό που υπάρχει και στα δυο φύλα και που αποτελεί την βασική ιστολογική δομή της διέγερσης.Ο στυτικός ιστός είναι μικροσκοπικές δεξαμενές που κατα την διέγερση γεμίζουν με αίμα και έτσι διογκώνονται ή και σκληραίνουν οι δομές που περιέχουν τις δεξαμενές αυτές.Στην ράχη του πέους (επάνω πλευρά του) το σύνολο αυτών των δεξαμενών αποτελεί τα δυο σηραγγώδη σώματα,ενώ στην κάτω επιφάνεια του πέους οι δεξαμενές αυτές αποτελούν το σπογγώδες σώμα του πέους (ή σηραγγώδες της ουρήθρας). Η διαφορά στην ονομασία σηραγγώδες-σπογγώδες αντιστοιχεί σε μια μικρή διαφοροποίηση στην μικροκατασκεύη τους. Πιο συγκεκριμένα στα σηραγγώδη σώματα επικρατούν τα ινώδη στοιχεία και έτσι κατα τη στύση είναι πιο σκληρά και δίνουν την αίσθηση συμπαγούς σώματος στην επάνω επιφάνεια του πέους. Αντίθετα στο σπογγώδες σώμα τα ινώδη στοιχεία είναι λιγότερα και επικρατούν μάλλον τα ελαστικά.Έτσι κατα την στύση η κάτω επιφάνεια του πέους (όπως και η βάλανος) είναι μεν διογκωμένη αλλά ταυτόχρονα και ευπίεστη.Αυτό συμβαίνει γιατί μέσα απ το σπογγώδες σώμα διέρχεται η ουρήθρα απ την οποία και γίνεται η εκβολή του σπέρματος. Άν είχαμε και στην κάτω πλευρά δομή ανάλογη με την σκληρή επάνω πλευρά τότε τα τοιχώματα της ουρήθρας θα ήταν σε συμπίεση και έτσι δεν θα μπορούσε να γίνει η έξοδος σπέρματος.Σε ότι αφορά τη βάλανο του πέους η μαλακή διόγκωση που παρουσιάζει εξυπηρετεί στην απορόφηση των κραδασμών των σηραγγωδών σωμάτων με τα τοιχώματα του κόλπου και το τραχηλικό στόμιο κατα τη συνουσία.

Στη γυναίκα ο χώρος ανάμεσα στα μικρά χείλη ονομάζεται πρόδομο του κολεού (κόλπου).(Πρόδομο =προθάλαμος,το χώλ).Κάτω απο αυτήν την βλεννογόνια επιφάνεια βρίσκονται οι βολβοί του προδόμου που δεν είναι τίποτα άλλο απο δομές που διαθέτουν σπογγώδη (μαλακό) στυτικό ιστό.Όπως λέω και στο βίντεο ,στην βοτανική βολβός είναι ο υπόγειος βλαστός και βλαστός είναι το μέρος εκείνου του φυτού γύρω απ το οποίο αναπτύσεται,ανθίζει και καρποφορεί το φυτό.Οι βολβοί του προδόμου έχουν το χάρισμα των κρυμένων βλαστών αφου είναι μορφώματα που δεν είναι επιφανειακά και που κατα την διέγερση καθώς γεμίζουν με αίμα και διογκώνονται διαμορφώνουν το εξωτερικό ανάγλυφο του αιδοίου (διόγκωση χείλεων),το κάνουν πιο "ανθισμένο" (ερυθρότερο) και πιο χυμώδες (λίπανση).Η εφύγρανση του αιδοίου κατα την διέγερση αφ'ενός πραγματοποιείται απ τους αδένες του (Βαρθολίνειοι και μικροί αδένες του προδόμου) αφ ετέρου όπως και απο απευθείας διαπίδυση υγρού απ το κολπικό τοίχωμα,φαινόμενο που οφείλεται επίσης στην αυξημένη αιμάτωση των ιστών.Ο λόγος που ο στυτικός ιστός των βολβών του προδόμου είναι σπογγώδης (μαλακός) είναι ακριβώς για να μπορεί το πέος να εισέλθει στον κόλπο χωρίς να δημιουργείται πόνος στην περιοχή.Καθώς το πέος είσέρχεται στον κόλπο ο μαλακός στυτικός ιστός των βολβών το αγκαλιάζει όπως το παιδικό σωσίβιο το σώμα του παιδιού.Αυτό αυξάνει λοιπόν το αίσθημα ηδυπάθειας για τον άντρα κατα τις παλινδομικές κινήσεις της συνουσίας.Μιας και μιλούσαμε για δάνειο απο τη βοτανική υπάρχει άλλη μια λέξη που παραπέμπει σε φυτά ωστόσο έχει μαρκαρισθεί με χυδαιότητα.Καυλός στα αρχαία ελληνικά ήταν ο βλαστός,ο κορμός και συνεπώς το αντίστοιχο ρήμα θα το μεταφράζαμε σαν βλαστάνω.Η διέγερση είναι μια βλάστηση για τις γενετήσιες επιφάνειες και όχι μόνο.(Συμπτωματικά η ανάρτηση του κειμένου συμπίπτει με την Απριλιάτικη Πανσέληνο που βάση σχετικών φαινομένων της φύσης ονομάζεται και Πανσέληνος της βλάστησης ή Πανσέληνος των ψαριών).

Σκληρός στυτικός ιστός (σηραγγώδη σώματα) υπάρχει στην κλειτορίδα.Φυσικά η βάλανος διατηρεί την χαρακτηριστική μαλακή και βελούδινη διόγκωση όπως συμβαίνει και με τη βάλανο του πέους.Η μορφολογική διαφοροποίηση της κλειτορίδας (πέρα απ το μικρότερο μέγεθος) σε σχέση με το πέος είναι ότι το σώμα της παρουσιάζει σε κάποιο σημείο μια γωνίωση (γόνυ της κλειτορίδας).Κατα την στύση της λοιπόν αντί να εκτείνεται προς τα έξω ,η γωνίωση αυτή την αναγκάζει να κλείνει προς τα κάτω και πίσω.Έτσι λοιπόν καθώς προχωράει η διέγερση αφ'ενός αυτό το "μάζεμα" της κλειτορίδος σε συνδυασμό με την διόγκωση των χείλεων,την κρύβουν.Ωστόσο η γωνίωση αυτή επιτρέπει στην βάλανο της κλειτορίδος (που είναι γεμάτη απο αισθητικούς υποδοχείς) να ολισθαίνει πάνω στην ραχιαία επιφάνεια του πέους στις στάσεις πρόσθιας διείσδυσης (πχ ιεραποστολική) τρέφοντας έτσι το διεγερτικό ηδονικό αποτέλεσμα.Γενικά η στύση εκπτύσει/τεντώνει τις επιφάνειες που την καλύπτουν και με αυτόν τον τρόπο αυξάνεται αλλά και οξύνεται η ευαισθησία των επιφανειών αυτών.Η ευαισθησία αυτή κάποιες φορές για την βάλανο της κλειτορίδος μπορεί να παίρνει και πιο επώδυνη χροιά.Η γυναίκα σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να εκφράσει δυσφορία ειδικά όταν οι ερεθισμοί που της προσφέρουμε είναι κάπως πιο άτσαλοι.Η οπίσθια κολπική διείσδυση (πχ στα τέσσερα-doggy style) θα μπορούσε να αμβλύνει αυτό το επώδυνο αίσθημα ακριβώς γιατί η κλειτορίδα μπορεί να είναι λιγότερο σε επαφή με το πέος και φυσικά ολισθαίνει πάνω στην πιο μαλακή σπογγώδη επιφάνεια του πέους.Στις στάσεις επίσης που η γυναίκα βρίσκεται απο πάνω της δίνεται η δυνατότητα να ρυθμίσει αυτή την δυναμική ολίσθησης στην περιοχή ευαισθησίας.Η κλειτορίδα ναι μεν είναι ένας σημαντικός πυρήνας ηδονής για τη γυναίκα ώστοσο θέλει μια "ευγένεια" κατα την εφαρμογή σεξουαλικών ερεθισμών σε αυτήν.

Εδώ μπορούμε να κάνουμε μια μικρή αναφορά γύρω απ το σημείο G. Επιστημονικά δεν έχει βρεθεί κάποια ανατομική δομή που να απαντάει σταθερά στο κατώτερο πρόσθιο κολπικό τοίχωμα.Έχοντας στο μυαλό μας όμως το στυτικό μαξιλάρι γύρω απ τον κόλπο (όταν θα γράψω για τον οργασμό θα δώσω πιο λεπτομερή ανατομικά στοιχεία για την γειτονιά του πρόσθιου κολπικού τοιχώματος) καθώς και την γωνίωση της κλειτορίδος θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει ότι το υποτιθέμενο σημείο είναι μια περιοχή ευαισθησίας που ούτως ή άλλως παράγεται απ τον υποκείμενο στυτικό ιστό και τις διατάσεις που προκαλεί αυτός σε παρακείμενες δομές.

Μιλώντας για την νεύρωση των περιοχών διέγερσης ξεκινάω λέγοντας ότι στην βάση της η διέγερση είναι αντανακλαστικό φαινόμενο.Αυτό σημαίνει ότι ερεθισμοί στην γενετήσια ζώνη άγονται με αισθητικά νεύρα (προσαγωγό σκέλος) σε ένα κατώτερο κέντρο του νωτιαίου μυελού (παρασυμπαθητικό κέντρο στύσης ) και απο εκεί αγγειοκινητικά νεύρα στέλνουν το μήνυμα διαστολής στα αγγεία του στυτικού ιστού. Αυτό το βραχύ νευρικό κύκλωμα ονομάζεται αντανακλαστικό τόξο και οι λειτουργίες που υποστηρίζονται απο τέτοια τόξα είναι αντανακλαστικές ή τα αντανακλαστικά όπως τα λέμε.Βέβαια το σέξ δύσκολα είναι υπόθεση ενός τέτοιου μόνο βραχέος κυκλώματος. Ούτως ή άλλως κάθε ηδονική αίσθηση που αντλείται απο αυτό είναι υπόθεση ανώτερων εγκεφαλικών κέντρων.Αυτά τα κέντρα όμως παίζουν πολύ σπουδαίο ρόλο και κατα την εξέλιξη της διέγερσης ενισχύοντας,τροποοποιώντας ή και αναστέλλοντας το διεγερτικό αποτέλεσμα.Με άλλα λόγια τα ανώτερα νευρικά κέντρα έχουν μια επιβλητική παρουσία άρα και εξουσία σε μια λειτουργία (διέγερση) που θα μπορούσε να είναι υπόθεση ενός απλούστερου αντανακλαστικού τόξου.Τα οπτικά,ηχητικά,απτικά,οσφρητικά,γευστικά, μνημονικά ή και φαντασιωσικά ερεθίσματα έτσι εμπλουτίζουν και ποικιλοποιούν την διεγερσιμότητα και τελικά την διέγερση.Σε συμπεριφορικά σχήματα όπως είναι το φλέρτ ή τα προκαταρκτικά δεν γίνεται τίποτα άλλο απ το να αυτοσχεδιάζουμε με συνδυασμούς των παραπάνω ερεθισμάτων με σκοπό να ευοδοθεί η διεγερσιμότητα και η διέγερση της /του συντρόφου μας.

Και εδώ ανοίγω και μια παρένθεση για την ίδια την αξία της σεξολογίας.Η σεξολογική γνώση τοποθετεί το σέξ κατ'αρχάς στο ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο οφείλουμε να το αντιμετωπίζουμε ,την υγεία δηλαδή και κατα δεύτερον σου δίνει πρόσβαση στην γραμματική και το συντακτικό του σέξ.Η γνώση αυτή σε κάνει ένα είδος λεξικογράφου για το σέξ.Ο κύριος Μπαμπινιώτης (του οποίου τα λεξικά είναι πάντα δίπλα μου και οι ετυμολογικές αναφορές που χρησιμοποιώ αυτά έχουν σαν βασική πηγή ) γνωρίζει πολύ καλά την παραγωγή των λέξεων και την αρτιότερη δυνατή διάρθρωση τους σε προτάσεις....αυτό όμως δεν τον κάνει υποχρεωτικά και άριστο λογοτέχνη,αυτό δεν είναι δηλαδή αρκετό για να γράψει ένα τέλειο μυθιστόρημα ή ποίημα.Σίγουρα μπορεί να εντοπίσει ή και να διορθώσει γραμματικά ή συντατικά λάθη που μπορεί να γίνονται στη παραγωγή ενός λογοτεχνικού έργου.Κατ αναλογία λοιπόν το να είσαι κάτοχος σεξολογικής γνώσης είναι σαν να προσεγγίζεις τον ρόλο του κυρίου Μπαμπινιώτη. "Λογοτέχνη" στο σέξ (καλό εραστή δηλαδή) όμως δεν θα σε κάνει η γνώση απο μόνη της αλλά το πως μπορείς να αξιοποιείς τα ηδυπαθή ερεθίσματα (οπτικά,ακουστικά,απτικά κλπ) ώστε να ενισχύεται η διεγερσιμότητα της/του συντρόφου σου και κάτι τέτοιο βέβαια είναι εκτός των ορίων της επιστήμης.

Η περιγραφή που δίνω στο βίντεο γύρω απ τις μεταβολές στην ανατομία και φυσιολογία του οργανισμού κατα την διέγερση αποτελούν τα αντικειμενικά "ευρήματα". Δεν σημαίνει όμως ότι όλα πρέπει να τα παρουσιάζουν όλοι και στον ίδιο βαθμό. Η στύση για τον άντρα και το δίδυμο διόγκωσης-λίπανσης είναι τα βασικότερα φαινόμενα που θα μπορούσαν να δώσουν έναν ελάχιστο αντικειμενικό ορισμό για τη διέγερση.Να θυμίσω και πάλι το πλαίσιο που αγκαλιάζει τα όρια όλων αυτών των φαινομένων είναι η υγεία με την διάσταση και της ευεξίας.Όταν λχ μιλούμε για εφύγρανση του αιδοίου δεν είναι απαραίτητο αυτή να παίρνει τη μορφή του Νιαγάρα.Είναι υπεραρκετή η ποσότητα υγρασίας που διασφαλίζει μια συνουσία χωρίς πόνο λόγο τριβών.

Η έγερση των θηλών του μαστού δεν είναι τόσο αγγειακό φαινόμενο όσο μυϊκό. Συγκεκριμένα λείες μυϊκές ίνες που υπάρχουν μέσα στην θηλή του μαστού και που είναι κυκλοτερείς (σαν κύκλοι,με κέντρο το κέντρο της θηλής και περιφέρεια ιστούς του εδάφους της θηλαίας άλου) συσπώνται με την δράση της ορμόνης ωκυτοκίνης και αυτό τις κάνει να συμπτύσονται προς το κέντρο τους και τελικά να ορθώνονται.Η ωκυτοκίνη (ωκύς=ταχύς και τίκτω=γεννώ) είναι μια ορμόνη που συντίθεται κυρίως στον υποθάλαμο και αποθηκεύεται στην οπίσθια υπόφυση απ όπου και εκκρίνεται στην περιφέρεια. Η ετυμολογία της οφείλεται στην επίδραση που έχει στις λείες μυϊκές ίνες της μήτρας κατα τον τοκετό (αυξάνει τις συσπάσεις τους,άρα επιταχύνει τη γέννα).Η έγερση της θηλής και άρα η έκκρσιη ωκυτοκίνης μπορεί να γίνει και με ερεθισμούς που εφαρμόζουμε απευθείας στην θηλή. Ενδιαφέρον έχει ότι πυκνώνουν οι αναφορές που θέλουν την ωκυτοκίνη να παρουσιάζει και κεντρική δράση (να επιδρά σε εγκεφαλικούς υποδοχείς) η οποία φαίνεται να παραλληλίζεται με την περιφερική της δράση.Στην κεντρική δράση της ωοκυτοκίνης αποδίδεται το βαθύτερο συναισθηματικό βίωμα της διέγερσης και γενικότερα απο κάποιους ερευνητές αποκαλείται και ορμόνη της αγάπης αφού η παρουσία της στο κεντρικό νευρικό σύστημα συνδέεται με το αίσθημα δεσίματος (δεσμοί συντρόφων,μάνας-παιδιού).Δεδομένου ότι η ωκυτοκίνη ,σαν περιφερική ορμόνη, έχει μια ιδιαίτερη σημασία και συμβολή στην γυναικεία φυσιολογία (τοκετός,θηλασμός) ίσως η έρευνα θα πρέπει να την μαρκάρει πιο στενά και στην αποκωδικοποιήση των ιδιατεροτήτων της γυναικείας συμπεριφοράς.

Απ όλα όσα έχουμε πεί ως τώρα γίνεται κατανοητή και η αδρή παθοφυσιολογία των διαταραχών διέγερσης.Παθολογία του καρδιαγγειακού συστήματος που μπορεί να συνδέεται με αλλοιώσεις στον στυτικό ιστό ή παθολογία του νευρικού συστήματος που επιφέρει αλλοιώσεις στις αγγειοκινητικές διεγέρσεις ή και στην περιφερική αισθητικότητα ,αποτελούν το οργανικό υπόστρωμα των διαταραχών διέγερσης, Σαφέστατα όμως υπάρχει και ένα ψυχογενές υπόστρωμα αφού όπως είπαμε τα ανώτερα εγκεφαλικά κέντρα παίζουν καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση της διέγερσης.