Βρές το κλειδί....!!!!

Εδώ και δυο εβδομάδες έχω στο σαλονάκι μου...το cd της Πρωτοψάλτης,αυτό που διανέμονταν με την Real News.Όλο έλεγα θα το ακούσω,θα το ακούσω...αλλά ποτέ δεν έβρισκα την ευκαιρία...Σήμερα έπρεπε να κάνω κάποιες εξυπηρετήσεις με το αυτοκίνητο.Να λέω η ευκαιρία.Θα κάνω το Moods τσιγαράκι μου,θα ακούω τα "Φανερά Μυστικά" .....εεεε και έτσι θα ξεγελάω την βαρεμάρα που θα νιώθω με τις αναμονές που εμπεριείχε η εξυπηρέτηση.

Καλή δουλειά,αν και η Μποφιλίου με έχει κάνει λίγο πιο απαιτητικό.Ωστόσο πάντα σε κάθε cd που ακούω θέλω να βρίσκω ένα τραγούδι τουλάχιστον που να με κάνει να θέλω να το ξανακούσω .Άν δεν συμβεί αυτό....τότε μάλλον το έργο μου είναι αδιάφορο,άρα κάπου θα μείνει παραπεταμένο.Ένα τέτοιο δέσιμο πήγα να κάνω με το "Έβαζα Χ" ή τουλάχιστον με έκανε να πώ ότι όταν θα τελειώσει το cd θα ξανακούσω το τραγούδι αυτό.Ώσπου ήρθε το 9ο τραγούδι,το "Βρές το κλειδί" ...κι εκεί πραγματικά κλείδωσα. Δεν ήθελα να ακούσω άλλο....Αυτό μου αρκούσε.Η αλήθεια είναι ότι πρώτα με κερδίζει η μελωδία σε ένα τραγούδι και μετά έρχεται ο στοίχος.Εδώ ήρθαν και τα δυο σχεδόν ταυτόχρονα.Τραγούδι με άρωμα γυναίκας αλλά και με άρωμα Φρόϋντ...που σημαίνει για μένα ξεμυάλισμα.

http://www.youtube.com/watch?v=C8iyx3KPpuY

Με την ποίηση δεν τα πήγαινα ποτέ καλά.Δεν την καταλαβαίνω κι ούτε και με πολυκαίει αυτό.Ωστόσο το γεγονός οτι είναι μια μορφή συμβολικής έκφρασης...εεεε με κάνει να την έχω σε κάποια υπόληψη. Κάτι ανάλογο με τα γαλλικά που επίσης δεν τα καταλαβαίνω αλλά επειδή περιγράφουν το Παρίσι σαν την πρωτεύουσα-σύμβολο του έρωτα...εεεε έχω σε μια υπόληψη και τη γλώσσα τους.Για μένα ποίηση είναι η ψυχανάλυση,μια γλώσσα επίσης συμβόλων που πάει να περιγράψει λειτουργίες με βιολογική ρίζα.Βιολογικά γεγονότα που έχουν ένα επίπεδο αναφοράς(μια αποτύπωση) και στο "ψηφιακό" ,ανώτερο φλοιό του εγκεφάλου μας.Ο παππούς Freud τόλμησε να πεί πολλά...που μπορεί να ήταν κάποια απο αυτά φευγάτα...ίσως και ανακριβή...ωστόσο ήταν τολμηρά και συνεπώς πρωτοπόρα.Όνειρο του ήταν να επαληθευτούν κάποτε οι θεωρίες του με καθαρά βιολογικές μεθόδους...και είμαι σίγουρος ότι κάτι τέτοιο πλησιάζει με την εξέλιξη στη χαρτογράφηση του εγκεφάλου.(Επι της ευκαιρίας....παρακολούθησα μια εκπληκτική ομιλία απ το νευροχειρουργικό τμήμα του ΑΧΕΠΑ,γύρω απ τις σύγχρονες απόπειρες χαρτογράφησης και κάποια πρώτα συμπεράσματα...Έχω βάσιμες υποψίες ότι ο παππούς Freud θα δικαιωθεί σε μεγαλύτερο βαθμό απ όσο και ο ίδιος θα πίστευε).

Βρές το κλειδί....να με ξεκλειδώσεις...Χμμμμ όταν το ακούτε απο μια γυναίκα αυτό...σε ποιά εικόνα θα πήγαινε το μυαλό σας ? Ελάτε τώρα,αφήστε τις ντροπές. Κλειδί,απ τα πιο καραμπινάτα φαλλικά σύμβολα.Κλειδί-κλειδαριά,σεξουαλική συναλλαγή και για την ακρίβεια ψυχο-σεξουαλική συναλλαγή.Το ψυχό- συνήθως περνάει στα ψιλά γράμματα (ειδικά σε εμάς τους άντρες) αφ'ενός επειδή είναι λιγάκι εγκεφαλικό-ψηφιακό (δύσκολα το επεξεργάζεσαι) και αφ'ετέρου επειδή στη φάση της διέγερσης το βιώνουμε σαν σωματική ανάγκη κυρίως,σαν ορμή.Όμως απο που απορρέει η πληρότητα που νιώθουμε μετά απο μια υπέροχη σεξουαλική συνεύρεση ? Πώς καταχωρούμε/χρεώνουμε μια σεξουαλική επιτυχία/αποτυχία στον ίδιο μας τον εαυτό ? Τι μηνύματα αυτοεπιβεβαίωσης,εσωτερικής πληρότητας ή απογοήτευσης στέλνουμε στον ίδιο μας τον εαυτό ? Εεεε όλα αυτά είναι ανώτερες εγκεφαλικές λειτουργίες,δηλαδή ψυχο-.Το γμτο της υπόθεσης είναι ότι ενώ το σωματικό έχει μια αρχή και ένα τέλος,το ψυχο- έχει μόνο αρχή ,πιάνει όλο το μεσοδιάστημα μέχρι την επόμενη επαφή και πολλές φορές καθορίζει την επόμενη επαφή.Αυτό είναι το τίμημα της εξέλιξης.Πρακτικά έρωτας(ψυχο-)-σέξ είναι κάτι αδιαίρετο,συνεχές ακόμα και όταν μοιάζει σαν να μην είναι κάτι τέτοιο.Κι αυτό γιατί ότι και να κάνουμε ,μα ότι και να κάνουμε....δεν σταματούμε να βρίσκομάστε σε έναν συνεχή διάλογο με τον εαυτό μας έστω και αν χρειαστεί να "χρησιμοποιήσουμε" άλλους για να πραγματοποιήσουμε αυτόν τον διάλογο.

Λοιπόν...οι άμυνες μας υπερβαίνουν.Στο νού μου έρχεται ο κλασσικός αντίλογος σε όλα αυτά,που θα τον διατύπωνε το αρσενικό πρότυπο μάλλον. "Άκου φίλε....εγώ μετά το πηδ..μα τα μόνα μηνύματα που δέχομαι απ το μέσα μου,το ψυχό- μου, είναι πόρδ..ς και ροχαλητά άντε και κανένα κατούρημα".Εεε δεν έχεις άδικο φίλε μου...και αυτά μηνύματα είναι.Ωστόσο στο κεράτωμα ή στην αποτυχία γιατί δεν σου βγαίνουν τέτοιας μορφής μηνύματα ?Άς πούμε να έχεις κάτι σε δυσκοιλιότητα ή δυσουρία. Ποτέ δεν θα έλεγες "άστα ρε γμτο....δεν μου σηκώνονταν ή την τσάκωσα στα πράσα με άλλον...και κόντευα να σκάσω επειδή δεν μπορούσα να κλ..σω ή να κατουρίσω".Πέρδεσαι απο πάνω (φυσάς και ξεφυσάς γι αυτή τη μπόρα),κατουράς απο πάνω....έλα έλα...βλέπω τα δάκρυα σου.Όσο για το ροχαλητό ...εεε κι αυτό σου βγαίνει με μούγκρισμα,μουρμούρισμα και γενικώς γκρίνια.

Επειδή με όλη αυτην την περιγραφή αναφέρομαι στα μηνύματα που ανταλλάσουμε εμείς με τον ίδιο μας τον εαυτό ...εεεε μην θεωρήσουμε την όλη διαδικασία σαν μια αυτιστική επικοινωνία.Τα μηνύματα αυτά ανταλλάσονται με το είναι μας εξαιτίας και με την παρουσία του ερωτικού μας συντρόφου.Μας δίνει αφορμές,πλαίσια αναφοράς και τελικά ερεθίσματα μέσω των οποίων προάγεται η "ενδοεπικοινωνία".

"Βρές το κλειδί...να με ξεκλειδώσεις" όταν το ακούς απο μια γυναίκα....που θα έπρεπε να πηγαίνει επίσης το μυαλό σου ? Βρές τον τρόπο να προάγεις έναν ευχάριστο ενδοδιάλογο του εαυτού μου με τον εαυτό μου.Με ξεκλειδώνεις και έχεις την χαρά του νοικοκύρη που ανοίγει την πόρτα και μπαίνει στην θαλπωρή του σπιτιού του,στη φωλιά του.Δεν είσαι διαρρήκτης,δεν γουστάρεις να τρέχεις σαν κυνηγημένος.Ψάχνεις να βρείς το πίσω απ την πόρτα.Στόχος σου δεν είναι η διαδικασία της διάνοιξης/διάρρηξης αλλά η τελική σου εγκατάσταση.Απλά πιστεύεις ότι αν γίνεις άσσος στις διαρρήξεις,άν καταφέρεις να μπορείς να ανοίγεις κάθε πόρτα,οποιαδήποτε πόρτα.....τότε μπορείς να μείνεις εκεί που θα σε αρέσει περισσότερο.Τελικά όμως χάνεις αυτόν τον σκοπό και εθίζεσαι σε μια μάλλον άσκοπη διαδικασία...που τελικά είναι και στείρα.

Επειδή λοιπόν θέλουμε να έχουμε το ταλέντο του διαρρήκτη...χμμμ γινόμαστε σαν τους ρουμάνους διαρρήκτες,μπαίνουμε στην κλειδαριά και σπάμε τον μύλο της.Βλέπουμε την ικανότητα διάρρηξης κάθε πόρτας σαν το διαβατήριο για να πετύχουμε την πόρτα πίσω απ την οποία θέλουμε να εγκατασταθούμε.Κάπου εκεί όμως αρχίζουν και τα προβλήματα με εσάς.Φοβούμενες τους διαρρήκτες θωρακίζεστε με υπερσύγχρονους συναγερμούς ( δαιδαλώδεις άμυνες) φτάνοντας στο σημείο πολλές φορές να αλλάζετε καθημερινά τον κωδικό-pin του συναγερμού σας,να τον ξεχνάτε κι εσείς οι ίδιες και τελικά να βρίσκεστε σε ένα καθεστώς μόνιμης αναστάτωσης."Να προσέχω μη χτυπήσει ο συναγερμός...". Μέσα σε όλο αυτό το ντελίριο,μπορεί να έρθει και κάποιος φουκαράς που έχει ξεπεράσει τη φάση του ρουμάνου,εσείς όμως έχετε ήδη τη συναγερμοφοβία.....κι εκεί γίνεται το μεγάλο μπάχαλο...!!!!!Ώρες ατέλειωτες να σπάζετε το κεφάλι σας με τον κωδικό που θα αφοπλίσει το συναγερμό,να κουράζεται κι ο χριστιανός που δεν είναι και πράκτωρας της CIA για να σπάει κωδικούς αμέσως...και τελικά να χτυπάει και ο συναγερμός ενημερώνοντας σας ΄ψευδώς για την είσοδο κάποιου ρουμάνου.Εμπιστευτήτε του το pin και αν με αποδείξεις και όχι με υποψίες...τον τσακώσετε να κάνει διάρρηξη....εεεεε τότε αλλάξτε το pin σας.

Και κάτι ακόμα...Σε κάθε κλειδαριά το πρώτο πράγμα που θέλεις είναι να έχεις ένα αντικλείδι ώστε να μπορείς να μπαίνεις όποτε θέλεις.Πάς λοιπόν στον κλειδαρά και σου φτιάχνει ένα.Το δοκιμάζεις ...αλλά τίποτα...Το ξαναπάς στον κλειδαρά,στο τροχίζει πιο προσεχτικά...και μπορεί να καταφέρει να στο πετύχει ή τελικά πάλι να μην μπορείς να ξεκλειδώσεις αμέσως.Σε πιάνουν τα νεύρα,το πείσμα...λαδώνεις την κλειδαριά...και σιγά σιγά...ανακαλύπτεις ότι για το αντικλείδι σου,υπάρχει μια ειδική θέση ,ένας ειδικός χειρισμός ο οποίος σου ξεκλειδώνει την πόρτα.Αυτός ο ειδικός χειρισμός είναι ίσως και η καλύτερη θωράκιση της πόρτας.Εεεεε και όλο αυτό το στάδιο ειδικού και μοναδικού ταιριάσματος κλειδιού και κλειδαριάς....είναι τα προκαταρκτικά.Τα προκαταρκτικά ξεκινούν πάντα πολύ πριν να ξεκινήσουν.

Καλή εγκατάσταση....!!!!