Στις 17/11....έχει πανσέληνο (ή το σινεμά "Παράδεισος" της ψυχής)

17 Νοεμβρίου.Άλλη μια επέτειος στην οποία είθισται ν'ακούμε πομπώδεις λόγους απο μάλλον "μικρόσχημους", ιστορικά, ανθρώπους.Εχει χυθεί τόση πολλή κομματική μπογιά σε αυτή τη μέρα που φοβάμαι ότι αν όντως είχε κάποιο νόημα να μεταφέρει, αυτό αρχίζει και γίνεται μάλλον παρδαλό.Επειδή ποτέ δεν με ενδιέφεραν οι πολιτικάντικες αποχρώσεις,θα προσεγγίσω τον πιθανό παλμό ,μιας τέτοιας επετείου,μέσα απ την ανθρωπιά και το συναίσθημα.Η αίσθηση μου είναι ότι σε μια γιορτή δημοκρατίας δεν πρωταγωνιστούν άνθρωποι με εμπάθειες και μονοχρωματικό ιδεασμό.Περισσότερο ταιριαστοί μου φαίνονται οι άνθρωποι με ποικιλία και ευρύτητα απόψεων.Όμως,αυτό αφορά το μυαλό τους κι εγώ επιλέγω να ακροασθώ την καρδιά τους.Ήταν νέοι,ιδεολόγοι ή ιδεαλιστές,οραματιστές ή ονειροπόλοι,είχαν δηλαδή έναν μάλλον εφηβικό τρόπο σκέψης. Μια δύναμη που σίγουρα εξουσιάζει τέτοιους ανθρώπους είναι ο έρωτας.

Το βράδι αυτης της 17ης Νοεμβρίου θα έχει πανσέληνο. Ας αγκυροβολήσουμε τα μάτια μας στο φεγγάρι και ας μεθύσουμε απ το άρωμα του.Αυτό και μόνο αρκεί ώστε να μπούμε στους ρυθμούς ενός εφηβικού σκέπτεσθαι.Αυτό και μόνο αρκεί για να "φτιαχτούμε" απο αναθυμιάσεις ιδεών, όχι μικροκομματικών και διασπαστικών, αλλά ενωτικών και πανανθρώπινων.Αυτό ακριβώς είναι παλμός ζωής που σε κάνει να νιώθεις περήφανος για την ανθρώπινη φύση σου............

　
  Μια μέρα μαζί σου σίγουρα δεν θα διαρκεί μόνο εικοσιτέσσερις ώρες.Θα πρέπει να κρατά πολύ παραπάνω ,ίσως και μια ολόκληρη ζωή.Κι αυτό δεν είναι ούτε υπερβολή,ούτε ζαχαρωμένα λόγια.Συλλογίσου ,για λίγο,μια οποιαδήποτε περίοδο της ζωής σου,ας πούμε όλον τον τελευταίο χρόνο. Αρκετές μέρες του θα είχαν έγνοιες,προβληματισμούς ή και στεναχώριες.Αλήθεια,όμως, πόσες απο αυτές τις μέρες θυμάσαι με λεπτομέρεια ; Μάλλον λίγες και ελάχιστα.Πιο έντονα αποτυπώθηκαν μέσα σου οι μέρες ή οι στιγμές που σου συνέβη κάτι όμορφο,κάτι εξαιρετικό.Μπορεί οι μέρες ή οι στιγμές αυτές να μην ήταν πολλές,όμως καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος των αναμνήσεων αυτού του χρόνου.Το ακόμα πιο σίγουρο είναι ότι όσο περνάει ο καιρός,αυτές οι λίγες ξεχωριστές στιγμές θα είναι οι μόνες αναμνήσεις που θα έχεις απο αυτόν τον χρόνο.Άν λοιπόν για μένα είσαι κάτι τόσο ξεχωριστό, πως θα μπορούσε η όποια μέρα μαζί σου να διαρκεί 24 ώρες,πως θα μπορούσαν οι όποιες στιγμές μαζί σου να είναι μόνο μερικά λεπτά ; Μπορεί η ομορφιά σου να κατακτά ακαριαία τα μάτια,το ιδιαίτερο και το μοναδικό της ,όμως, καταλαμβάνουν πολλή μνήμη.Μνήμη που αντιστοιχεί σε χρόνια ζωής.

Τη μέρα μαζί σου,μόνο εσύ είναι ότι ακούγεται σε όλη τη φύση.Κάθε ήχος σου γίνεται συμπαντικό τραγούδι.Εσυ είσαι και το άρωμα εκείνης της μέρας.Κάθε ουσία σου γίνεται εσάνς όλου του αέρα.Στη μέρα μαζί σου,μονάχα χάδια και φιλιά μπορούν να σε αγγίξουν.Γύρω σου μια αγκαλιά σε προστατεύει απ'οτιδήποτε άλλο.Κι αν όλα αυτά ακούγονται υπερβολικά,το μόνο μου επιχείρημα είναι ότι έτσι έχω σκεφτεί,έτσι ονειρεύομαι μια τέτοια μέρα.Αυτό θέλω να ζω μια τέτοια μέρα, αυτό θέλω να θυμάμαι,αυτό είναι ότι θα καταθέτω σαν γεγονός της μέρας.

Η μέρα μαζί σου,μια τέτοια μέρα,δεν ξέρω πότε θα'ρθεί , γνωρίζω όμως ότι κάπου ήδη υπάρχει.Μπορώ να την αναπνέω, να την ακούω,να την αισθάνομαι κλείνοντας τα μάτια μου.Μια τέτοια μέρα δεν υπάρχει μιζέρια,δεν υπάρχουν μικρότητες,ούτε θόρυβοι,ούτε "φαντάσματα".Γιατί μια τέτοια μέρα αγαπώ όλο τον κόσμο αφου μέσα σε αυτόν γεννήθηκες και υπάρχεις εσύ. Είναι σαν να φτιάχτηκε ο κόσμος για να γαρνίρει την παρουσία σου.Αλήθεια,πως μπορείς να μην λατρεύεις αυτόν τον κόσμο ; Eίναι τόσο ιερά όμορφες τέτοιες στιγμές που το μόνο που θα με φόβιζε θα ήταν το να μην τις χαλάσω με κάποια αδυναμία μου ή κάποιο λάθος μου.




　

　
Άν νιώσεις όλα αυτά για έναν άνθρωπο γίνεσαι ανθρώπινος.Εκείνη δεν πρωταγωνιστεί μόνο σε ένα όνειρο σου αλλά φυλάει τον παράδεισο σου.Όσο η ψυχή σου βρίσκεται σε εγρήγορση για μια τέτοια μέρα τόσο ομορφότερη γίνεται η ζωή σου.Σε αυτή τη μέρα θέλει όλος ο κόσμος να ζεί.Κι αν κάποιοι όλο αυτό το λένε ουτοπία,ας μην ξεχνούνε ότι εκεί έχει γεννηθεί κάθε μεγάλη αξία......

Δεν πιστεύω αυτούς που λένε ότι η 17/11 είναι κάποια γιορτή, μιας και τους διαψεύδουν οι ίδιες τους οι πράξεις.Άν αληθεύει κάτι ,όμως ,απο αυτά που λένε τότε έτσι κάπως θα έσφυζε ο παλμός των πρωταγωνιστών εκείνης της ημέρας.Αίμα χάνεται μόνο σε δολοφονίες.Η ουσιαστική και αναγκαία επανάσταση είναι αυτή που μοιράζει/αποβλέπει/ συνεπάγεται την αγάπη....αποκλειστικά και μόνο.