Επικίνδυνοι μύθοι γύρω απ το σέξ (αναλυτικότερες πληροφορίες σχετικά με το βίντεο)

1)Αλκόολ
 
   Όπως αναφέρω και στο βίντεο το αλκόολ (αιθυλική αλκόολη ή αιθανόλη) είναι μια κατασταλτική ουσία,την οποία θα πρέπει να την θεωρούμε σαν ένα φάρμακο υψηλής τοξικότητας.Στον εγκέφαλο ενισχύει του ανασταλτικούς GABA νευρώνες (παρόμοια δράση έχουν και οι βενζοδιαζεπίνες-ηρεμιστικά) και αναστέλει την λειτουργία υποδοχέων διεγερτικών αμινοξέων όπως του γλουταμικού (NMDA-υποδοχείς).

 Στον προμετωπιαίο φλοιό (πρόσθιο μέρος του μετωπιαίου λοβού) λαμβάνονται οι αποφάσεις και σχεδιάζονται οι συμπεριφορές/αντιδράσεις μας αφου συνεκτιμηθούν οι ιδιαιτερότητες της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε,οι ευρύτεροι ηθικοί κώδικες της κοινωνίας στην οποία ζούμε αλλά και οι αναστολές με τις οποίες ζυμώθηκε η προσωπικότητα μας μέσα στο ιδιαίτερο περιβάλλον στο οποίο μεγαλώσαμε και φυσικά η ποιότητα και η ένταση των συναισθημάτων απ τα οποία διαπνεόμαστε τη συγκεκριμένη στιγμή.Όλα τα προαναφερόμενα νοητικά σουρωτήρια, μέσα απ τα οποία φιλτράρονται οι τελικές μας αποφάσεις,συναποτελούν την κρίση μας.Καταστέλοντας ,λοιπόν, το αλκόολ,τις προμετωπιαίες περιοχές του εγκεφάλου μας ,κάνει πιο θολή την κρίση μας και πιο <<εύκολες>> τις αποφάσεις μας,ειδικά αν οι αναστολές μας είναι έντονες.Αυτή ακριβώς είναι η ιδιαίτερη ευχαρίστηση που προσφέρει το αλκόολ,το να χαλαρώνει ο έλεγχος των αναστολών-αντιστάσεων μας.Για να συμβεί η χαλαρότητα αυτή δεν χρειάζεται να αδειάσουμε βαρέλια.Ποσότητα κάτω απ το νόμιμο όριο οδήγησης (λιγότερο απο μισό ποτήρι κρασί ή κάτι λιγότερο απο ένα μικρό κουτάκι μπύρας) είναι υπέραρκετη ώστε να μας δημιουργήσει αυτήν την ψυχική ελαστικότητα χωρίς να χαλαστούμε βέβαια.

  Παρότι,όπως είπαμε,το αλκόολ γενικώς καταστέλλει τους νευρώνες,υπάρχουν κάποιες περιοχές που τις διεγείρει ,μέχρι τουλάχιστον να χάσουμε τις αισθήσεις μας.Το κύκλωμα ανταμοιβής (reward system),που συμβατικά θεωρούμε ότι ξεκινάει απο τους ντοπαμινεργικούς νευρώνες της VTA (καλύπτρα μεσεγκεφάλου) ,είναι μια τέτοια περιοχή που πυροδοτείται απ το αλκόολ όπως και απο άλλες εθιστικές ουσίες ή εθιστικές συμπεριφορές (πχ τζόγος).Όταν ενεργοποιείται το κύκλωμα αυτό, τότε βιώνουμε μια ηδονή που μας ωθεί στο να συνεχίσουμε αυτό που κάνουμε πχ να πίνουμε,να λαμβάνουμε ουσίες ή να τζογάρουμε κλπ.Συνεπώς αν θα θέλαμε να αρθροίσουμε τις απολαύσεις που μας προσφέρει το αλκόολ,αυτές είναι :α) Η ψυχική χαλαρότητα που ανέφερα στην προηγούμενη παράγραφο και β) η ηδονή του κυκλώματος ανταμοιβής που μας ωθεί να συνεχίσουμε να πίνουμε.Αυτή η δεύτερη ηδονή είναι τελικά η παγίδα που μας κάνει και ξεφεύγουμε και τελικά χαλιόμαστε.Υπενθυμίζω ότι το αλκόολ είναι κατασταλτικό φάρμακο.Πράγμα που σημαίνει ότι όσο πιο πολύ πιούμε τόσο <<ναρκώνουμε>>,ευρύτερες περιοχές του εγκεφάλου μας άρα κάθε έκφραση της ύπαρξης μας και της συνειδητότητας μας.Οι κινήσεις μας γίνονται όλο και πιο άγαρμπες (πχ τρίκλισμα),οι αισθήσεις μας αποκοιμιούνται και σιγά σιγά βυθίζεται όλο το σώμα μας σε αυτή τη νάρκη,φτάνοντας στο σημείο να χάνουμε τη συνείδηση μας (κώμα) και σε ακόμα πιο ακραίες περιπτώσεις να κινδυνεύουμε και με θάνατο.

   Νομίζω ότι τώρα είναι εύκολο να καταλάβει κανείς πόσο αρνητική επίδραση μπορεί να έχει η μεγάλη κατανάλωση αλκόολ και στο σέξ.Όσο ναρκώνονται οι αισθήσεις μας,τόσο δυσκολότερη γίνεται η διέγερση μας.Ερεθίσματα που σε νηφάλια κατάσταση είναι ερωτογενή,όσο πίνουμε,χάνουν αυτήν την ιδιότητα τους.Ο λόγος φυσικά είναι ότι βυθίζουμε σε <<ύπνο>. το νευρικό μας σύστημα.Έτσι ,στον άντρα, η στύση γίνεται όλο και πιο δύσκολη τόσο στο να επιτευχθεί όσο και στο να διατηρηθεί.Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό απο παλιά σαν brewers droop.Μπορεί επίσης να διαταραχθεί η οργασμική φάση του είτε με την μορφή πρόωρης είτε ανεσταλμένης εκσπερμάτισης.Ανάλογα φαινόμενα παρατηρήθηκαν και στις γυναίκες τόσο στην φάση της διέγερσης (ελαττωμένη λίπανση αιδοίου-κόλπου) όσο και σαν δυσκολία επίτευξης οργασμού.Στην περίπτωση των γυναικών,βέβαια, η ψυχική χαλάρωση που προσφέρει το αλκόολ,η άρση των αναστολών,εκτιμήθηκε σαν κάτι θετικό για το σέξ.Θυμίζω,όμως, ότι η χαλάρωση αυτή δεν απαιτεί μεγάλες ποσότητες για να επιτευχθεί.Αντίθετα,όσο αυξάνονται οι καταναλισκώμενες ποσότητες αλκόολ,κινδυνεύουμε απο πτώση και της διάθεσης μας, αγγίζοντας πιο καταθλιπτικές συχνότητες.
   
    Εκτός όμως απ την πεσμένη σεξουαλική απόδοση μας, μεγάλες ποσότητες αλκόολ σχετίζονται και με επικίνδυνα παράτολμες σεξουαλικές συμπεριφορές (μη χρήση βασικών μέτρων προφύλαξης σε συνδυασμό με επιλογές συντρόφων που ανήκουν σε υψηλές ομάδες κινδύνου για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα) που βάζουν σε μεγάλο ρίσκο την ζωή μας.Φυσικά ακόμα μεγαλύτερο είναι το ρίσκο αυτό όταν εμπλέκεται και η οδήγηση στις περιστάσεις αυτές.

    Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι,συνήθιζαν να λένε ,οίνος ευφραίνει καρδίαν.Νεότερες μελέτες μάλλον επιβεβαιώνουν την ρήση αυτή.Πιο συγκεκριμένα,βρέθηκε,ότι στο κρασί και μάλιστα στο κόκκινο,υπάρχουν αντιοξειδωτικοί παράγοντες που κάνουν καλό στην υγεία μας.Ένας απο αυτούς είναι η ρεσβερατρόλη ,η οποία συνδυάζει αντιυπερλιπιδαιμικές ιδιότητες,επιδρά προστατευτικά στο καρδιαγγειακό σύστημα,έχει αντιγηραντική δράση ενώ αναφέρονται και θετικές επιδράσεις στον σακχαρώδη διαβήτη.Οι ουσίες αυτές υπάρχουν στον χυμό του σταφυλιού και διατηρούνται κατα την μετατροπή του σε αιθανόλη (αλκοολική ζύμωση).Όταν μιλάμε για ποικιλίες κρασιού,ουσιαστικά αναφερόμαστε στις ποικιλίες σταφυλιού απ το οποίο προέρχεται το κρασί αυτό.Η ποικιλία Merlot (παράγεται και απο έλληνες οινοπαραγωγούς και απευθύνεται σε όλα τα βαλάντια) δείχνει μεγαλύτερη προτίμηση στις γυναίκες και εμπλουτίζει τον ουρανίσκο και τη γλώσσα μας με γεύσεις που ταιριάζουν σε μια ρομαντική συνεύρεση.Το Cabernet Sauvignon επίσης αποτελεί μια άριστη επιλογή ποικιλίας κρασιού που συνδυάζει ερωτισμό και υγεία (επίσης παράγεται και απο έλληνες παραγωγους και δεν είναι υποχρεωτικά ακριβό).Αναφέρθηκα σε αυτές τις γαλικές ποικιλίες ακριβώς γιατί η έρευνα γύρω απ την ευνοϊκή επίδραση του ερυθρού οίνου στην υγεία,κινητοποιήθηκε απ το λεγόμενο <<γαλλικό παράδοξο>>,όπου ενώ το διατολόγιο των γάλλων περιέχει πληθώρα λιπαρών τροφών δεν παρατηρείται και ανάλογη αύξηση των καρδιαγγειακών παθήσεων.Εννοείται πως και αμιγώς ελληνικές ποικιλίες ερυθρού σταφυλιού-οίνου,έχουν τις ίδιες ιδιότητες.

    Το μυστικό ,σε κάθε περίπτωση,βρίσκεται στην ποσότητα του ερυθρού ξηρού οίνου που καταναλώνουμε.Όχι πάνω απο δυο δάκτυλα ή μισό ποτήρι κρασιού.Αυτήν την πόσοτητα,ας την έχουμε στο μυαλό μας όχι μόνο σαν περιοριστικό,απ το νόμο, επίπεδο κατανάλωσης για οδήγηση (αλκοτέστ) αλλά ακόμα περισσότερο σαν όριο πέρα απ το οποίο <<δολοφονείται>>  η ερωτική απόλαυση (αλκοσέξ).

2)DRD's (Date Rape Drugs)
 
   Πρόκειται για μια ομάδα φαρμακευτικών ουσιών που χρησιμοποιούνται παράνομα απο ανώριμα ή ψυχοπαθή άτομα (θύτες),προκειμένου να αποπλανήσουν και ουσιαστικά να βιάσουν τα σεξουαλικά θύματα τους.Πρακτικά και η μεγάλη κατανάλωση αλκόολ θα μπορούσε να έχει παρεμφερή επίδραση,μόνο που στην περίπτωση του αλκόολ,ο καθένας μας έχει την δυνατότητα να θέσει το όριο μέχρι το οποίο θα πιεί. Με άλλα λόγια,το άτομο που πίνει πολύ φέρει επίσης ευθύνες για ότι του συμβεί μετά την δηλητηρίαση του (μέθη),χωρίς βέβαια να δικαιολογείται η όποια ασελγής πράξη πάνω του.Στα DRD's ,το θύμα αγνοεί ότι τα λαμβάνει ή αγνοεί το γιατί τα λαμβάνει (πχ του υπόσχονται ότι θα φτιάξει η διάθεση του).Συνήθως αυτά διαλύονται μέσα στο ποτό του,οπότε γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνα καθώς αλληλεπιδρούν μαζί με το αλκόολ.Τελικό επιθυμητό αποτέλεσμα (απ τον θύτη) είναι το άτομο να χάσει τον αυτοέλεγχο του και να υποκύψει στις σεξουαλικές επιθυμίες του θύτη.Δυστυχώς,τα φάρμακα αυτά είναι πολύ ισχυρά και θέτουν ζωή του θύματος σε άμεσο κίνδυνο. Μπορεί να χρειαστούν απο ώρες εώς και ημέρες μέχρι να συνέλθει και συνήθως δεν θυμάται τι του συνέβηκε.Δεν λείπουν φυσικά και οι περιπτώσεις εκείνες όπου τα θύματα κατέληξαν.

     Τα γνωστότερα φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι :            
Α)Βενζοδιαζεπίνες (ηρεμιστικά) με κύριο αντιπρόσωπο τη φλουνιτραζεπάμη (Rohypnol,Hipnosedon) αλλά πολλές φορές χρησιμοποιούνται η κλοναζεπάμη(Rivotril) ή η αλπραζολάμη (Xanax).Κάποιες εταιρείες προσπάθησαν να τροποποιήσουν τα φάρμακα αυτά ώστε κατα την διάλυση τους να αλλάζει το χρώμα του ποτού και να κινητοποιούνται υποψίες στο υποψήφιο θύμα. Ωστόσο η πολυχρωμία των κοκτέηλς όπως και το ημίφως που κυριαρχεί στα μπάρ,κάνουν μάλλον άκαρπη αυτήν την προσπάθεια.
Β)Το GHB (γάμμα-υδροξυβουτυρικό οξύ).Αυτό συνήθως έχει τη μορφή σκόνης και προσδίδει αλμυρή γεύση στο ποτό που διαλύεται.Και πάλι όμως αν διαλυθεί σε πολύ γλυκό ποτό ή σε κοκτέηλ που καταναλώνεται με γαρνίρισμα απο αλάτι, είναι δύσκολο να κινήσει υποψίες.
Γ)Κεταμίνη,η οποία συνήθως χρησιμοποιείται ως αναισθητικό στην ιατρική και κτηνιατρική.
 Άν στο αλκόολ ο χαρακτηρισμός φάρμακο θεωρήθηκε υπερβολικός,στα DRD's είναι πιο κατανοητό ότι μιλάμε για αμιγώς φαρμακευτικές ουσίες.Απλώς ο θεράπων ιατρός χρησιμοποιεί τις ουσίες αυτές με τρόπο και δόσεις που αποσκοπούν σε συγκεκριμένο θεραπευτικό αποτέλεσμα (άρα προηγείται διάγνωση) ενώ αυτός που κάνει κατάχρηση των ουσιών αυτών τις χρησιμοποιεί με τρόπο και δόσεις που εκδηλώνονται οι ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων αυτών.
 
  Δυστυχώς οι ουσίες αυτές κυκλοφορούν στο δρόμο ή διανέμονται μέσω ίντερνετ και μπορεί να είναι και νοθευμένες πράγμα που τις κάνει ακόμα πιο επικίνδυνες.Η χρήση τέτοιων ουσιών διώκεται απ τον νόμο και συνήθως το άτομο που τις χρησιμοποιεί χαρακτηρίζεται σαν βιαστής.Προσωπικά πιστεύω ότι αυτός ο χαρακτηρισμός μάλλον είναι πολύ λίγος για ένα τέτοιο άτομο.Άν σκεφτεί κανείς ότι το θύμα που λαμβάνει τις ουσίες αυτές μπορεί να χάσει ή και χάνει πλήρως τις αισθήσεις του ή ακόμα και την ζωή του,τότε αυτός που το ωθεί στην λήψη τέτοιων ουσιών διακατέχεται μάλλον και απο παθολογία νεκροφιλίας.
 
   Όπως ,ξαναέγραψα,είναι πολύ εύκολο να πέσει κανείς θύμα ανάμιξης παρόμοιων ουσιών μέσα στο ποτό του.Κυκλοφορούν συστάσεις-συμβουλές απο διεθνείς φορείς υγείας που καλό είναι να τις έχουμε υπόψη μας.Μερικές απο αυτές είναι :
*Στα bars δεχόμαστε ποτά μόνο απο bartender ή σερβιτόρο.
* Το ποτό μας είναι πάντα στο οπτικό μας πεδίο κι αν χρειαστεί να απομακρυνθούμε απο αυτό (πχ πάμε τουαλέτα) είτε το παίρνουμε μαζί μας είτε μετά το αντικαθιστούμε.
*Καλό είναι να προτιμούμε κλειστές συσκεύασιες (μπουκάλια) που να ανοίγονται είτε απο εμάς τους ίδιους είτε μπροστά μας.
*Αποφεύγουμε να μοιραζόμαστε ποτό με άτομο μη απόλυτης εμπιστοσύνης ή να δεχόμαστε κέρασμα απο ένα τέτοιο άτομο.
*Αν αντιληφθούμε αλλοίωση της γεύσης,χρώματος ή οσμής του ποτού μας,θα ήταν προτιμότερο να το αντικαθιστούμε.
*Άν είμαστε μια παρέα ατόμων και δούμε να αλλάζει ξαφνικά η συμπεριφορά κάποιου απ την παρέα μας ή να παραπονείται για ενοχλήσεις όπως καύσου ή αιφνίδιας αδυναμίας,τότε το πηγαίνουμε σε ένα πιο ήσυχο περιβάλλον,του δίνουμε να πιεί καφέ και όχι απλώς νερό και το καλύτερο απ όλα θα ήταν να απευθυνόμαστε σε γιατρό ή σε νοσοκομείο,πολύ περισσότερο όταν τα συμπτώματα δεν υποχωρούν.

3)Ο μύθος του ότι το προφυλακτικό μειώνει την αισθητικότητα της γενετήσιας χώρας και η διακεκομένη συνουσία.
 
     Είναι ευνόητο γιατί τα θεωρώ επικίνδυνες πρακτικές.Επειδή και τα δυο παρακάμπτουν την χρήση προφυλακτικού και μας εκθέτουν στον κίνδυνο των σεξουαλικώς μεταδιδομένων νοσημάτων. Φυσικά αν πρόκειται για σχέση εμπιστοσύνης,η μη χρήση προφυλακτικού είναι εντελώς αθώα ή η χρήση του προφανώς αποσκοπεί στην αντισύλληψη.Σε αντίθετη όμως περίπτωση τα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν σε επικίνδυνες καταστάσεις για την υγεία μας.

    Όπως δείχνω και στο βίντεο,έρευνες ανατόμων απ το 1986, επιβεβαίωσαν ότι η περιοχή της βαλάνου του πέους φέρει υποδοχείς αδρής αισθητικότητας,υποδοχείς πόνου καθώς και υποδοχείς θερμού-ψυχρού.Με άλλα λόγια η βάλανος του πέους μας ενημερώνει αδρά (χοντροκομμένα) για το τι ακουμπάει επάνω της κι αυτό που την ακουμπάει πρέπει να υπερβαίνει μια συγκεκριμένη πίεση.Επίσης μας ενημερώνει για επώδυνα ερεθίσματα καθώς και για το αν αυτό που την ακουμπάει είναι θερμό ή ψυχρό.Στην ακροποσθία και ακόμα περισσότερο στον χαλινό υπάρχει μια μεγαλύτερη ευαισθησία.

      Για να γίνει περισσότερο κατανοητή η αδρή αισθητικότητα της βαλάνου ,την συγκρίνω με την λεπτή αισθητικότητα που έχουμε στις ράγες των δακτύλων μας.Ακουμπώντας βαμβάκι με μέτρια πίεση πάνω στη βάλανο μπορεί να μην νιώσουμε κάν την επαφή αυτή ή να την νιώσουμε αμυδρά.Αντίθετα ακουμπώντας με την ίδια ένταση το βαμβάκι στις ράγες των δακτύλων μας,όχι απλώς νιώθουμε ότι κάτι μας ακουμπάει αλλά μπορούμε να πετριγράψουμε και τι είναι αυτό που μας ακουμπάει, με μεγάλη ακρίβεια.

      Το προφυλακτικό όπως και τα ιατρικά γάντια είναι κατασκευασμένα απο ένα υλικό που λέγεται latex (ελαστικό γαλάκτωμα) και που το παίρνουμε είτε απο δέντρα καουτσούκ (φυσικό latex) είτε παρεσκεύαζεται τεχνητά (συνθετικό latex). Το υλικό αυτό αλλοιώνει μόνο την λεπτή (και συνδυασμένη) αισθητικότητα,αυτήν δηλαδή που υπάρχει στις ράγες των δακτύλων μας.Η αίσθηση λοιπόν που αποκομίζει η βάλανος τόσο απο την  επαφή της με το αιδοίο όσο και ενδοκολπικά,δεν υφίσταται κάποια αλλοίωση φορώντας προφυλακτικό) παρά μόνο μια μικρή έκπτωση στην αίσθηση θερμού-ψυχρού.Το latex προφυλακτικών είναι πολύ λεπτό ώστε να μην χρειάζονται ιδιαίτερες προσπάθειες για να ερεθιστούν και οι πιο ευαίσθητες περιοχές του πέους ,δηλαδή η ακροποσθία και ο χαλινός της.Ακόμα και γι αυτούς όμως που συνεχίζουν να επιμένουν ότι το προφυλακτικό μειώνει την αίσθηση επαφής,κυκλοφορούν στο εμπόριο προφυλακτικά με ανάγλυφες επιφάνειες (κουκίδες και ραβδώσεις),τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά,που προσφέρουν επιπρόσθετη ένταση στα σημεία επαφής τόσο στο πέος όσο και στο αιδοίο ταυτόχρονα.

   Ωστόσο για να μην είμαι άδικος με αυτούς που υποστηρίζουν ότι το προφυλακτικό δυσχεραίνει την επαφή,αναγνωρίζω ότι η διαδικασία εφαρμογής του είναι αυτή που πολλές φορές φέρνει προβλήματα.Κάποιες φορές αυτό συμβαίνει λόγο μη σωστού μεγέθους ή μη σωστής τοποθέτησης.Ωστόσο και μόνο το ότι ο άντρας χρειάζεται να διακόψει τον σεξουαλικό "χορό" (αφου πρέπει να επιτευχθεί επαρκής στύση για το προφυλακτικό) και να μπεί στην διαδικασία να "συσκεύασει" το πέος του,μπορεί να δράσει αναχαιτιστικά στην σεξουαλική του διέγερση.Ο ρόλος της συντρόφου εδώ είναι αναντικατάστατος.Στα πλαίσια του σεξουαλικού παιχνιδιού,θα μπορούσε εκείνη να φορέσει στον σύντροφο της το προφυλακτικό,προσφέροντας του διεγέρσεις (πχ μαλάξεις με τα χέρια της) κατα την εφαρμογή του προφυλακτικού. Με τέτοιες πρωτοβουλίες απο πλεύρας της συντρόφου,η τοποθέτηση προφυλακτικού μπορεί να γίνει όχι απλά ανεκτή αλλά ακόμα και απολαυστική.

    Σε ότι αφορά τον μύθο της διακεκομένης συνουσίας,δηλαδή το "θα βγώ έξω απ τον κόλπο την κατάλληλη στιγμή",εκτός του ότι δεν παρέχει προστασία απο σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, είναι επισφαλές και σαν αντισυλληπτικό μέτρο.Κατα την διάρκεια της συνουσίας,εξέρχεται απ την αντρική ουρήθρα υγρό (προσπερματικό) ,πριν την κυρίως εκσερμάτιση,που μπορεί να περιέχει ακόμα και μερικά εκατομμύρια σπερματοζωάρια και συνεπώς να είναι γόνιμο.Χαριτολογώντας αναφέρομαι στον Αυνάν που ακριβώς αυτό έκανε ,αν διαβάσει κανείς το σχετικό κομμάτι της Παλαιάς Διαθήκης.Αυνανισμός,λοιπόν,θα έπρεπε να λέγεται η έξοδος απ τον κόλπο πριν την εκσπερμάτιση και όχι η αυτοϊκανοποίηση.Σαν όρος λοιπόν η ταύτιση του Αυνάν με τον γνωστό χαρακτηρισμό που αρχίζει απο "μ" είναι ατυχής.Ωστόσο ο Αυνάν ,εν αγνοία του βέβαια, έκανε μεταφορικά "μ" ,αφού θεωρούσε ότι βγαίνοντας πριν την εκσπερμάτιση απ τον κόλπο της γυναίκας του αδερφού του,δεν υπήρχε περίπτωση εκείνη να μείνει έγκυος.

    Πέρα όμως απ την ανασφάλεια της μεθόδου αυτής σε ότι αφορά τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα ή την αντισύλληψη, προστίθενται και πιο άμεσα σεξουαλικά προβλήματα.Ο άντρας επιφορτισμένος με την ευθύνη να βγεί την "κατάλληλη" στιγμή, μπορεί να στρεσαρισθεί κι αυτό να έχει άμεση επίπτωση είτε στην στύση του (απώλεια) είτε στον οργασμό του (πρόωρη εκσπερμάτιση).Απ την άλλη στερεί απ την γυναίκα την ηδονή του να νιώσει ότι ο άντρας τελειώνει,άρα κορυφώνει μέσα της και συνεπώς του ότι εκείνη (ο κόλπος της και η επαφή μαζί της) υπήρξε ο ανώτατος πόθος και η υπέρτατη απόλαυση του συντρόφου της.

4)Ο μύθος του ότι η στέρηση οξυγόνου απ τον εγκέφαλο,αυξάνει την οργασμική εμπειρία.

      Στο βίντεο περιγράφω αρκετά αναλυτικά τόσο την καταγωγή,όσο και την ερμηνεία και τις συνέπειες αυτού του μύθου.Πραγματικά,δεν είχα πρόθεση να εντάξω αυτό το φαινόμενο,σε αυτήν την ενότητα.Η κατάσταση αυτή αποτελεί μια μορφή παραφιλίας (σεξουαλικής παρέκλισης),οπότε αν αφιέρωνα κάποιο θέμα στις παραφιλίες θα έθιγα εκεί την κατάσταση αυτή,που ονομάζεται αυτοερωτική ή ερωτική ασφυξιοφιλία. Κοιτώντας όμως στο ίντερνετ την διάδοση που έχει η τάση αυτή (υπο μορφή παιχνιδιού) σε παιδιά προεφηβικής και εφηβικής ηλικίας (κυρίως στις ΗΠΑ) και διαβάζοντας κάποιες ανακοινώσεις που απευθύνονται σε παιδιάτρους και τους ενημερώνουν γύρω απο αυτό το θέμα,θεώρησα αυτονόητο να μιλήσω και γι αυτόν τον μύθο.
 
   Το Χόλυγουντ πριν αρκετά χρόνια έκανε ταινία που μάλλον εξυμνούσε την ασφυξιοφιλία,με πρωταγωνίστρια την Χέδερ Γκράχαμ και με τίτλο Killing me softly.Πριν 4 περίπου χρόνια το Χόλυγουντ έχασε έναν μεγάλο ηθοποιό του και τόσο οι έρευνες όσο και οι αποχρώσες ενδείξεις συγκλίνουν στο ότι ο ηθοποιός αυτός χάθηκε εφαρμόζοτας στον εαυτό του ασφυξιοφιλικές πρακτικές,όχι για λόγους αυτοκτονίας.
 
    Οι ασφυξιοφιλικές πρακτικές συνίστανται στο να διακόπτουν την παροχή οξυγόνου προς τον εγκέφαλο,είτε σφίγγοντας τον λαιμό τους (άρα διακόπτωντας την ροή αίματος προς τον εγκέφαλο τους),είτε λιγότερο συχνά αποφράσοντας την αναπνευστική οδό (τοποθετούν το κεφάλι τους σε σακκούλα) ή στα παιδιά συνηθίζεται να συγκρατούν την αναπνοή τους είτε μόνα τους είτε με το να τους σφίγγουν την κοιλιά ή τον θώρακα οι φίλοι τους.
 
      Το πρώτο πράγμα που συμβαίνει είναι να χάνουν τις αισθήσεις τους.Αυτή είναι και η μεγάλη ανοήσια της πρακτικής αυτής,μιας και αυτήν την θολούρα εώς και απώλεια των αισθήσεων τους την ταυτίζουν με ένα "φτιάξιμο" σαν αυτό που θα πετύχαιναν απο ουσίες.Άν τα ασφυξιοφιλικά άτομα είναι τυχερά και συνέλθουν, τότε μετά απο ένα τέτοιο επεισόδιο (ακόμα και αν δεν τους αφήσει σοβαρά προβλήματα) έχουν χάσει χιλιάδες νευρικά κύτταρα που φυσικά δεν θα μπορέσει ο οργανισμός τους να αντικαταστήσει. Αυτό που συνήθως συμβαίνει όμως είναι είτε κάποια σοβαρή εγκεφαλική βλάβη που μπορεί να εκδηλωθεί πχ με κάποια αναπηρία,είτε να πεθάνουν ακαριαία.Τα εξηγώ καλύτερα στο βίντεο αυτά,ωστόσο δεν θέλει και πολύ για να καταλάβει κανείς ότι αυτές οι τακτικές μιμούνται συνθήκες σοβαρού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου (εγκεφαλικού δηλαδή) αφού στερούν τον εγκεφαλικό ιστό απ το οξυγόνο που τόσο χρειάζεται (ισχαιμία).Να σημειωθεί ότι τα νευρικά κύτταρα είναι πολύ ευαίσθητα ακόμα και σε μικρής διάρκειας διαταραχή της αιμάτωσης τους.Κανείς ασφυξιοφιλικός λοιπόν δεν μπορεί να προβλέψει τι θα του συμβεί.

    Επιτρέψτε μου να κάνω ένα γενικότερο σχόλιο για τους μύθους στους οποίους αναφέρθηκα.Τόσο το αλκόολ,όσο και τα DRD's ή ακόμα και η ασφυξιοφιλία καλλιεργούν ή ριζώνουν στην πεποίθηση ότι η σεξουαλική διέγερση είναι συνδεδεμένη με την καταστολή.Με άλλα λόγια το να μην είμαι παρών (με πλήρη συνείδηση και πλήρεις αισθήσεις) στην σεξουαλική εμπειρία,μπορεί να είναι σεξουαλικά διεγερτικό.Πέρα απο ανόητη και παρανοϊκή,αυτή η άποψη ίσως φωτίζει και την γενικότερη τάση αποσταστιοποίησης που φουντώνει ανάμεσα στους ανθρώπους.

      Ο έρωτας και το σέξ,αντίθετα απ την παραπάνω αντίληψη, προυποθέτουν νηφαλιότητα ακριβώς για να μπορέσουμε να ρουφήξουμε με όλες μας τις αισθήσεις όσο το δυνατόν περισσότερη απ την ομορφιά της εμπειρίας αυτής.Η χημική (αλκόολ,DRD's) ή άλλης μορφής (πχ ασφυξιοφιλία) καταστολή των αναστολών μας, βάζει σε ενέχειρο όλη μας τη ζωή ακριβώς γιατί καταστέλει ολόκληρο τον οργανισμό σε σημείο ακόμα και θανάτου.Υπάρχει μια ειδική μορφή καταστολής των αναστολών μας,μια ειδική μορφή μέθης,που όχι μόνο σε κίνδυνο δεν θέτει τη ζωή μας αλλά απεναντίας την ομορφαίνει και την εμπλουτίζει.Το φλέρτ,ο ρομαντισμός,ο ερωτισμός είναι τα μόνα υλικά που δρούν αποκλειστικά και μόνο στα κέντρα των αναστολών μας και της ερωτικής μας διέγερσης επιτρέποντας να απολαύσουμε το δώρο της ερωτικής ηδονής με όλες μας τις αισθήσεις,έχοντας πλήρη συνείδηση ή.....και υπερσυνειδητότητα.