(Σαν νανούρισμα για ενηλίκους)
Μικρέ μου εαυτέ
Θέλω να σου ζητήσω συγνώμη που σ'εβαλα στην ανόητη διαδικασία της ενηλικίωσης.Ξέρω ότι την διαδικασία αυτή δεν μπορούσες να την καταλάβεις.Μάθε,λοιπόν, ότι είναι φυσιολογικό να μην την καταλαβαίνεις γιατί πολύ απλά είναι μια χαζομάρα που δεν ξέρω ποιός την επινόησε.Όμως και σε μένα άλλοι ενήλικες,οι γονείς,οι δάσκαλοι, η κοινωνία...μου πέρασαν την άποψη ότι έτσι πρέπει να γίνει,οτι αυτο είναι το σωστό.
Σου φόρτωσα το μυαλό και την ψυχή με πολλά άχρηστα πράγματα,με πράγματα που μονο δυσκολεύουν τη ζωή μας και που τελικά δεν χρειαζόμαστε.Ανάμεσα σε αυτά και ήταν και οι προϋποθέσεις που σου δίδαξα για να βρείς την ευτυχία και την αγάπη.Σε γέμισα λοιπόν με "αλογόμυγες" όπως το ότι θα βρείς την ευτυχία και την αγάπη υιοθετώντας συγκεκριμένο στύλ, συγκεκριμένους τρόπους, συγκεκριμένες συνήθειες ζωής, ακόμα ακόμα και να συχνάζεις σε συγκεκριμένα (in) μέρη.Ένα κάρο ανοησίες ,δηλαδή, που δεν έχουν καμμιά σχέση με την αληθινή ανθρώπινη φύση που είναι πολύ απλούστερη.
Θυμήσου λιγό,σε όλο αυτό το διάστημα που φοράς το σώμα ενηλίκου,ποιές στιγμές ήταν εκείνες που πέρασες τόσο όμορφα ώστε πολλές φορές ακόμα και να "βούρκωνες" απο χαρά ; Δεν ήταν τότε που σαν εθελοντής βρέθηκες ανάμεσα σε άτομα με ειδικές ικανότητες,σε άτομα που έχουν το μοναδικό χάρισμα να μην μπορούν να ενηλικιωθούν έστω και προσωρινά (ή υποκριτικά αν προτιμάς) ; Αμέσως σου πρόσφεραν ένα πλατύ χαμόγελο,σ'έβαλαν στον κόσμο τους,ζωγράφισες μαζί τους, έπαιξες μαζί τους και γέλασες μαζί τους.Μήπως κατάλαβες τι έκαναν αυτοί οι άγγελοι σε σένα ; Ακύρωσαν,εξόρισαν τον ενήλικα απο πάνω σου και για λίγες στιγμές σε ξαναέκαναν παιδί,άρα αληθινό άνθρωπο,κι αυτό ήταν ότι πιο όμορφο μπορούσε να σου συμβεί.
Αλήθεια,τα ίδια δεν ένιωσες και όσες φορές κράτησες κάποιο μωράκι στην αγκαλιά σου και απλώς σε κοιτούσε και άπλωνε το χεράκι του προς εσένα ή ακόμα και με κάποιο παιδάκι που σε καλούσε να παίξετε ; Την ίδια και τόσο έντονη συγκίνηση χαράς και ομορφιάς δεν ένιωθες και όσες φορές τετράποδοι φίλοι βρίσκονταν μέσα στην αγκαλιά σου ;Ναι,το ζωάκι αυτό δεν θα γίνει ποτέ ενήλικας άνθρωπος,αλλά τι θα είχε να του προσφέρει η ανθρώπινη ενηλικίωση ; Ποιά ενηλικίωση θα μπορούσε να του προσφέρει αυτά που ήδη έχει ως χαρίσματα, μπορεί να παίζει τόσο αυθόρμητα μαζί σου,να σου δείχνει τόσο φυσικά την αγάπη του και να σε κάνει να μη θες να ξεκολλήσεις απο δίπλα του.Πές μου μια "ενήλικη" συναναστροφή που να μπορούσε να σε γεμίσει με τόση ευτυχία,πες μου μια.....
Μικρέ μου εαυτέ,αν μπορείς διέγραψε ή ξέχνα ότι σου έχω διδάξει ως τώρα.Μια μεγάλη αγάπη,μια πραγματική αγάπη, δεν θα διέφερε σε τίποτα απ τις παραπάνω "μη ενήλικες",μη μεθοδεύμενες στιγμές.Η τελειότερη σχέση που μπορείς να δημιουργήσεις ποτέ με έναν άνθρωπο είναι αυτή που θα μπορούσε να σε ξανακάνει παιδί.Να μπορείτε να παίζετε μαζί (όχι δεν μιλάω μεταφορικά,αλλά κυριολεκτώ με τη λέξη παιχνίδια),να μπορείτε να δείτε μια ταινία μαζί,όχι Bergman ή Kieslowski αλλά Walt Disney,να μπορείτε να χαίρεστε μικρά και απλά πράγματα αλλά με τον ενθουσιασμό μικρού παιδιού. Αυτή είναι η μόνη πραγματικότητα των σχέσεων και όλα τα άλλα απλώς λόγια που μας μπερδεύουν και δεν εξυπηρετούν σε τίποτα.Όταν νιώσεις έτσι,να ξές ότι ζεις τον μεγαλύτερο έρωτα της ζωής σου.
Κι όσο για το σέξ....μην μπερδεύεσαι,δεν σου το δίδαξα εγώ. Η φύση στο έχει δωρήσει απ την αρχή της ζωής σου.Εγώ απλά σε "φόρτωσα" με κάποιες γνώσεις,με κάποια τιπς, υποτίθεται για να βιώνεις μεγαλύτερη ηδονή.Τι σου απέδειξε όμως η εμπειρία σου ; Δεν σου απέδειξε ότι δεν χρειαζόσουν τίποτα απ όλα αυτά ; Καμμιά συγκεκριμένη στάση,καμμια τεχνική δεν μπορεί να σε κάνει να "πετάξεις" αν δεν συνοδεύεται απο την αίσθηση της απλής και αγνής ευτυχίας,της πιο παιδιάστικης δηλαδή.Την ηδονή αυτή ,σίγουρα,θα στην προσφέρει ένα άλλο ενήλικο κορμί αλλά που η ψυχή που θα βρίσκεται μέσα του δεν θα έχει καμμιά σχέση με "ηθοποιό"-ενήλικα.Ακόμα και τίποτα να μην άκουγες για σέξ,θα έβρισκες τον τρόπο να εκφράζεσαι και να ικανοποιείσαι σεξουαλικά.Το μεγάλο μυστικό,το ουσιαστικό νόημα της ζωής,είναι να μπορείς να είσαι ο εαυτός σου στην πιο αυθεντική και γνήσια εκδοχή του,σαν παιδί δηλαδή.Απο εκεί ξεκινούν όλα και έτσι μόνο μπορείς να νιώθεις το πάν και να έχεις το παν στη ζωή σου.
Ξέρω , η ζωή είναι φτιαγμένη απο ενηλίκους και αναγκαστικά κάνουμε κάποια πράγματα που δεν καταλαβαίνουμε το γιατί. Ξέρω ότι αυτή η ενήλικη φιλοσοφία είναι γεμάτη απο κανόνες και τύπους που κάποιος ηλίθιος επινόησε ,όμως,για να μας μπερδεύει.Στις πολυ προσωπικές ,άρα αληθινές,στιγμές σου να είσαι παιδί.Άν με έναν άνθρωπο βιώνετε απλές χαρές με "μη ενήλικο" τρόπο,τότε θα έχεις βρεί και το νόημα της ζωής αλλά και έναν αξιόλογα πανέμορφο άνθρωπο.Οι πιο όμορφες στιγμές της ζωής σου είναι μόνο οι Zip-a-Dee-Doo-Dah στιγμές, όταν θα μπορείς να νιώθεις αυτά που περιγράφει το παρακάτω τραγούδι....
Και ξέρεις κάτι ; Κάποιες φορές αυτό που μοιάζει πολυ δύσκολο, στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα παραπάνω απ το να καλέσεις κάποιον σε μια τέτοια εμπειρία,να του πείς στην ουσία "έρχεσαι να παίξουμε ;". Όλα τα υπόλοιπα έρχονται απο μόνα τους και δεν χρειάζεται να κάνει κανείς τίποτα για να συμβούν.
Καληνύχτα μικρέ μου/μικρή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου