Μιλώντας αποκλειστικά με όρους και προοπτικές περισσότερης ηδονής,μοιάζει πολύ λίγο το να επικεντρωνόμαστε σε μερικές δεκάδες δευτερόλεπτα που διαρκεί ο οργασμός.Μοιάζει σαν να μιλάμε για το κερασάκι στην τούρτα παραβλέποντας όμως όλη την υπόλοιπη τούρτα.Μπορεί ο οργασμός να σηματοδοτεί (όταν εμφανίζεται) μια κορυφή στην σεξουαλική ένταση,ένα peak,ωστόσο η ερωτική ηδονή (σαν εγκεφαλικό φαινόμενο) δεν περιορίζεται και δεν πρέπει να περιορίζεται σε αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα.Νευροδιαβιβαστές που σχετίζονται με το "φτιάξιμο" μας,το ανέβασμα της διάθεσης μας,εκτείνουν τη δράση τους πολλές φορές πολύ πέρα απ τον οργασμό (είτε πριν είτε μετά απο αυτόν) και δεν είναι αποκλειστικά οργασμικοί.Ξεχωρίζοντας και κυνηγώντας μόνο αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα κορύφωσης μάλλον υποτιμάται το συνολικό εύρος ευχαρίστησης που μπορεί να παράγεται και να αγκαλιάζει το ζευγάρι.Ο λαός λέει "σαν πετύχει η μ..κία,τύφλα να έχει το γ..μήσι" και δεν έχει άδικο αν το ζητούμενο μας είναι το "στενό" βίωμα του οργασμού.Ο αυνανισμός φαίνεται να είναι μια πιο σίγουρη οδός για να φτάσει στον οργασμό είτε ο άντρας ή ακόμα περισσότερο η γυναίκα.Αλήθεια όμως αυτό και μόνο μας ικανοποιεί σαν πεμπτουσία της σεξουαλικής απόλαυσης?Το χέρι μας,οι δονητές ή άλλα βοηθήματα μπορούν να αντικαταστήσουν την συντροφική συνεύρεση ?Κι ακόμα περισσότερο μπορούμε να βαθμολογήσουμε την απόλαυση που μπορεί να μας προσφέρει η/ο σύντροφος σε μια κλίμακα που μονάδα μέτρησης(σύγκρισης) είναι η αυνανιστική εμπειρία (χωρίς να υπαινίσομαι κάτι αρνητικό για τον αυνανισμό) ?
Στο κείμενο που αφιέρωσα στο ερωτικό νέκταρ,στην ευρύτερη εμπειρία της ερωτικής ικανοποίησης στα πλαίσια διαφυλικών σχέσεων,μίλησα για μια άλλη κατάσταση συνειδητότητας. Έναν διαφορετικό τρόπο πρόσληψης και ερμηνείας της πραγματικότητας.Οι χρήστες ναρκωτικών ουσιών (πχ LSD) συχνά περιγράφουν με μια παρόμοια ορολογία την εμπειρία που τους προσφέρει η ουσία που λαμβάνουν.Όχι τυχαία,μιας και ήδη υπάρχουν ενδείξεις ότι νευρικά κυκλώματα και νευροδιαβιβαστές που δημιουργούν αυτό το "φτιάξιμο" με την επίδραση εθιστικών ουσιών είναι παρόντα και στην ερωτική αλληλεπίδραση.Απ την πρώτη στιγμή που θα συναντήσουμε το άτομο που κινητοποιεί αυτήν την βιοχημεία μέσα μας,μπαίνουμε σε μια μη ελεγχόμενη νιρβάνα.Σε αυτή τη νιρβάνα,ο οργασμός είναι μια μόνο (και όχι απαραίτητα η σημαντικότερη) πτυχή ηδονής.Και μόνο που συναντιόμαστε με το άτομο αυτό,αρκεί για να αρχίσουμε να διανύουμε τα πρώτα χιλιόμετρα ερωτικής έκστασης.Η διάθεση μας είναι αλλαγμένη,η ενεργητικότητα μας είναι αλλαγμένη,ο κόσμος γύρω μας αλλάζει ολόκληρος.Δεν υπάρχει κάποια δραστηριότητα που να κάνουμε με το ταίρι μας και να μην είναι μεστή απο απολαύσεις.Η εμπειρία του να είμαστε μαζί της/του δεν συγκρίνεται με καμμιά άλλη. Ο άνθρωπος αυτός γίνεται το ερωτικό "παραισθησιογόνο" μας που μας οδηγεί σε πολύ "high" καταστάσεις.Κι ακριβώς τότε είναι που το σέξ απ το πρώτο του λεπτό,απ το πρώτο άγγιγμα,το πρώτο φιλί γίνεται μια αμίμητη και παρατεταμένη απολαυστική εμπειρία.Σε αυτό το ντελίριο,ναι μπορεί να υπάρξει και οργασμός,όμως δεν είναι αυτό το αποκλειστικό ή το εξ αρχής μοναδικό ζητούμενο μας.Πολύ πριν απο αυτόν ξεκινούμε να εξαργυρώνουμε ηδονές και να νιώθουμε πλουσιότεροι. Παρακαλούμε η εμπειρία αυτή να μην τέλειωνε ποτέ και έτσι αν ο οργασμός αποτελεί το άνοιγμα της εξόδου απ τον σεξουαλικό κύκλο τότε αυτή η έξοδος θέλουμε να μην έρθει γρήγορα ή αν έρθει επιθυμούμε να ξαναβρούμε είσοδο σε έναν νέο κύκλο.Δεν θα μπορούσα λοιπόν να δώσω τον χαρακτηρισμό "φιλήδονος" σε κάποιον που κυνηγάει μανιωδώς και μόνο αυτά τα λίγα οργασμικά δευτερόλεπτα και τα προτιμάει απο ένα πιο παρατεταμένο και πιο πλούσιο ηδονικό μενού.Μην ξεχνάμε ότι ο οργασμός είναι ένα απ τα πιάτα που σερβίρονται στο ερωτικό δείπνο και συνεπώς θα μας μείνει η γεύση του μόνο όταν εξίσου νόστιμα είναι και τα πιάτα που προηγούνται ή ακολουθούν αυτόν.Άν γαστρονομικά χαλαστούμε απ τα πρώτα πιάτα τότε δεν θα μπορέσουμε να απολαύσουμε τα επόμενα όπως τους αξίζει,όσο νόστιμα και αν είναι αυτά.
Κάποιες φορές αγχώνονται,άντρες και γυναίκες,σχετικά με το αν θα καταφέρουν να οδηγήσουν σε οργασμό τον σύντροφο τους.Το να "τελειώνουμε" μαζί δεν πρέπει να ταυτίζεται με το τελειώνουμε και ταυτόχρονα.Απλά όπως ο ένας παρευρίσκεται και συμμετέχει στο τελείωμα του άλλου αυτό αξιώνει και ο άλλος απο εμάς,να βρισκόμαστε εκεί και να συμμετέχουμε στο δικό του τελείωμα.Αυτό ακούγεται κάπως καταναγκαστικό ,στην κατάσταση όμως της ερωτικής νιρβάνας είναι μάλλον αυθόρμητο,αυτονόητο,συμβαίνει απο μόνο του.Επιθυμείς να είσαι παρών και να απολαμβάνεις κάθε στιγμή της ερωτικής γιορτής της/του συντρόφου σου και αν είναι δυνατόν να μην τελειώσει ποτέ αυτή.Σίγουρα κάθε μορφή διασκέδασης μπορεί σε κάποια φάση να μας καταπονεί σωματικά,όμως ποιός λέει όχι στην διασκέδαση,ποιός δεν θέλει να βγαίνει και να διασκεδάζει ακόμα και κάθε μέρα αν είναι δυνατόν ? Ποιός δεν ονειρεύεται μια ζωή γεμάτη απο πάρτυ και ξεφάντωμα ?
Αντί για επίλογο ας θυμηθούμε όλοι το ζευγάρι των ηθοποιών Σπύρου Καλογήρου και Ευαγγελίας Σαμιωτάκη.Ο κακός του ελληνικού κινηματογράφου είχε βρεί στο πρόσωπο της γυναίκας του,το ελιξήριο της ισόβιας ευδαιμονίας του.Της έγραφε ποιήματα μέχρι τα βαθιά γεράματα του και έδειχνε τρισευτυχισμένος δίπλα της.Δεν είναι το μόνο ζευγάρι που το κατάφερε αυτό ούτε απ την άλλη υπονοώ ότι δεν χρειάζεται και κάποια "δουλίτσα" ανάμεσα στους δυο για να αντέξει αυτή η ευδαιμονία στον χρόνο.Όμως οι πραγματικά φιλήδονοι μπορούν να βρούν τον δρόμο.Ποιός δεν θα ήθελε να είναι όσο περισσότερο ευτυχισμένος γίνεται ? Τις ευχές μου λοιπόν σε όλους για μονιμότερες και πιο παρατεταμένες ηδονές.Ηδονές όπου ο χρόνος δεν θα καταγράφει την πορεία προς την εξάντληση τους αλλά προς τη διεύρυνση και τον εμπλουτισμό τους.Άν είσαι πραγματικά φιλήδονος/η μπορείς και να τις διεκδικήσεις και να τις προσεγγίσεις.
Υ.Γ. Στις 8 Αυγούστου γιορτάζουν και η Τριανταφυλλιά και ο Τριαντάφυλλος,χρόνια τους πολλά.Με τους συνειρμούς αυτής της γιορτής-τα τριαντάφυλλα δηλαδή- ας γαρνίρουμε/στολίζουμε και την κάθε επέτειο (παγκόσμια ή προσωπική) ερωτικής ικανοποίησης που στην τελική είναι ένα πολύτιμο δώρο που μόνο η ερωτική συντροφικότητα μπορεί να μας χαρίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου