Αναμφισβήτητα η μητρότητα είναι μια "ιερή" ιδιότητα που ξεπερνάει κάθε άλλη ανθρώπινη λειτουργία,ακριβώς γιατί χαρή σε αυτήν δημιουργείται και αναπτύσεται ο άνθρωπος.Για να μην δημιουργηθούν παρεξηγήσεις,διευκρινίζω ότι η μητρότητα δεν είναι ,απαραίτητα και μόνο, η συνέχεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού.Η μητρότητα ξεκινάει απ την στιγμή που η γυναίκα γίνεται περιβάλλον προστασίας και αγάπης για ένα παιδί,είτε αυτό προέρχεται απ την μήτρα της είτε απ την μήτρα κάποιας άλλης γυναίκας.Η μητρότητα αντικατοπτρίζεται και σε άλλες εκδηλώσεις,όπως στην φροντίδα που δείχνει το μικρό κοριτσάκι στις κούκλες του ή η γυναίκα κάθε ηλικίας σε άλλα παιδάκια (baby-sitting,βρεφονηπιαγωγός,δασκάλα κλπ) ή ακόμα και σε ζωάκια.Μέσα απο τέτοιες εκφράσεις το κορίτσι-κοπέλα-γυναίκα, προβάρει και φοράει μητρικό ένδυμα.
Οι πιο εξελικτικές απόψεις γύρω απ το ζευγάρωμα αρσενικού-θηλυκού,θέλουν τον άντρα να επιλέγει την ερωτική σύντροφο και με κριτήρια μητρικής επάρκειας.Έτσι ο χαρακτηρισμός "όμορφη γυναίκα" δεν είναι μόνο μια γεωμετρική αξιολόγηση της σωματομορφής της αλλά ενέχει στο βάθος του και μια βαθμολόγηση της υγείας της υποψήφιας συντρόφου,έτσι όπως αυτή αποτυπώνεται στην εμφάνιση της.Για παράδειγμα η ερυθρότητα των βλεννογόνων της και ειδικότερα των χείλεων της αποτελεί και έναν δείκτη καλής αιμάτωσης/υγείας,το πλούσιο στήθος της αξιολογείται και σαν επάρκεια στην γαλακτοφορία-θηλασμό,η ανοιχτή λεκάνη σαν εγγύηση ομαλού τοκετού κλπ.Με βάση λοιπόν αυτήν την θεώρηση ,το αρσενικό δεν σαγηνεύεται μονοδιάστατα απ την θηλυκή παρουσία (πόσο καλή είναι στο κρεβάτι) αλλά πίσω απο μια φαινομενικά σεξιστική αξιολόγηση εμπεριέχεται και η εκτίμηση του αν και κατα πόσο η συγκεκριμένη γυναίκα είναι η καλύτερη επιλογή ως μάνας των απογόνων του.Φυσικά κάτω απ την ομπρέλα της εξελικτικής άποψης ,περιγράφονται και ανάλογα κριτήρια επιλογής αρσενικού απ το θηλυκό.
Μεταφέροντας αυτήν την οπτική σε πιο συμπεριφορική σφαίρα ίσως φτάσουμε στο σημείο να δικαιώσουμε τον στίχο "Μου θυμίζεις τη μάνα μου,γι αυτό και σ'αγαπάω".Αυτό βέβαια το γράφω και με μια διάθεση κάπως πιο χιουμοριστική και απλουστευτική.Σίγουρα η μητέρα μας και η σχέση μας με αυτήν είναι ένας πρώτος σταθμός στην διαμόρφωση του τρόπου που σχετιζόμαστε (οι άντρες) με τις γυναίκες. Απο εκεί και πέρα οι a posteriori εγγραφές μας επεξεργάζονται αυτό το αρχικό μοντέλο και το εξελίσσουν διαφορετικά σε κάθε άνθρωπο.Το "μου θυμίζεις τη μάνα μου" δεν έχει πάντα θετικό πρόσημο συντροφικότητας. Μπορεί η σχέση με την μάνα μου να ήταν τραυματοφόρος και συνεπώς το "μου θυμίζεις τη μάνα μου" να προοιωνίζει μια μάλλον συγκρουσιακή συντροφική αλληλεπίδραση.Αφήνοντας όμως στην άκρη την διερευνητική λεπτολογία,θα μπορούσαμε να πούμε ότι η μητρική διάσταση του θηλυκού μπορεί να αποτελέσει πόλο έλξης για το αρσενικό, είτε με τη μορφή "αναζητώ την καλύτερη μάνα για τα παιδιά μου",είτε "αναζητώ την ίδια μου τη μάνα",είτε "αναζητώ μια βελτιωμένη έκδοση της μάνας μου".Μάλιστα,χωρίς να επιδιώκω Φροϋδίζοντες συνειρμούς,είμαι ανοικτός ακόμα και στο ενδεχόμενο το σέξ (σε κάποιο βαθμό) να έχει και μια διάσταση αναβίωσης της προσδοκόμενης (απαγορευμένα επιθυμητής) σωματικής αλληλεπίδρασης παιδιού-μάνας.
Άν αυτά που έγραψα μέχρι εδώ,θεωρήσουμε ότι αποτελούν μια εκ των έξω οπτική (απο πλευράς του αρσενικού) πάνω στις ερωτεύσιμες πτυχές της μητρότητας,ας προσπαθήσουμε να δούμε το ίδιο τοπίο εκ των έσω (πιο κοντά και εντός του θηλυκού).
Το γυναικείο κορμί είναι πλασμένο ,σε μεγάλη έκταση,ως σώμα μητέρας.Η έντονα προβάλλουσα διόγκωση των μαστών της στεγάζει τους ειδικά ανεπτυγμένους μαζικούς αδένες της που παράγοντας γάλα προορίζονται για την θρέψη του παιδιού της.Η μήτρα της είναι η πρώτη φωλιά του παιδιού της ενώ ο κόλπος αποτελεί το μονοπάτι που το παιδί αυτό θα διαβεί για να βρεθεί στον κόσμο μας.Όλη αυτή η συσκεύη στέγασης (μήτρα) και εξόδου (κόλπος) του παιδιού της,βρίσκεται μέσα στην ειδικά διαμορφωμένη/διευρυμένη λεκάνη της.Άς φέρουμε για λίγο στο μυαλό μας το πως αναπαριστούμε το θηλυκό κορμί με κινήσεις των χεριών μας ή με το μολύβι μας.Δυο παράλληλες κυμματοειδείς καμπύλες οι οποίες σχηματίζουν ένα άνοιγμα προς τα πάνω (περιοχή μαστών) και ένα άνοιγμα προς τα κάτω (περιοχή λεκάνης).Σκιαγραφούμε ,δηλαδή, την φιγούρα της θηλυκότητας με τις καμπύλες που περιέχουν τις βιολογικές δομές (μαστός,μήτρα-κόλπος) της μητρότητας.
Αυτή η ανατομική και εικαστική γεφύρωση της θηλυκότητας με τη μητρότητα,υποστηρίζεται και απ το νευροενδοκρινικό σύστημα της γυναίκας.Ο γυναικείος οργανισμός αποτελεί ένα αρμονικά μεταβαλλόμενο σύστημα που επαναλαμβάνεται σε περίπου μηνιαία βάση.Αυτή η επαναλαμβανόμενη μεταβλητότητα πολύ εύστοχα προσδιορίζεται με τον όρο περίοδος.Μπορεί στο άκουσμα αυτής της λέξης να μας έρχεται στο νού η εμμηνόρροια (μου ήρθε η περίοδος),στην πραγματικότητα όμως είναι ένας όρος δανεισμένος απ την φυσική των ταλαντώσεων (Περίοδος = το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να πραγματοποιηθεί μια ταλάντωση).Το γυναικείο σώμα "ταλαντώνεται" ανατομικά (υπερτροφία ενδομητρίου-απόπτωση ενδομητρίου με συνοδό αιμορραγία κλπ) αλλά και ορμονικά (διακυμάνσεις οιστρογόνων, προγεστερόνης,ωοθυλακιοτρόπου και ωχρινοτρόπου ορμονών).Άν αυτές οι ταλαντώσεις θεωρήσουμε ότι αποτελούν ταλαντώσεις της μητρικής της λειτουργίας (αφου σχετίζονται με την γονιμότητα της) τότε παράλληλα με αυτές εξελίσσεται και μια ταλάντωση στην ερωτική της διάθεση.Η επιθυμία της για σεξουαλική συνεύρεση γίνεται εντονότερη κατα την φάση της ωοθυλακιορρηξίας (τις μέρες εκείνες που χαρακτηρίζουμε ως γόνιμες) ενώ η ένταση αυτή υποχωρεί στο υπόλοιπο διάστημα του κύκλου.Δεν θα ήταν λοιπόν υπερβολικό το να πούμε ότι ο σκοπός της μητρότητας (γόνιμες μέρες) συνάδει με μια πιο σφριγηλή ερωτική επιθυμία.(Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων,με το παραπάνω δεν υποστηρίζω ότι η γυναικεία σεξουαλική διάθεση σχετίζεται αποκλειστικά και μόνο με τον μητρικό της προορισμό).
Σε προηγούμενα κείμενα και βίντεο μου έχω αναφερθεί εκτενώς στην ορμόνη Ωκυτοκίνη.Πρόκειται για μια μικρή πρωτεϊνη (πεπτίδιο) που αποτελείται απο 9 αμινοξέα.Το πεπτίδιο αυτό παράγεται απο πυρήνες του υποθαλάμου και στην συνέχεια μεταφέρεται και αποθηκεύεται στον οπίσθιο λοβό της υπόφυσης (νευροϋπόφυση).Απο εκεί εισέρχεται στην κυκλοφορία και επιδρά σε μυϊκά κύτταρα,κυρίως στα μυοεπιθηλιακά κύτταρα του μαζικού αδένα (τα οποία "αρμέγουν" τις αδενοκυψέλες του μαστού και ωθούν το γάλα προς τα έξω),στις μυϊκές ίνες της θηλής του μαστού (έγερση θηλών) καθώς και στο μυομήτριο (προκαλώντας συσπάσεις στη μήτρα).Ακριβώς λόγο των συσπάσεων που προκαλεί στην μήτρα κατα τον τοκετό,πήρε και το όνομα της.Ωκύς = ταχύς και η κατάληξη -τοκίνη προέρχεται απ το ρήμα τίκτω που σημαίνει γεννώ.Ωκυτοκίνη λοιπόν κατα λέξη σημαίνει επιτάχυνση γέννας.Πέρα απ τις επιδράσεις της Ωκυτοκίνης στον μαστό και τη μήτρα,φαίνεται ότι επιδρά και στο κεντρικό νευρικό σύστημα.Αυτή λοιπόν η νευρορμόνη του υποθαλάμου κατα ένα μέρος της κατευθύνεται απ τον υποθάλαμο προς τη υπόφυση ενώ ένα άλλο μέρος της διαβιβάζεται σε άλλες θέσεις του εγκεφάλου οι οποίες συμμετέχουν στην δημιουργία συναισθημάτων. Τα "ωκυτοκινικά συναισθήματα" έχουν τον χαρακτήρα της έντονης πρόσδεσης και της ,εξ αυτής, ικανοποίησης.Αυτή η παρατήρηση ενέπνευσε το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθεί η Ωκυτοκίνη στην ψυχοφαρμακολογία.Άλλοι κάπως βιαστικά την βάφτισαν και σαν ορμόνη της αγάπης.
Ο λόγος που ξαναναφέρθηκα στην ορμόνη αυτή είναι γιατί η δράση της φαίνεται να εξυπηρετεί τόσο την μητρική λειτουργία όσο και ευρύτερα την θηλυκή ηδονή είτε αυτή απορρέει απ την μητρότητα είτε απ την σεξουαλικότητα της.Η διόγκωση της μήτρας της επιτόκου γυναικός,πυροδοτεί νευρικές ώσεις οι οποίες ενεργοποιούν την παραγωγή ωκυτοκίνης απ τον υποθάλαμο.Η ωκυτοκίνη μέσω της κυκλοφορίας επιδρά στις μυϊκές ίνες της μήτρας και έτσι ξεκινούν οι συσπάσεις της (ωδίνες) και επιτυγχάνεται ο τοκετός.Επίσης ,το μωράκι σφίγγοντας τη θηλή του μαστού ανάμεσα στα χείλη του,γεννά πάλι ώσεις για την απελευθέρωση ωκυτοκίνης,η οποία επιδρώντας στα μυοεπιθηλιακά κύτταρα των αδενοκυψελών εξωθεί το γάλα προς τη θηλή.Η θηλή πάλι με την δράση της ωκυτοκίνης εγείρεται και έτσι ο μαστός γίνεται ένα είδος μπιμπερό απ το οποίο το βρέφος μπορεί εύκολα να πίνει γάλα.Η "ωκυτοκινούχος" μητέρα πλημμυρίζει απο συναισθήματα έντονης πρόσδεσης προς το παιδί της.
Στην ερωτική αλληλεπίδραση εμφανίζονται επίσης ωκυτοκινογόνα ερεθίσματα.Ο ερωτικός σύντροφος λχ μαλάσοντας,απομυζώντας, πιπιλίζοντας ή φιλώντας τις θηλές του μαστού της συντρόφου του,διεγείρει την απελευθέρωση ωκυτοκίνης.Η ωκυτοκίνη μέσω της αιματικής κυκλοφορίας οδηγεί σε σύσπαση των μυϊκών ινών των θηλών και έτσι εξηγείται η εμφάνιση της έγερσης των θηλών κατα την σεξουαλική διέγερση της γυναίκας.Ενδεχομένως η ωκυτοκίνη επιδρώντας σπασμογόνα στη μήτρα να πυροδοτεί και την πυελική κινητοποίηση που παρατηρείται (όταν παρατηρείται) στον οργασμό,αν και έχουν υποδειχτεί και άλλοι μηχανισμοί γι αυτήν την κινητοποίηση. Το έντονο και ιδιαίτερο συναισθηματικό άρωμα που αναφέρεται απο πολλές γυναίκες,κατα την σεξουαλική διέγερση και κορύφωση τους,έχει ωκυτοκινικά χαρακτηριστικά.Πολύ πιθανόν,αυτό το "άλλο" που βιώνει ή επιθυμεί να βιώσει η γυναίκα κατα την ερωτική αλληλεπίδραση και που γίνεται δύσκολα κατανοητό απο τον άντρα,να είναι αποτέλεσμα αυτής της γεφύρωσης μητρότητας και θηλυκότητας.Μπορεί η ωκυτοκίνη να είναι το μυστικό κλειδί σε αυτήν την σύνδεση ή μπορεί να μην είναι ή να είναι μαζί με πολλούς άλλους παράγοντες.Αυτό όμως δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία μιας και όπως ήδη είπαμε το γυναικείο κορμί είναι φτιαγμένο ώστε να φιλοξενεί την μητρική συσκεύη.Μια ολοκληρωμένη λοιπόν ηδονική εμπειρία δεν μπορεί παρά να αντηχεί στο σύνολο του οργανισμού της,στο θηλυκό και στο μητρικό της σώμα.
Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και σε άλλα στοιχεία που δημιουργούν την αίσθηση ότι η μητρότητα και η ερωτεύσιμη θηλυκότητα συναντιούνται κάπου στο βάθος της γυναικείας ύπαρξης.Αυτά όμως που έγραψα είναι ήδη πάρα πολλά για ένα αφιέρωμα στη γυναίκα-μητέρα που γιορτάζουμε μεθαύριο.Χρόνια πολλά,λοιπόν,σε κάθε γυναίκα μιας και κάθε γυναίκα έχει προικοδοτηθεί με το μητρικό χάρισμα το οποίο μπορεί και εκδηλώνει με πολλούς τρόπους σε κάθε ηλικία και φάση της ζωής της.Ο ρόλος της μητέρας δεν θα πρέπει να καταργεί, στη συνείδηση σας, την ερωτική και ερωτεύσιμη φύση σας.Ίσα ίσα που θα πρέπει να την ενισχύει και να την εμπλουτίζει.Φυσικά και οι άντρες αξίζει να προσπαθήσουμε να δούμε την γυναίκα σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια, σαν ερωμένη αλλά και σαν φορέα μητρότητας ταυτόχρονα.Αυτή η ολοκληρωμένη φιγούρα αντιστοιχεί στην σημαντικότερη γυναίκα της ζωής μας.
Λίγα λόγια για το βίντεο : Το συγκρότημα The Mostar Diving Club είναι ένα απ τα αγαπημένα μου κυρίως σε ότι αφορά του μουσικό τους ύφος.Τυχαία ανακάλυψα το συγκεκριμένο ερασιτεχνικό βίντεο που είναι μουσικά επενδυμένο με τραγούδι των Mostar.Η δημιουργός αυτού του βίντεο οπτικοποίησε ότι εγώ θα χρειαζόμουν σελίδες για να περιγράψω.Η φύση είναι το απόλυτο θηλυκό (στο ανάγλυφο της κυριαρχούν οι θηλυκές καμπύλες) αλλά και η απόλυτη μητέρα (τα πάντα γίνονται απο αυτήν και εντός αυτής).Αυτή την αποτύπωση της φυσικής ομορφιάς την βλέπουμε πολύ επιτυχημένα στο βίντεο,μιας ομορφιάς όχι μόνο σε ότι αφορά το γεωλογικό (θηλυκό) ανάγλυφο αλλά και λόγο των δημιουργημάτων-παιδιών της φύσης (χλωρίδα και κορίτσια σε άνθιση),άρα της μητρικής λειτουργίας της φύσης.Ακόμα και οι δυο κοπέλες θα μπορούσαν να αναγνωρισθούν ως σύμβολα του δίπτυχου μητρότητας-θηλυκότητας.Η μια απο αυτές παίζει κιθάρα,παράγει μουσική,δημιουργεί έμπνευση,γεννά λοιπόν ομορφιά.Η άλλη κρατά ένα ψάθινο καλάθι ,σκεπασμένο με καρό τραπεζομάντηλο, που συνειρμικά μας κάνει να πιστεύουμε ότι εκεί μέσα υπάρχουν πικ-νικ λιχουδιές.Η γυναίκα-μητέρα δεν γεννά μόνο το σώμα των παιδιών της (μητρική συσκεύη) αλλά αναγεννά και το πνεύμα μας,μας εμπνέει (ερωτική σύντροφος).Όσο για τις "λιχουδιές" της ,χορταίνουν τα παιδιά (μητρότητα) αλλά και εξευγενίζουν την ερωτική ικανοποίηση μας (θηλυκότητα).
