Πότε γιορτάζει πραγματικά ο έρωτας

Όπως έγραψα και στο προηγούμενο πόστ μου η 14η Φεβρουαρίου είναι απλά μια ημέρα που αποφασίστηκε να αφιερωθεί στον έρωτα,μια παγκόσμια ερωτική επέτειος και όπως κάθε επέτειος έτσι και αυτή έχει περισσότερο μνημειακή αξία παρά ουσιαστική.Υπάρχει δηλαδή για να μας θυμίζει το εορταζόμενο γεγονός σαν πανανθρώπινο φαινόμενο.Σήμερα θα ήθελα να γράψω πότε ο έρωτας αποτελεί πραγματική και ουσιαστική γιορτή για το ζευγάρι και αυτό το πότε δεν θα προσπαθήσουμε να το τοποθετήσουμε σε αυστηρά χρονικές/ημερολογιακές συντεταγμένες (κάποιες συγκεκριμένες μέρες ή ώρες δηλαδή) αλλά να το περιγράψουμε σαν κλίμα,σαν συνθήκες που επικρατούν ώστε να εορτάζεται όποτε θέλουμε και μπορούμε.Ο έρωτας δεν είναι απλά μια κινητή γιορτή αλλά μάλλον μια αεικίνητη αφου γίνεται να την γιορτάζουμε ακόμα και πάντα.

Το τραγούδι που επέλεξα γράφτηκε απ τον Boz Scaggs στα μέσα της δεκαετίας του '70 και πρωτοερμηνεύτηκε απο αυτόν.Εκ των υστέρων βέβαια αξιόλογες ήταν και οι ερμηνείες απ τον Bruce Murray ,Rita Coolidge κ.α. Κατα τη γνώμη μου περιγράφει όσο πληρέστερα γίνεται το εορταστικό κλίμα και έτσι διαβάζοντας κανείς τους αναγραφόμενους στίχους στο βίντεο είναι σαν να έχει δεί την ανάπτυξη του θέματος με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.Εγώ απλώς θα προσθέσω κάποιες πινελιές για να δέσουμε τον στίχο με την φυσιολογία του έρωτα,τον τρόπο δηλαδή που φυσιολογικά μπορεί να ξετυλιχθεί.

Άν επιχειρούσαμε με πολύ χοντροκομένο τρόπο να δούμε ποιές είναι οι βασικές ομάδες συμπεριφοράς και αντίδρασης του ανθρώπου τότε θα καταλήγαμε σε δυο.Η μία έχει να κάνει με συμπεριφορές έντονης δραστηριοποιήσης και η άλλη με συμπεριφορές χαλαρής δραστηριοποιήσης.(Ας με συγχωρέσουν οι ειδικοί γι αυτήν την υπεραπλούστευση που θα κινηθεί μέσα στα όρια της εύρυτερης επιστημονικής γνώσης χωρίς να ετσιάζεται στην ακριβή
περιγραφή με πιο τεχνικούς όρους που ξέρουμε ότι είναι ακόμα υπο εξέλιξη).Τα ανώτερα κέντρα του εγκεφάλου μας αξιολογούν την πραγματικότητα που μας περιβάλλει και αποφασίζουν σε ποια απ τις παραπάνω δυο ομάδες υπάγεται αυτή η πραγματικότητα.Άν υπάγεται στην ομάδα της έντονης δραστηριοποίησης τότε αυτόματα κινητοποιείται μια άλλη μονάδα του νευρικού μας συστήματος που λέγεται συμπαθητικό νευρικό σύστημα και δίνει εντολές στα διάφορα όργανα του σώματος μας ώστε να πραγματοποιηθεί η αντίστοιχη αντίδραση απ το σύνολο του οργανισμού μας.Αντίθετα αν εκτιμηθεί ότι οι συνθήκες που μας περιτριγυρίζουν είναι πιο συμβατές με συμπεριφορές πιο χαλαρής δραστηριοποίησης τότε κινητοποιείται μια άλλη μονάδα του νευρικού μας συστήματος που λέγεται παρασυμπαθητικό σύστημα που δίνει εντολές στα επιμέρους συστήματα του σώματος μας για να φέρουν σε πέρας την αντίστοιχη συμπεριφορά/αντίδραση/λειτουργία.Για παράδειγμα σε μια κατάσταση που απειλείται η ζωή μας απο κάποιον κίνδυνο το συμπαθητικό θα δραστηριοποιήσει τον οργανισμό μας έντονα ώστε να αντιδράσει κατα τέτοιον τρόπο που να προφυλαχθεί απο αυτόν τον κίνδυνο.Αντίθετα όταν οι εξωτερικές συνθήκες είναι περισσότερο ασφαλείς και ευχάριστες τότε αρχίζει να επικρατεί το παρασυμπαθητικό. (Στην πραγματικότητα τα δυο αυτά συστήματα συνεργάζονται και συνυπάρχουν παρά βρίσκονται σε ρήξη και οι ρόλοι τους στα διάφορα όργανα μας μπορεί και να τροποποιούνται).

Ο έρωτας αναμφισβήτητα είναι μια λειτουργία που υπάγεται στην ομάδα της χαλαρής δραστηριοποίησης του οργανισμού μας ή ακόμα καλύτερα θα μπορούσαμε να πούμε ότι ευδοκιμεί σε μη στρεσογόνες συνθήκες.Για να μπορέσουμε λοιπόν να τον απολαύσουμε θα πρέπει να έχει το πάνω χέρι η αντίστοιχη μονάδα του νευρικού συστήματος ( το παρασυμπαθητικό δηλαδή) και αυτό με τη σειρά του συνεπάγεται ότι τα ανώτερα κέντρα του εγκεφάλου μας έχουν εκτιμήσει ότι η κατάσταση την οποία βιώνουμε εκείνες τις στιγμές είναι μια κατάσταση χαλαρής δραστηριοποιήσης.Οι αισθήσεις μας με άλλα λόγια που ενημερώνουν τον εγκέφαλο για το τι υπάρχει στον έξω κόσμο πρέπει να στέλνουν σε αυτόν μηνύματα ευεξίας.Άν για κάποιον λόγο εκείνη την ώρα κινητοποιηθεί το σύστημα της έντονης δραστηριοποίησης (μας απασχολεί έντονα μια στρεσογόνος κατάσταση) αυτό υποβαθμίζει ή και παραλύει το άλλο σύστημα και συνεπώς τον ίδιο τον έρωτα.Κινητοποιούνται δηλαδή μέσα μας αντιδράσεις μάχης προς αυτό που μας στρεσάρει ή φυγής/αποφυγής που μπορεί να εξελιχθούν τελικά και στο να κρυφτούμε (αντιδράσεις που εξελίσσονται απο ένα αγχώδες φάσμα σε ένα πιο καταθλιπτικό).Και δυστυχώς η καθημερινότητα που μας περιβάλλει ακόμα και αν δεν έχουμε κάποια ιδιαίτερη ευπάθεια ή προδιάθεση,είναι πιο φιλικά προσκείμενη προς συμπεριφορές που απαιτούν έντονη δραστηριοποίηση.

Οι στίχοι λοιπόν αυτού του τραγουδιού υποκινούν το σύστημα της χαλαρής δραστηριοποίησης να επαναστατήσει και να επικρατήσει στο σύστημα στρές που επιβάλλουν οι τρέχουσες εξωτερικές συνθήκες που έχουμε εσωτερικεύσει.Μας ζητάει να κλείσουμε το παράθυρο για να απομακρυνθούμε απο όλη εκείνη τη φασαρία του έξω κόσμου που μας στρεσάρει,μας ζητάει να χαμηλώσουμε τον φωτισμό για να αλλάξουμε τα χρώματα και τις μορφές του οπτικού μας πεδίου,του ορίζοντα εκείνου που μας γεμίζει νευρικότητα ή ακόμα και θλίψη.Να πιάσουμε ο ένας στον άλλον και να επικεντρωθούμε ο ένας στον άλλον εξορίζοντας εκείνες τις στιγμές οτιδήποτε ενοχλητικό.Εκείνες τις στιγμές είμαστε εμείς οι δυο ολομόναχοι,υπάρχουμε μόνο εμείς και γεμίζουμε τα πάντα,εξαπλωνόμαστε και καταλαμβάνουμε όλη μας την πραγματικότητα.Αυτή ακριβώς είναι η ατμόσφαιρα της ουσιαστικής γιορτής του έρωτα,να μπορούμε εκείνες τις στιγμές οι δυο μας να κατακτούμε όλον τον κόσμο μας και να μην αφήνουμε τίποτα άλλο σε αυτόν πέρα απο αυτό το ένα που αποτελούμε εμείς οι δυο.Ο ένας γεμίζει ολοκληρωτικά απ τον άλλον χωρίς να μένει το παραμικρό περιθώριο για να χωρέσει κάτι άλλο.Όπως έλεγα λοιπόν και στο προηγούμενο πόστ η ουσία σε αυτές τις κινήσεις/εκπλήξεις/διοργανώσεις που θα κάνουμε σε αυτήν την γιορτή δεν βρίσκεται στο μέγεθος τους ή στην πολυτέλεια τους αλλά στο πνεύμα με το οποίο τις κάνουμε και στο μήνυμα το οποίο στέλνουμε.Δεν έχει σημασία πόσο μεγάλη ή μικρή θα είναι η αφιέρωση που θα κάνεις στην/στον σύντροφο σου εκείνες τις στιγμές, δεν έχει σημασία πόσο περίτεχνα σκηνογραφημένο θα είναι το ντεκόρ του χώρου που θα σας υποδεχτεί.Σημασία έχει εκείνες τις στιγμές να είσαι εντελώς γεμάτος απ τον άνθρωπο σου,να είναι αυτός όλος σου ο κόσμος και να λούζεις με αυτό σου το μήνυμα όλες του τις αισθήσεις.
Τότε είναι που τα δυο εγώ πανηγυρίζουν μαζί μέσα στο σύμπαν που λέγεται εμείς,ένα σύμπαν που φτιάχτηκε μόνο για εσάς τους δυο απο εσάς τους δυο.Αυτή είναι η αεικίνητη γιορτή του έρωτα και εύχομαι χρόνια πολλά στα ζευγάρια εκείνα που στοιχίζονται μέσα σε αυτό το κλίμα με την ελπίδα αυτό να γίνεται συχνά και απ όλους μας.