Θα ήθελα πολύ να είχα ετοιμάσει και ένα βίντεο που θα οπτικοποιούσε το θέμα αυτό.Απαιτούσε όμως πολύ χρόνο που δεν έχω στη διάθεση μου και έτσι δανείστηκα ένα βίντεο απ το youtube που βέβαια καλύπτει μουσικά το κείμενο ωστόσο δεν περιέχει οπτικό υλικό για να ντύσει και τις πληροφορίες που δίνω.Δεσμεύομαι σε κάποια προσεχή ανάρτηση να έχω συμπεριλάβει και ένα βίντεο όπως το σχεδίαζα.
Έχω γράψει πολλές φορές στο blog αυτό,ότι δεν είμαι καθόλου οπαδός της οργασμολογίας.Ο οργασμός ακόμα και για τους ειδικούς είναι ένας όρος για ένα φαινόμενο που ακόμα δεν έχει διερευνηθεί πλήρως."Τεχνικά" λοιπόν υπάρχουν ακόμα θέματα προς διερεύνηση γύρω απο αυτόν.Το να τον υπερθεματίζουμε (ως όρο) λοιπόν στην ερωτική καθημερινότητα μας είναι ένας καλός τρόπος για να αποξηραίνουμε την ηδονική εμπειρία μας απ την ποικιλία και την πολυμορφία της.Το να προσδοκούμε να συμβεί στο σώμα μας ή στο σώμα της/του συντρόφου μας κάτι πολύ συγκεκριμένο που διαβάσαμε κάπου ή ακούσαμε κάπου ,να το αποκαλούν ως οργασμό, είναι μάλλον ένα ολίσθημα προς την ερωτική ασυνενοησία,που μπορεί να βάλει την επικοινωνία του ζευγαριού σε περιπέτειες.
Πολύ επιγραμματικά θα αναφερθώ σε κάποια φυσιολογικά ευρήματα της οργασμικής εμπειρίας (ως αντικειμένου μελέτης) χωρίς όμως αυτό να θεωρηθεί σαν ορισμός ή εκτενής περιγραφή του οργασμού.Εξάλλου λίγο παρακάτω ,στο κείμενο,θα αποφύγω να αναφέρομαι σε αυτόν τον όρο.
Άν βιολογικά τη σεξουαλική διέγερση την χαρακτηρίζαμε σαν αγγειακό φαινόμενο (μιας και ο αγγειακός στυτικός ιστός γεμίζει με αίμα και έτσι διογκώνονται-σκληραίνουν οι γεννητικές δομές μας),τότε ο οργασμός (επίσης στη σωματική του διάσταση) θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως μυϊκό φαινόμενο.Κατα την διάρκεια του μια ομάδα μυών που αποτελεί τοίχωμα των ουρογεννητικών σπλάχνων αλλά και έδαφος της λεκάνης μας ,αρχίζει να συσπάται αυτόματα με μεσοδιαστήμα λίγο μικρότερο του ενός δευτερολέπτου.Ο αριθμός των σπασμών αυτών ποικίλει (συνήθως 5-15).
Το κάτω στόμιο της πυέλου (της λεκάνης μας),η περιοχή που φιλοξενεί τα εξωτερικά γεννητικά μας όργανα και τον πρωκτό, ονομάζεται περίνεο.Το περίνεο είναι φτιαγμένο απο τρία στρώματα μυών μέσα απ τους οποίους διέρχονται και στα δυο φύλα,η ουρήθρα και η τελική μοίρα του παχέος εντέρου ενώ στην γυναίκα επιπρόσθετα διέρχεται και ο κόλπος.Οι μύες αυτοί του περινέου,γνωστοί και σαν πυελικό έδαφος,στηρίζουν όλα τα υπερκείμενα ενδοκοιλιακά σπλάχνα ενώ παράλληλα σχηματίζουν σφικτήρες γύρω απ την ουρήθρα και τον πρωκτό, προφυλάσσοντας μας απο την ακράτεια.Κάποιοι απο αυτούς τους μύες (ισχυοσηραγγώδης,βολβοσηραγγώδης) επιδρούν στους επιμέρους στυτικούς ιστούς συμμετέχοντας τόσο στην σεξουαλική διέγερση όσο και στην οργασμική εκτόνωση.Η επάνω μυϊκή στρώση του πυελικού εδάφους (ο μύς που βρίσκεται προς τα ενδοκοιλιακά σπλάχνα) είναι κυρίως ο ανελκτήρας του πρωκτού. Αυτός είναι ένας μυς που ευθειάζει την τελική μοίρα του παχέος εντέρου και έτσι διευκολύνεται η αφόδευση.Ένα τμήμα του μυός αυτού (ο ηβοκοκυγικός μυς) συσπάται επίσης κατα τον οργασμό και απο κάποιους σεξοθεραπευτές αναφέρεται και ως μυς του έρωτα,χαρακτηρισμός μάλλον υπερβολικός.
Εδώ σταματώ την αναφορά μου σε ανατομικούς όρους ζητώντας για άλλη μια φορά συγνώμη που δεν ετοίμασα ένα βίντεο που να τα δείχνει όλα αυτά ώστε να γίνουν πιο κατανοητά.Προσωπικά αυτό που θα ήθελα να κρατήσουμε ,απ'τα παραπάνω, είναι ότι η λεκάνη μας "πωματίζεται" απο κάτω της απο ένα σύνολο μυών που αποτελούν το πυελικό έδαφος.Οι μύες αυτοί έχουν μεγάλη σημασία στην παθοφυσιολογία της ακράτειας. Έτσι όταν χάσουν τον φυσιολογικό τους τόνο (πχ μετά απο εγκυμοσύνη) ή υποστούν ρήξη ύστερα απο τραυματισμούς της περιοχής, μπορούν να εμπλακούν ακόμα και στην παθολογία της ακράτειας.Παρότι οι μύες αυτοί συμμετέχουν και σε σωματικές εκδηλώσεις της σεξουαλικής μας απόκρισης,θα προτιμούσα να τους έχουμε στο μυαλό μας σαν μύες εγκράτειας/ακράτειας και θα καταλάβετε αμέσως το γιατί.
Δεν θέλω να χαλάσω το "χατήρι" εκείνων που εστιάζονται στους σπασμούς των μυών αυτών όταν θίγεται το θέμα του οργασμού.Μόνο που η διασύνδεση τους με τον οργασμό θα πρέπει πρωτίστως να είναι συμβολική και κατόπιν ερμηνευτική με όρους φυσιολογίας.Όπως έγραψα λίγο παραπάνω οι μύες αυτοί ευθύνονται και για την ακράτεια.Η ακράτεια δεν είναι τίποτα άλλο απο μια κατάσταση που δεν μπορούμε να ελένξουμε την απελευθέρωση ούρων ή κοπράνων.Είναι μια κατάσταση που συνδέει την απώλεια ελέγχου (των μυών μας) και την απελευθέρωση (των ούρων),άσχετα αν στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι κάτι το ευχάριστο αυτό.
Το δίδυμο έρωτας-σέξ κατα την εξέλιξη του δεν είναι τίποτα άλλο απο μια μετάβαση σε μια κατάσταση συναισθηματικής "ακράτειας" (κατ'αρχάς) η οποία μπορεί να εκδηλώνεται και ως "ακράτεια" σωματικής έκφρασης.Φυσικά η "ακράτεια" αυτή τόσο στην μορφή της όσο και στην ένταση της μπορεί να διαφέρει ανάμεσα στα δυο φύλα ή ακόμα και απο άτομο σε άτομο.Αυτή η ψυχοσωματική "ακράτεια" είναι η βάση-προϋπόθεση της ερωτικής μας κορύφωσης,όποια μορφή κι αν παίρνει αυτή.Είναι λοιπόν μάλλον άτοπο και σίγουρα άδικο να εστιάζουμε την προσοχή μας σε επιμέρους (συνήθως φημολογούμενες) σωματικές εκδηλώσεις και να υποβαθμίζουμε την προϋπόθεση τους,δηλαδή την "ακράτεια-απελευθέρωση" πιο εσωτερικών μας φορτίων.
Με άλλα λόγια "κορυφώνω",όταν αφήνω συναισθήματα που κρύβω στα ερωτικά μου έγκατα να φτάσουν στο αποκορύφωμα τους και τελικά να εκτιναχθούν όπως η λάβα απο ένα ηφαίστειο.Αυτήν ακριβώς την ερωτική λάβα αδυνατώ πλέον να ελένξω και να συγκρατήσω και έτσι απελευθερώνεται έξω απο μένα.Φυσικό αποτέλεσμα είναι να λίωσει ή να αλλοιωθεί κάθε δομή που θα βρεθεί στο πέρασμα αυτής της λάβας.Εμείς λοιπόν (όταν οργασμολογούμε) είναι σαν να ασχολούμαστε με το τι επίδραση έχει η λάβα στα σώματα που συναντάει και όχι με την απελευθέρωση της ,που είναι ο πρωταγωνιστής και το αίτιο για ότι ακολουθεί.
Βέβαια στον άντρα η εκσπερμάτιση είναι μια σταθερή εκδήλωση που οδηγεί στον τερματισμό του κάθε σεξουαλικού του γύρου και έτσι φτάσαμε στο σημείο να την θεωρούμε απόδειξη για την κορύφωση του.Εκσπερμάτιση και κορύφωση όμως δεν ταυτίζονται πλήρως.Αυτό γίνεται περισσότερο κατανοητό στους άντρες που υποφέρουν απο πρόωρη εκσπερμάτιση οι οποίοι πολλές φορές όχι μόνο δεν νιώθουν να κατακτούν κάποια "κορυφή" αλλά ούτε καν να πλησιάζουν στους "πρόποδες" της ολοκλήρωσης.
Στην γυναίκα οι σωματικές εκδηλώσεις δείχνουν να είναι λιγότερο σταθερές στην εμφάνιση τους αλλά και να ποικίλουν σε ένταση και μορφή ανάλογα με την γενικότερη διάθεση τους,τον σύντροφο τους,τον τρόπο που διεγείρονται κλπ.Δεδομένης μάλιστα και μιας τάσης που υπάρχει να προσπαθούμε να προσεγγίσουμε τον οργασμό με βάση το αντρικό του μοντέλο(αναζητώντας δηλαδή φανερές και έντονες σωματικές εκδηλώσεις),οδηγούμε την γυναίκα σε μεγαλύτερη σύγχυση,προβληματισμό και τελικά απογοήτευση γύρω απ τη σεξουαλικότητα της.Τελικά και σε αυτήν την περίπτωση ασχολούμαστε με κάτι μάλλον δευτερεύον παραγκωνίζοντας την ουσία της κορύφωσης.Η λάβα που εκτινάσεται απο κάποιο ηφαίστειο δεν είναι υποχρεωτικό να αρχίσει να ρέει στις παρακείμενες εκτάσεις και να τις πυρακτώνει.Μπορεί να εκτιναχθεί σε ύψος αφήνοντας πίσω της καπνό ή επιστρέφοντας σαν κομμάτια απο μέταλλο αφου ψυχθεί στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας.Έξοδο λάβας πάλι είχαμε,κορύφωση και απελεύθερωση διάπυρου υλικού πάλι συνέβη,απλώς ακολούθησε άλλη διαδρομή και δημιούργησε μεταβολές σε άλλα επίπεδα.Αυτή η απελευθέρωση διάπυρης ερωτικής λάβας είναι τελικά η κορύφωση και η ηδονική λύτρωση και όχι η συγκεκριμένη διαδρομή που αυτή θα ακολουθήσει.
Δοκιμάζοντας κανείς ακόμα και τους βασικούς βηματισμούς του αργεντίνικου ταγκό,γρήγορα συνειδητοποιεί ότι ο ρόλος του καβαλιέρου έχει μια διάσταση στήριξης-υποστήριξης ενώ κατα κανόνα τις πιο "ακροβατικές" (ενάντια στην ισορροπία της) φιγούρες τις κάνει η ντάμα.Αυτή αφήνεται ολοκληρωτικά στον παρτενέρ της,λικνίζοντας ακραία τη μέση και τη λεκάνη της,σταυρώνοντας επικίνδυνα τα πόδια της και τελικά αναδεικνύοντας έντονα το θηλυκό της ανάγλυφο.Γιατί μπορεί και το κάνει αυτό ; Μα,επειδή παρέδωσε τον έλεγχο της ισορροπίας της (κινησιολογική "ακράτεια") στα χέρια του καβαλιέρου της και έτσι απελευθερώθηκε απο συμβατικές νόρμες (στην προκειμένη περίπτωση απ την βαρύτητα) οι οποίες την περιόριζαν σε κάτι πολύ λιγότερο απο αυτό που πραγματικά είναι.Το σώμα και τα χέρια του καβαλιέρου της την περιβάλλουν σαν ηφαιστειακός διάδρομος ,μέσα απ τον οποίον ρέει και απογειώνεται η θηλυκή της λάβα.
Εμπειρία απελευθέρωσης και συνεπώς κορύφωσης βιώνει και ο καβαλιέρος παρότι είναι επιφορτισμένος με τον έλεγχο της ισορροπίας και των δυο κορμιών.Όσο αντιφατικό κι αν ακούγεται αυτό,τόσο πραγματικό είναι σαν βίωμα.Καθώς η λάβα θηλυκότητας αναδύεται απ τα έγκατα της ντάμας,εκείνος βρίσκεται μπροστά σε ένα μαγευτικό υπερθέαμα που τον "μεθάει" με ομορφιά.Αυθόρμητα λοιπόν κάνει ότι μπορεί ώστε να παρατείνει αυτήν την εικόνα-εμπειρία.Δεν είναι απλά μια πατηρίτσα της ή ένας ευγενικός συνοδός.Είναι ταυτόχρονα το καβαλέτο αλλά και το πινέλο που συμβάλλουν στην μεταμόρφωση του σαρκικού μουσαμά της συντρόφου του,στον ομορφότερο πίνακα του κόσμου.Αυτή είναι η δική του απογείωση-κορύφωση.
Μέσω αυτής της ταγκό-προσέγγισης γίνεται πιο κατανοητή η λειτουργική σημασία φάσεων του ερωτικού χορού που είτε υποβαθμίζονται (κυρίως απ τους άντρες) είτε αποσιωπούνται (κυρίως απ τις γυναίκες).Το αρχικό φλέρτ και στη συνέχεια το foreplay (προκαταρκτικά) δεν είναι τίποτα άλλο απ το στητό-υποστηρικτικό σώμα του ερωτικού καβαλιέρου,δεν είναι τίποτα άλλο απ το χέρι που τυλίγεται γύρω απ την μέση της ντάμας του.Ο ερωτικός λόγος,τα φιλιά και τα χάδια σε όλο της το σώμα,το αισθησιακό (χαλαρωτικό) μασάζ είναι το κράτημα που της προσφέρουμε.Είναι η,απο πλευράς μας, ανάληψη της ηδονικής της ισορροπίας ώστε εκείνη να απελευθερωθεί και να ξεδιπλώσει το εκφραστικό και απέραντα σαγηνευτικό της μεγαλείο.Αυτό ακριβώς το μεγαλείο είναι που θα καθηλώσει και θα δέσει πάνω της τον σύντροφο της.Συνεπώς,πέρα απο άκομψο είναι και περιττό το να ζητούμε, απ τη σύντροφο μας, να μας αξιολογήσει στο τέλος της συνεύρεσης μας.Η πραγματική επιβράβευση,ο ουσιαστικός έπαινος του εραστή ,είναι η υπερβατική εμπειρία που βίωσε μαζί της κατα την διάρκεια της επαφής τους και για την οποία της αξίζει τουλάχιστον ένα "ευχαριστώ".
Όπως σε μια Μιλόνγκα ( εκδήλωση όπου συγκεντρώνονται φίλοι του ταγκό για να χορέψουν) ζητάς την άδεια απ την υποψήφια ντάμα σου,να σου παραχωρήσει την χορευτική συντροφιά της (τον έλεγχο δηλαδή της κινητικής της ισορροπίας που θα απελευθερώσει το θηλυκό της μεγαλείο) έτσι και στο ερωτικό "ταγκό" το ουσιαστικό ζητούμενο της ερωτοτροπίας είναι η παραχώρηση ,απ την πλευρά της συντρόφου μας,της ηδονικής της ισορροπίας και έτσι η απελευθέρωση της σαγηνευτικής της έκφρασης.
Κλείνοντας το θέμα θα κάνω μια μικρή αναφορά και στο πως αξίζει να αντιμετωπίζεται ένα πιθανό σεξουαλικό πρόβλημα απ το ζευγάρι.Και εδώ η ταγκό οπτική δεν προσφέρει απλώς μια ποιητική γαρνιτούρα αλλά έχει έναν πολύ πιο ουσιαστικό ρόλο.Όπως ήδη έχω γράψει στο κείμενο αυτό, η ερωτική κορύφωση δεν περιορίζεται σε κάποια σωματική επίδοση (αποκλειστικά και μόνο) αλλά πρόκειται για μια ευρύτερη απελευθέρωση,η οποία παρασύρει όλη μας την ύπαρξη.Μέσα σε αυτό το κλίμα απελευθέρωσης έχει θέση και η στάση μας απέναντι σε πιθανό σεξουαλικό πρόβλημα.Σήμερα η επιστήμη παρέχει αποτελεσματικές λύσεις/θεραπείες για κάθε κατάσταση. Προυπόθεση ,βέβαια,επιτυχίας τους είναι η συνειδητοποίηση ,απο πλευράς μας,ότι το ταγκό χορεύεται με δυο.Άν οι δυο σύντροφοι επιθυμούν να χορέψουν μαζί ένα ταγκό,θα το καταφέρουν εκπλήσοντας ακόμα και τους ίδιους τους εαυτούς τους.Αυτό που γράφω οπτικοποιήστε το στην φαντασία σας με την σκηνή του εκπληκτικού ταγκό της ταινίας "Άρωμα Γυναίκας".Τον ρόλο του καβαλιέρου τον είχε ο τυφλός Άλ Πατσίνο,ενώ η ντάμα του ήταν μια μάλλον συνεσταλμένη κοπέλα που "φίμωνε" την έκφραση της έντονης επιθυμίας της για ταγκό.Ωστόσο,και οι δυο μαζί,μέσα απ την αλληλεπίδραση καβαλιέρου-ντάμας,απελευθερώθηκαν απ τους προαναφερόμενους περιορισμούς τους και χόρεψαν ένα φανταστικό ταγκό.
