Αντρική οπτική πάνω στην συντροφικότητα

    Πρίν δύο περίπου χρόνια το blog αυτό δεν υπήρχε αλλά υπήρχε μια αντίστοιχη ομάδα στο Facebook που είχα δημιουργήσει.Κάποια μέρα λοιπόν έκπληκτος είδα την ομάδα αυτή να έχει σβηστεί απ το Facebook και η χωρίς αιτιολογία λογοκρισία με απογοήτευεσε.Έγραφα όπως και γράφω τολμηρά,ίσως και λίγο ωμά αλλά όχι με προθέσεις ή διάθεση χυδαιολογίας κι αυτό ήταν ξεκάθαρο.Κάποιοι φίλοι λοιπόν με παρότρυναν να συνεχίσω αυτήν την προσπάθεια στην bolg-σφαιρα και έτσι κάπως προέκυψε αυτό το blog.Υπάρχει ένας μετρητής που το ίδιο το blogspot σου βάζει και που καταμετρά τις αναγνώσεις.Δεν κάνω εκπομπή,δεν σπονσοράρομαι απο κανέναν άρα δεν είμαι δέσμιος της δημοτικότητας του ιστολογίου.Μπορεί να με διαβάζει ένας ή δυο και απλά κλικάροντας την ιστοσελίδα να προσμετράται αυτό σαν ν΄'εα ανάγνωση. Μπορεί τυχαία κάποιοι να μπαίνουν είτε στα πλαίσια αναζήτησης με λέξη κλειδί "φυλολογία/fylologia",ψάχνοντας κάτι σχετικό με τη φιλολογία είτε μπορεί να τους προσελκύει το ότι το ιστολόγιο έχει την ένδειξη "ακατάλληλο για ανηλίκους περιεχόμενο" που την επέλεξα εγώ για να μην ξαναφάω καμμιά διαγραφή.Κοιτώντας τον μετρητή νιώθω λοιπόν την υποχρέωση να ευχαριστήσω αν κάποιοι με διαβάζουν και να ζητήσω συγνώμη απο εκείνους που μπαίνουν με άλλες προσδοκίες στο ιστολόγιο αυτό και τελικά διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχει αυτό που πίστευαν ότι θα βρούνε.

   Μέχρι τώρα,αν έπαιρνα τα κείμενα όλα που υπάρχουν στο ιστολόγιο και τα περνούσα απο σουρωτήρι,θα μπορούσε να πεί κάποιος ότι μάλλον υπάρχει μια ιδιαίτερη ευαισθησία απέναντι στη γυναίκα,μια ιδιαίτερη μεταχείριση.Ακόμα και στο λογότυπο του blog κυριαρχεί (έστω και σουρεαλιστικά) το γυναικείο αιδοίο ενώ η αντρική/σχηματική-συμβολική αντιπροσώπευση περιορίζεται στους κύκνους.Ο λόγος που το κάνω αυτό δεν ανακλά μόνο την ιδιαιτερη αγάπη μου προς τη γυναίκα αλλά πολυ περισσότερο σχετίζεται με το γνωστικό/επιστημονικό ενδιαφέρον γύρω απ την συνθετότητα του οργανισμού της όπως αυτή αποτυπώνεται και στη σεξουαλικότητα της.Προσωπικά θεωρώ ότι ο άντρας μπορεί να προκαλέσει τον έρωτα αλλά μόνο η γυναίκα μπορεί να εμπνεύσει έρωτα.Θέλετε να το αποδώσουμε σε πιο βιολογικές παραμέτρους,στην θεωρία των φερορμονών (οσμηγόνες ουσίες που εκκρίνονται απο θηλυκά άλλων ειδών του ζωϊκού βασιλείου,με τις οποίες προσελκύουν τα αρσενικά),θέλετε να το κάνουμε πιο ποιητικό/περ-φυσικό και να μιλήσουμε για μια αύρα ,ένα "μαγνητικό" πεδίο που εκπέμπεται απ το θηλυκό.....δώστε όποια ερμηνεία σας βολεύει.Άσχετα με τις θεωρίες που μπορεί να διατυπώνονται πάνω σε αυτό το θέμα όλοι συμφωνούμε ότι η γυναίκα έχει προικοδοτηθεί απ την φύση να έλκει,να πυροδοτεί τον πόθο του αρσενικού Παρακολουθώ-ντας τη βιβλιογραφία και κάθε ερευνητική προσέγγιση που γίνεται γύρω απ το θέμα της διαφυλικής (σεξουαλικής) συμπεριφοράς,μου δημιουργείται η αίσθηση ότι έχουμε πολλά να μάθουμε ακόμα γύρω απ τη γυναικεία σεξουαλικότητα και ότι τα μοντέλα που στηριζόμαστε (εμπνευσμένα απ την αντρική σεξουαλικότητα κατα κύριο λόγο) δεν επαρκούν σε αυτήν την κατανόηση/διερεύνηση.Φοβάμαι ακόμα περισσότερο ότι έχουμε παρασείρει και τις ίδιες τις γυναίκες να δούν την σεξουαλικότητα τους μέσα απο πιο "αντρικά" πλαίσια και τελικά αυτό να τις μπερδεύει ,προβληματίζει,απογοητεύει ή ακόμα και να τις φοβίζει δίνοντας χαριστική βολή στην ίδια την αυτοπεποίθηση της.Άν λοιπόν θα είχα να προτείνω κάτι στις γυναίκες γύρω απ τον τρόπο που επεξε- ργάζονται /διαχειρίζονται τη σεξουαλικότητα τους.....είναι να την δούνε σαν μια ηλιόλουστη θάλασσα την οποία μπορούν να απολαύσουν όπως η κάθε μια θέλει. Άλλη μπορεί να κολυμπάει κρόουλ,άλλη να προτιμάει το ύπτιο,άλλη απλώς να πλατσουρίζει ή να κάνει μακροβούτια ή και απ όλα.Ότι κι αν κάνει,εφόσον είναι αυθόρμητη και ελεύθερη επιλογή της,είναι φυσιολογικά θεμιτό.

   Σε αυτό το κείμενο σκέφτηκα να ασχοληθώ λίγο με την αντρική ματιά πάνω στο θέμα της σχέσης.Ο τρόπος που θα προσεγγίσω το θέμα είναι ο συνηθισμένος που ακολουθώ εώς τώρα,δηλαδή να ανιχνεύουμε ένα ευρύτερο και αδρότερο περίγραμμα γύρω απο το θέμα μας χωρίς να εξατομικεύουμε ή να ψάχνουμε "μαγικές" συνταγές.Με άλλα λόγια εδώ ανοίγουμε έναν χάρτη μέσα στον οποίο υπάρχουν και οι τοποθεσίες ή οι διαδρομές που ενδιαφέρουν τον καθένα χωρίς όμως να στοχεύουμε στο να ασχοληθούμε με κάποια συγκεκριμένη τοποθεσία ή κάποια συγκεκριμένη διαδρομή.Είναι άλλο πράγμα να κινώ τα μάτια μου πάνω στο χάρτη και άλλο να κινούμαι στο έδαφος που απεικονίζεται στον χάρτη (άρα τις φυσικές συνθήκες που θα συναντήσω,το όχημα που χρησιμοποιώ,τις ταχύτητες που θα αναπτύξω,τον συγκεκριμένο δρόμο που θα επιλέξω και το πως θα οδηγήσω σε αυτόν).

   Σαν βίντεο επέλεξα το τραγούδι I Know him so well απ το μιούζικαλ Chess.Το κομμάτι αυτό το λατρεύω για πολλούς λόγους,πρώτα απ όλα για τους ίδιους τους συνθέτες του (Benny Andersson and Björn Ulvaeus,τα αντρικά μέλη του συγκροτήματος των ΑΒΒΑ),έπειτα για τις δυο κυρίες που το ερμηνεύουν την Barbara Dickson και την Elaine Paige(όποιος είδε την παράσταση Cats του Andrew Lloyd Weber είναι αδύνατον να μην έχει γοητευθεί απ την ερμηνεία της άριας Memory που την ερμηνεύε η Paige στον ρόλο της Grizabella),αλλά και για το λυρικό μέρος και συνεπώς την πλοκή που είναι δημιούργημα του Tim Rice.Το τραγούδι αυτό έχει ερμηνευτεί αξιόλογα επίσης απ το ντουέτο της αείμνηστης W.Huston μαζί με τη μητέρα της.

 
Με λίγες γραμμές ,στο μιούζικαλ αυτό έγινε μια προσπάθεια να προσωποποιηθεί η ψυχροπολεμική ατμόσφαιρα Η.Π.Α.-Σοβιετικής Ένωσης πάνω σε έναν αγώνα σκάκι μεταξύ ενός Αμερικανού ,του Φρέντυ, και ενός Ρώσου του Ανάτολι. Ο Φρέντυ συνοδεύονταν απ την Φλόρενς (E.Paige) η οποία ήταν συνεργάτης του/μάνατζερ/προπονήτρια και με την οποία διατηρούσε και ερωτικό δεσμό.Ο Ανάτολι είχε αντίστοιχα συνεργάτη τον Molokov και ήταν παντρεμένος με τη Σβετλάνα (B.Dickson).O Φρέντυ ήταν άστατος και ανώριμος άνθρωπος και αγνοούσε τις συμβουλές της Φλόρενς.Η επιπολαιότητα του τον οδήγησε να χάσει και τον σκακιστικό αγώνα αλλά και τη Φλόρενς.Τυχαία και αναπάντεχα αναπτύχθηκε όμως ερωτικό ειδύλλιο ανάμεσα στη Φλόρενς και τον ρώσο σκακιστή Ανάτολι.Η σχέση που αναπτύσεται ανάμεσα στον Ανάτολι και τη Φλόρενς είναι τόσο έντονη ώστε την ακολουθεί ζητώντας άσυλο απ την αγγλική πρεσβεία.Αμέσως κινητοποιούνται η αμερικάνικη και η ρωσική κατασκοπεία ,η μέν πρώτη για να σταματήσει η ανοδική σκακιστική πορεία του ρώσου Ανάτολι (και άρα της εχθρικής Σοβιετικής Ένωσης) και η δεύτερη για να επιστρέψει το φαβορί Ανάτολι στην πατρίδα του.Οι δυο αντιμαχόμενες δυνάμεις κατασκοπείας αναγκάζονται να συμπλεύσουν και κοινός στόχος τους γίνεται να χάσει ο Ανάτολι στο παιχνίδι που θα τον αναδείκνυε παγκόσμιο πρωταθλητή.Προκειμένου να τον πείσουν να χάσει βάζουν θεούς και δαίμονες και τελικά χρησιμοποιούν ακόμα και την Φλόρενς (με αντάλλαγμα να απελευθερωθεί ο πατέρας της που ήταν κρατούμενος της Σοβιετικής Ένωσης) αλλά και την Σβετλάνα.Το τραγούδι αυτό λοιπόν παρουσιάζει τον διάλογο Φλόρενς-Σβετλάνας.Ένα τραγούδι που αν και επιφανειακά μοιάζει με διάλογο ανταγωνισμού-διεκδίκησης (του Ανάτολι) ανάμεσα στις δυο γυναίκες,τελικά είναι δυο παράλληλοι μονόλογοι που η κάθε μια απευθύνει στον εαυτό της και που παραδέχονται τι δεν είχαν,τι δεν έδιναν στον Ανάτολι για να παραμείνει μαζί τους.(Στο τέλος του κειμένου παραθέτω όλους τους στίχους του τραγουδιού και πιστεύω ότι απ το να διαβάσετε το κείμενο μου είναι πολύ προτιμότερο να διαβάσετε και να ξεψαχνίσετε αυτούς τους στίχους).

    Στο ρεφραίν του τραγουδιού λοιπόν η μεν Φλόρενς λέει "But in the end he needs a little bit more than me,more security..." και η Σβετλάνα λέει "He needs his fantasy and freedom" και καταλήγουν και οι δυο σε μια εκ των υστέρων παραδοχή "I know him so well".Προσέξτε λίγο τη στιχομυθία.Η Φλόρενς αναγνωρίζει ότι ο Ανατόλι χρειάζεται αίσθηση σιγουριάς που η ίδια δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να του προσφέρει η δε Σβετλάνα αναγνωρίζει ότι ο άντρας της χρειάζεται φαντασία και ελευθερία που η έγγαμη ρουτίνα , στραγγαλίζει.Ο αντρικός εγκέφαλος λειτουργεί περισσότερο χωροταξικά.Άν προσέξτε τους άρρενες σκύλους,ουρούν περιμετρικά στην περιοχή που κινούνται αυτοί και τα θηλυκά τους στείνοντας έναν οσμηγόνο φράχτη απέναντι σε άλλους περαστικούς ανταγωνιστές σκύλους.Η πατρίδα μου, το σπίτι μου,η οικογένεια μου δεν δηλώνουν απλά κεκτημένα και περιουσίες αλλά πολύ περισσότερο είναι κάτι σαν επέκταση του ίδιου του του εαυτού και έτσι γεννιέται και η ανάγκη μέσα του να τα υπερασπιστεί και να τα προστατέψει.Τα κύτταρα του είναι στερεά συνδεδεμένα πάνω του και έτσι όταν κινείται/αγωνίζεται να υπερασπιστεί την ακεραιότητα τους απο εξωτερικούς εισβολείς ξέρει ότι αυτά θα συνεχίζουν να είναι μαζί του και δεν θα τον εγκαταλείπουν στην πορεία.Αυτή η αίσθηση σιγουριάς-συνοχής τον κάνει να ταυτίζεται ακόμα περισσότερο με αυτά και άρα να μάχεται πιο δυναμικά γι αυτά.Είναι ο εαυτός του.Ο ρόλος του ως προστάτη (που είναι και βιολογικά καθορισμένος) προσδιορίζεται απο αυτό που προστατεύει,απ τον προστατεύομενο του.Αυτή είναι και η πιο πειστική αίσθηση ασφάλειας/σιγουριάς που μπορεί να εισπράξει.Να ξέρει ότι έχει κάτι να προστατεύσει,κάτι που είναι σταθερά συγκρατημένο επάνω του όπως τα κύτταρα του μεταξύ τους.Κάτι που θα δίνει νόημα στην κάθε μάχη που θα δίνει και δεν θα φτάσει στο σημείο να πολεμάει χωρίς να υπάρχει λόγος/αντικείμενο προστασίας.

    Οι φράσεις του τύπου "αυτή είναι γυναίκα για σπίτι" ή "ψάχνω να βρώ το λιμάνι μου" μοιάζουν κάπως φαλλοκρατικές στο άκουσμα τους.Όμως πέρα απ το "εγωϊστικό" τους φορτίο έχουν και ένα πιο ουσιαστικό,πιο φυσικό,ριζωμένο στην ίδια μας την βιολογική εξέλιξη, αν θέλετε.Η αίσθηση σιγουριάς προσδιορίζει και το τι έχω να υπερασπίζομαι και να προστατεύω.Ο γυναικείος κόλπος είναι ένας σκοτεινός και βαθύς διάδρομος.Ο άντρας (με το πέος του) καλείται να διαβεί το τούνελ αυτό και να αποθέσει το σπέρμα του,άρα το μέλλον του και κατ'επέκταση την αιωνιότητα του.Το μόνο "τούνελ" που γνωρίζει εκ των έσω είναι ο κόλπος της μητέρας του που τον έχει διαβεί εξερχόμενος κατα τη γέννηση του.Το μητρικό κολπικό τούνελ όση ασφάλεια κι αν εμπνέει,είναι πολύ προσωρινό και σε καμμιά περίπτωση δεν είναι στόχος.Και δεν το λέω αυτό στηριζόμενος μόνο στην Φροϋδική αντίληψη γύρω απ το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα και τον φόβο ευνουχισμού του αγοριού απ τον πατέρα αν τολμήσει και οικειοποιηθεί τον κόλπο της μητέρας του ,αλλά πολύ περισσότερο σε μια βιολογικά τελεολογική θεώρηση όπου ο κόλπος της μητέρας είναι αυτός που με έφερε στο τώρα και πλέον αναζητώ τον κόλπο που θα με οδηγήσει στο αύριο,θα οδηγήσει το δικό μου DNA στο αύριο.Άν ο κόλπος της μητέρας μου είναι σημαντικός γιατί με έφερε σε αυτήν τη ζωή, ο κόλπος της γυναίκας μου είναι εξίσου (αν όχι περισσότερο) σημαντικός γιατί θα με επαναφέρει στη ζωή (μέσω των απογόνων μου).Ο κόλπος της μάνας μου με έφερε στο κατώφλι της ζωής αλλά ο κόλπος της γυναίκας μου θα με βοηθήσει να υπερβώ το κατώφλι του θανάτου.Αυτό που θα προσδοκούσε λοιπόν ο άντρας είναι να βρεί ένα κοπλικό "τούνελ" που ο ίδιος (σαν DNA απογόνων του) θα ξαναπερπατούσε για να αντικρύσει και πάλι τη ζωή.Αυτόν τον κολπικό διάδρομο θέλει να διασφαλίσει και τελικά να τον υπερασπίζεται με τη ζωή του γιατί ακριβώς αυτός ο διάδρομος θα τον ξαναφέρει στη ζωή.Καταλαβαίνουμε λοιπόν πόσο πυρηνικά με την ύπαρξη του είναι συνδεδεμένη αυτή η ανάγκη για αίσθηση ασφάλειας/σιγουριάς.Εξακολουθώ λοιπόν να θεωρώ πολύ εμπνεύσμενο τον στίχο που αρθρώνει η Φλόρενς και που ουσιαστικά λέει ότι ο άντρας χρειάζεται κάτι παραπάνω απο μένα,περισσότερη σιγουριά.Είναι ερωτευμένος μαζί μου,είναι παθιασμένος αλλά ακόμα δεν είμαι η γυναίκα του-το λιμάνι του-η πατρίδα του-ο κόλπος που θα ξαναπερπατήσει για να "αναστηθεί" ή να ανασυσταθεί.

     Όμως δεν είναι μόνο αυτή η σιγουριά που θα καταξιώσει την συντροφικότητα στα μάτια του άντρα.Δεν φτάνει μόνο να μπαίνεις κάτω απ τις φτερούγες μου,θέλω να μου δείχνεις ότι πιστεύεις στην προστασία που μπορώ να σου παρέχω.Πολλές φορές η μακροχρόνια συμβίωση (έγγαμη ή μή) αυτό ακριβώς σκοτώνει,το να δείχνεις ότι με πιστεύεις σαν προστάτη.Και για άλλη μια φορά διευκρινίζω ότι με τον όρους προστάτης-προστατεύομενος δεν υποννοώ κάποια διάκριση σε ανώτερο-κατώτερο φύλο ή δυνατό-ασθενές φύλο.Είναι όροι που προσδιορίζουν ρόλους (ακόμα και βιολογικά εδραιωμένους) μιας ενότητας (ζεύγος) που διεκδικεί το σήμερα και το αύριο του.Αυτό που προστατεύω δεν μπορεί να είναι ούτε κατώτερο απο μένα ούτε πιο αδύναμο απο μένα,αφου εγώ θα φύγω απ τη ζωή κι αυτό θα μου την "ξαναχαρίσει",θα με ξαναπεναφέρει.Ως βιο-προστάτης λοιπόν έχω ανάγκη μιας αίσθησης αυτοδυναμίας,έχω ανάγκη να πραγματώνω αλλά και να πραγματώνομαι μέσα απ την δραστηριοποίηση μου και να μου αναγνωρίζεται αυτό.Η φαντασία μου σαν μια ευρύτερη διαδικασία προβολής ενδιαφερόντων και στόχων σχηματοποιεί τη φιγούρα του βιο-προστάτη που θα ακολουθήσω.Η ελευθερία μου δίνει την δυνατότητα να ενσαρκωθώ,να γίνω αυτός ο βιο-προστάτης.Η φαντασίωση αυτής της φιγούρας μπορεί να έχει μια ευρύτερη αποτύπωση απο αυτήν του αυστηρά περιορισμένου ρόλου ως πατέρα.Μπορεί να επεκτείνεται στα χόμπυ μου,στις αγαπημένες συνήθειες μου,στις παρέες μου κλπ. Όλες αυτές οι "επεκτάσεις" εννοείται ότι είναι θεμιτές και αποδεκτές στον βαθμό που δεν αναστέλουν ή εμποδίζουν τον ρόλο μου ως βιο-προστάτη (συζύγου-πατέρα).Απεναντίας αυτές οι επεκτάσεις μπορούν να ενισχύσουν την πίστη και αφοσίωση μου σε αυτόν τον ρόλο και τελικά να προβάλλουν μια πιο ολοκληρωμένη πατρική φιγούρα η οποία θα μπορούσε να λειτουργήσει και σαν πρότυπο για το παιδί μου.

  Το αρσενικό είναι πιο "προβλητικό" και εξοπλισμένο(μυϊκά) για πιο έντονη δραστηριοποίηση.Στο σέξ αυτή η προβολή ενσαρκώνεται στο πέος που βρίσκεται σε στύση ενώ η δραστηριοποίηση αποτυπώνεται στις στάσεις εκείνες που ο άντρας είναι πιο ενεργητικός στην διακόρρευση/συνουσία αλλά και σε όλη την ενεργοποίηση του οργανισμού για την παραγωγή "φρέσκου" σπέρματος.Το να φαντασιώνομαι καταστάσεις όπου το πέος μου είναι επιθυμητό και η στύση μου τυγχάνει περισσότερης επιβράβευσης δεν είναι μόνο μια στεγνή φαλλοκρατική οπτική αλλά και μια αίσθηση αυτοδυναμίας/επάρκειας.Στην τελική αυτό το πέος δεν θα το κρατήσω για μένα αλλά θα σου το δωρίσω στα πλαίσια της ερωτικής μας συνεύρεσης.Το έχω για σένα αλλά θέλω και να σου αρέσει γιατί επιθυμώ μόνο το καλύτερο για σένα.Και στο σύμβολο πέος δείτε κάθε δεξιότητα,χειρισμό,εξοπλισμό που χρησιμοποιώ για να διεισδύω στην πραγματικότητα,να διεισδύω στη ζωή ,άρα και να μάχομαι και να προστατεύω,να πραγματώνω τον αρσενικό μου ρόλο.Άν μου περιορίσεις δραματικά το πεδίο της φαντασίας,αν μου στερήσεις την ελευθερία έκφρασης με ευνουχίζεις,μου ακυρώνεις τον ρόλο που διεκδικώ.Λογικό είναι να στρέφομαι προς πηγές που με επικυρώνουν αυτόν τον ρόλο,με κάνουν να νιώθω πιο έγκυρος.Η Σβετλάνα λοιπόν ανακαλύπτει ότι αυτό που χρειάζεται ο σύζυγος της είναι η επικύρωση του, το να ενδιαφέρεται/επιβραβεύει τα ενδιαφέροντα του.Η Φλόρενς μην ξεχνάμε ότι ήταν σκακίστρια,βοηθούσε και προγύμναζε τον σκακιστή,στήριζε τις νίκες του.Αυτό επίσης δεν θέλω να το βλέπουμε μίζερα και μονόπλευρα.Η νίκη και η καταξίωση μπορεί σε κάποιον πιο ανώριμο χαρακτήρα να λειτουργεί υπέρ ναρκισσιστικού όφελους ωστόσο μπορεί να εξυπηρετήσει και άλλους ψυχισμούς (με λιγότερα ναρκισσιστικά αιτούμενα) που αυτήν την δύναμη θα την αξιοποιήσουν στα πλαίσια του ρόλου του ως βιο-προστάτη.

   Σε όλα αυτά θα μπορούσε να αρθρωθεί και ένας επιθετικός αντίλογος φτάνοντας ακόμα και στα όρια μιας φεμινιστικής υπερβολής.Να υπενθυμήσω όμως ότι σχεδόν σε κάθε παράγραφο αναγνωρίζω και την πιο φαλλοκρατική πλευρά και συνεπώς εκμετάλλευση αυτής της υπόθεσης.Δεν στοχεύω στο να δικαιώσω εκ των προτέρων όλους εμάς,όλους τους άντρες κι ούτε είμαι αυτός που θα πεί ότι είμαστε εμείς πιο αθώωοι ή πιο αγγελικά πλασμένοι σε σχέση με τις γυναίκες.Είμαι ορκισμένος συνήγορος μόνο του υγιούς έρωτα και της εποικοδομητικής συντροφικότητας.Όλα αυτά είναι μια ακόμα χαρτογράφηση και δεν ταξιδεύουμε πραγματικά αν περιοριζόμαστε στο να κοιτούμε μόνο έναν χάρτη,τον όποιο χάρτη.

http://www.youtube.com/watch?v=d_6BTJxCK24&feature=related
Υ.Γ. : σε αυτό το ling οι Ε.Paige και η B.Dickson ξαναερμηνεύουν το ίδιο τραγούδι είκοσι χρόνια μετά απο τότε που το έκαναν οι ίδιες hit.Εί ναι αξιοθαύμαστο πόσο ερωτικές παραμένουν στην ερμηνεία (έκφραση) τους παρά το ότι περάσαν τόσα χρόνια,ακριβώς όπως το καλό κρασί που όσο παλιώνει τόσο πιο εύγευστο γίνεται.Παίρνω την ευκαιρία λοιπόν απο αυτο να υπενθυμίσω κάτι σε όλες τις γυναίκες.Εχθρός σας (στη γοητεία σας) δεν είναι ο χρόνος.Εχθρός που μπορεί να σας φθείρει και να αλλοιώσει τη γεύση σας είναι η ίδια η παραίτηση σας απ τον θηλυκό σας ρόλο,απ τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει και η κάθε μία απο εσάς και που την αναδεικνύουν σε μοναδική γυναίκα-θηλυκό.

                 I Know Him So Well

 [FLORENCE]
Nothing is so good it lasts eternally
Perfect situations must go wrong
But this has never yet prevented me
Wanting far too much for far too long.
Looking back I could have played it differently
Won a few more moments who can tell
But it took time to understand the man
Now at least I know I know him well

[FLORENCE]
Wasn't it good?
Wasn't he fine?
Isn't it madness
He can't be mine?

[SVETLANA]
Oh so good
Oh so fine

He can't be mine?

[FLORENCE]
But in the end he needs
A little bit more than me --
More security

[SVETLANA]
He needs his fantasy
And freedom

[FLORENCE]
I know him so well.

[SVETLANA]
No one in your life is with you constantly
No one is completely on your side
And though I move my world to be with him
Still the gap between us is too wide.

[FLORENCE]

Looking back I could
Have played things
Some other way

[SVETLANA]

Looking back I could
Have played it
Differently

Learned about the man
Before I fell

[FLORENCE]
I was just a little
Careless maybe

[SVETLANA]
But I was
Ever so much
Younger then
Now at least

[FLORENCE]
Now at least
I know him well

[BOTH]
I know I know him well

[SVETLANA]

Wasn't it good?
Wasn't he fine?
Isn't it madness

[FLORENCE]

Oh so good
Oh so fine

[BOTH]
He won't be mine?
Didn't I know
How it would go?
If I knew from the start
Why am I falling apart?

[SVETLANA]

Wasn't it good?
Wasn't he fine?

[FLORENCE]

Isn't it madness
He won't be mine?

[SVETLANA]
He won't be mine?

[FLORENCE]
But in the end he needs a
Little bit more than me --
More security

[SVETLANA]
He needs his
Fantasy and freedom

[FLORENCE]
I know him so well

[SVETLANA]
It took time to understand him

[BOTH]
I know him so well